Οι τρεις κόσμοι

Στοχασμός

Θα διαβάσω την Πρώτη Επιστολή προς τους Κορίνθιους.

Στην ανθρώπινη ζωή υπάρχουν δύο πραγματικότητες: Εξωτερική, η οποία προστατεύει τα πράγματα, και εσωτερική, η οποία στηρίζει. Στα κηρύγματα τους κάποιοι υποστηρίζουν μόνο την εξωτερική πραγματικότητα. Θέλουν να είναι επιφυλακτικοί και αγνοούν την εσωτερική πραγματικότητα, η οποία στηρίζει και ανυψώνει, δηλαδή τελειοποιεί τον άνθρωπο. Πολλοί μιλάνε για τον Θεό ως εξωτερική πραγματικότητα, η οποία έχει δημιουργήσει τον εξωτερικό κόσμο. Αν δεν γίνει λόγος για την εξωτερική πραγματικότητα, δεν θα είχατε καμία αντίληψη για τον Θεό. Κάποιος μιλάει για τον Θεό, ενώ μαλώνει με τους ανθρώπους. Έτσι είναι, επειδή έχει μόνο εξωτερική αντίληψη για τον Θεό. Γι' αυτό κάποιες φορές λεει ότι ο Θεός υπάρχει, και άλλες ότι δεν υπάρχει. Αυτός μιλάει και για την αγάπη ως εξωτερική εκδήλωση. Γι' αυτό η αγάπη δεν είναι βαθιά μέσα στην καρδιά του. Μιλάει για την πίστη, αλλά γνωρίζει μόνο την εξωτερική πίστη, μιλάει για την ελπίδα, αλλά κι αυτήν δεν την γνωρίζει, μιλάει για την μουσική, αλλά κι αυτήν δεν την καταλαβαίνει. Πολλά πράγματα μπορούν να ειπωθούν για την μουσική, αλλά λίγοι είναι εκείνοι, οι οποίοι την καταλαβαίνουν.

Η μουσική εκδηλώνεται στους τρεις κόσμους: στον ιδανικό, στον πραγματικό και στον υλικό. Η ιδανική μουσική βγαίνει από τον κόσμο του Θεού. Σ' αυτή δεν υπάρχει καμιά παραφωνία. Στην πραγματική μουσική υπάρχει μόνο μία παραφωνία, ενώ στην υλική μουσική υπάρχουν 50 παραφωνίες. Από εδώ βγάζω το συμπέρασμα: Στην ιδανική ζωή δεν υπάρχουν λάθη, στη πραγματική ζωή υπάρχει μόνο ένα λάθος, ενώ στην υλική - 50 λάθη. Και οι άνθρωποι διαιρούνται σε ιδεαλιστές, πραγματιστές και υλιστές. Αν σε μία κοινωνία βρω 50 λάθη, λεω: Αυτοί είναι άνθρωποι από την υλική τάξη. Αν βρω μόνο ένα λάθος, λεω, ότι αυτοί είναι άνθρωποι από την πραγματική τάξη. Αν δεν βρω ούτε ένα λάθος - αυτοί είναι άνθρωποι από την ιδανική τάξη. - Δεν μπορούμε χωρίς λάθη; - Αυτό εξαρτάται από την τάξη, στην οποία ζείτε.

Έχετε ιδέα τι σημαίνει ανθρωπότητα χωρίς λάθη; Αν νομίζετε ότι δεν κάνετε λάθη, ενώ στην κάρδια σας εμφανίζεται επιθυμία να οικειοποιηθείτε κάτι από τον συνάνθρωπο σας, είστε στον υλικό κόσμο. Συναντάς ένα καλό, έξυπνο παίδι και λες στον εαυτό σου: Αυτό το παιδί να είναι δικό μου! - Να ένα λάθος. - Μήπως δεν είμαστε από τον Θεό γεννημένοι, γιατί κάνουμε λάθη; - Από τον Θεό είστε γεννημένοι, αλλά τον έχετε ξεχάσει και υπηρετείτε τους ανθρώπους. - Πώς είναι δυνατό αυτό; - Είσαι γεννημένος από τον Θεό, αν έχεις υψηλή συνείδηση για τον προορισμό σου. Υπηρετείς τον Θεό από φόβο. Πεποίθηση είναι αυτή; Ο φόβος προέρχεται από την υλική τάξη. Φοβάσαι ότι θα πεθάνεις από την πείνα. Αν είναι γραμμένο να πεθάνεις, θα πεθάνεις. - Να πεθάνω, τουλάχιστον να απελευθερωθώ από τα βάσανα. - Περίεργο πράγμα, θα απελευθερωθείς μέσω του θανάτου! Ο θάνατος περισσότερο σκλαβώνει, παρά ελευθερώνει. Είναι αφέντης, που δεν δίνει καμιά ελευθερία στον υπηρέτη του. Στο θάνατο σε περιμένει δουλειά. Γιατί πρέπει να γεννηθείς, αν γίνεις υπηρέτης του θανάτου; Έχει νόημα το να γεννηθείς και να υπηρετείς την ζωή.

Έχουνε πει: "Από το θάνατο στην ζωή." Τούτο σημαίνει ν' αφήσεις τον αφέντη του θανάτου, όταν πεθάνεις, και να πάς στον αφέντη της ζωής. Όποιος σκέφτεται αρνητικά, είναι στο θάνατο. Κι ο άπιστος είναι επίσης στο θάνατο. Λες, για έναν αδελφό, ότι έχει κάνει πολλά λάθη. Αφού το βλέπεις, εσύ πρώτος πρέπει να τον διορθώσεις. Κάποιος έκανε πολλά χρέη. Είναι αδελφός σου, πλήρωσε τα χρέη του ! - Αυτή δεν είναι δικιά μου δουλειά. -Δηλαδή, εσύ είσαι στον υλικό κόσμο, όπου ο καθένας φροντίζει τον εαυτό του. Στον πραγματικό κόσμο ο άνθρωπος φροντίζει ισότιμα τον εαυτό του και τους άλλους. Ενώ στον ιδανικό κόσμο φροντίζει μόνο τους άλλους. Όσο είσαι στον υλικό κόσμο δεν μπορείς να αποκτήσεις μεγάλες γνώσεις. Από αυτή την άποψη, είσαι όπως το σαλιγκάρι, το οποίο κάποτε βγάζει τις κεραίες του έξω, άλλοτε τις μαζεύει στο κέλυφος του. - Είμαστε πολύ εξελιγμένοι. - Όπως το σαλιγκάρι - μόνο μπαίνεις και βγαίνεις από το κέλυφος σου και φαντάζεσαι ότι είσαι κάτι το ιδιαίτερο. Μπαίνεις στο κέλυφος σου και σύντομα βγαίνεις απ' αυτό. Αυτή είναι η εκκλησία του σαλιγκαριού. Θα πείτε ότι σας προσβάλλω. Αυτό δεν είναι προσβλητικό. Εκθέτω γεγονότα από τον υλικό κόσμο. Αν νομίζετε ότι από την υλική τάξη μπορείτε να κατανοήσετε την πραγματική και την ιδανική, πλανάστε. Λετε: Τότε, τι έχουμε πετύχει; - Θα ευχαριστείτε και για το πιο μικρό απόκτημα. Έχεις σπίτι - θα χαίρεσαι γι' αυτό, επειδή μπορεί να μείνεις και χωρίς σπίτι. Κάπως καλύτερα είναι το σαλιγκάρι να έχει σπιτάκι, παρά να μην έχει. Καλά είναι κάπου-κάπου το σαλιγκάρι να δείχνει τις κεραίες του, επειδή εκεί βρίσκονται τα μάτια του και στο πιο μικρό άγγιγμα τις μαζεύει. Τι μπορεί να κάνει το σαλιγκάρι; Μπορεί να παίζει πιάνο ή βιολί; Μπορεί να διαβάζει και να γράφει; Μπορεί να υφαίνει; Μπορεί να βγάζει ομιλία; - Τίποτε δεν μπορεί να κάνει. Το σαλιγκάρι ξέρει μόνο ένα πράγμα - να βγάλει τις κεραίες του, να φαει και να μαζευτεί στο κέλυφος του. Θα πείτε ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει το κόσμο. Αυτός τα έχει φτιάξει όλα. Λεω: Ο Θεός έφτιαξε τον ιδανικό κόσμο, η φύση έφτιαξε το πραγματικό κόσμο, ενώ ο άνθρωπος έφτιαξε τον υλικό κόσμο. Δηλαδή, τρεις παράγοντες παίζουν ρόλο στην δημιουργία του κόσμου: ο Θεός, η Φύση και ο άνθρωπος.

Έτσι, ο άνθρωπος είναι μαθητής της Γης. Στην πορεία της ανάπτυξης του, ταυτόχρονα δημιουργεί. Έχει φτιάξει έναν κόσμο, ο οποίος μοιάζει σ' αυτόν. Για να ζεις καλά στον υλικό κόσμο, πρέπει να είσαι πολύ έξυπνος. Δύσκολα υπάρχεις στον υλικό κόσμο. Οι άνθρωποι είναι τόσο στριμωγμένοι, τόσο κοντά ο ένας στον άλλον, ώστε, χωρίς να το θέλουν, δημιουργούν δυσκολίες. Πρέπει να επεκταθούν, να έχουν μεγαλύτερη ελευθερία. Ο καθένας ζητάει από τον συνάνθρωπο του να είναι σαν αυτόν, να σκέφτεται, να νοιώθει και να ενεργεί σαν αυτόν. Αν είναι έτσι, μόνος του θα πέσει σε πληκτική μονοτονία. Αν μπεις ανάμεσα σε επιστήμονες, θα ζητάνε να τους μοιάζεις, να τους καταλαβαίνεις. Αν μπεις ανάμεσα σε αξιωματικούς, θα θέλουν να είσαι σαν αυτούς. Αν μπεις ανάμεσα σε μουσικούς, κι αυτοί θα θέλουν να τους μοιάζεις, να ξέρεις να παίζεις. Έτσι είναι στον υλικό κόσμο. Αυτή είναι η αιτία για τις αντιφάσεις σ' αυτόν τον κόσμο. Σήμερα το υλικό έχει αποκτήσει υπεροχή επί του πνευματικού. - Πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε από την επίδραση της ύλης; - Όταν καλλιεργούμε τον εαυτό μας. -Φοβόμαστε να μην παρεκτραπούμε από τον δρόμο μας. - Θα δουλέψετε να απελευθερωθείτε από τον φόβο σας. Εφ' όσον ο φόβος είναι αφέντης σας, είστε ακόμα στον υλικό κόσμο. Θέλεις δεν θέλεις, θα κάνεις αυτό που σου υπαγορεύει ο φόβος.

Κι έτσι, ο υλικός κόσμος κυβερνιέται από το στομάχι, ο πραγματικός από τους πνεύμονες, ενώ ο κόσμος του Θεού από το κεφάλι. Ο υλικός και ο ιδανικός κόσμος είναι σύνορα. Ανάμεσα τους υπάρχει κάποιος σύνδεσμος. Να γιατί ο υλικός κόσμος μπορεί να διορθωθεί μόνο μέσω του ιδανικού, ενώ ο ιδανικός κόσμος μπορεί να γνωριστεί μόνο μέσω του υλικού. Όποιος δεν έχει ζήσει στον υλικό κόσμο, ποτέ δεν μπορεί να γνωρίσει τον ιδανικό. Δηλαδή, ο υλικός κόσμος είναι αντανάκλαση του ιδανικού κόσμου. Και αντίστροφα - όποιος δεν έχει ζήσει στον ιδανικό κόσμο, δεν μπορεί να καταλάβει τον υλικό. - Γιατί πρέπει να κατεβαίνει ο άνθρωπος στον υλικό κόσμο; -Για να καταλάβει τον ιδανικό κόσμο, δηλαδή τον κόσμο του Θεού. - Γιατί πρέπει να υποστηρίζουμε τον ιδανικό κόσμο; -Για να καταλάβετε τον υλικό κόσμο.

Επομένως, είναι αδύνατον να καταλάβετε τον υλικό κόσμο μόνον απ' τον ίδιο. Για να τον καταλάβετε, πρέπει να έχετε σχέση με τον ιδανικό κόσμο. Μ' άλλα λόγια, πρέπει να έχετε σχέση με τον Θεό. Οι άνθρωποι έχουν έρθει στην Γη με μόνο σκοπό να καταλάβουν τον ιδανικό κόσμο, να γνωρίσουν τον Θεό και τους εαυτούς τους, να μάθουν γιατί είναι δημιουργημένος ο άνθρωπος. Αυτός είναι το τελευταίο δημιούργημα του Θεού, γι' αυτό πρέπει να γίνει πρώτα υπηρέτης του Δημιουργού του, και μετά του συνανθρώπου του και του εαυτού του. Αν ο άνθρωπος δεν περάσει από την σχολή του υλικού κόσμου, ποτέ δεν θα ξέρει πώς να υπηρετεί τον Θεό. Πώς πρέπει να υπηρετείτε τον Θεό; - Με το να γίνουμε ιδεαλιστές. - Συμφωνώ, στα λόγια εύκολα γίνεσαι ό,τι θέλεις. Έτσι είναι στον ιδανικό κόσμο, εκεί όλα πετυχαίνονται ξαφνικά. Λες ότι πεινάς - κι αμέσως χορταίνεις. Λες ότι διψάς - αμέσως ικανοποιείς την δίψα σου. Λες ότι θέλεις να γίνεις επιστήμονας - αμέσως γίνεσαι επιστήμονας. Όμως, στον υλικό κόσμο τα πράγματα δεν γίνονται εύκολα. -Γιατί; - Επειδή σ' αυτόν τον κόσμο όλα κινούνται πολύ αργά. Ένα μυρμήγκι, για να διατρέξει απόσταση ενός χιλιομέτρου, χρειάζεται εκατοντάδες χρόνια. Στον ιδανικό κόσμο, όλα κινούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αρκεί μόνο να σκεφτείς κάτι, για να το έχεις πετύχει. Ο υλικός κόσμος δουλεύει με μεγάλα μεγέθη, με αιωνιότητες. Πολύ θα ζήσεις, πολλά θα μαθαίνεις και λίγα θα καταλαβαίνεις.

Ρωτάτε: Είναι αλήθεια όλα αυτά; - Αν δεν πιστεύετε, μπορείτε να το εξετάσετε. Από υλική οπτική γωνία, δύσκολα μπορείτε να το κάνετε. Π. χ., λεω ότι ο άνθρωπος εύκολα μπορεί να ανανεωθεί. - Πώς; - Όπως ανανεώνεται η γκάιντα, έτσι ανανεώνεται κι ο άνθρωπος. Παίρνω μία ζαρωμένη γκάιντα, βάζω μέσα της αέρα κι αυτή αμέσως αρχίζει να παίζει. Το δέρμα της τεντώνεται και γίνεται νέα κι όμορφη. Θα πείτε ότι ο αέρας την έκανε νέα. Ναι, ο αέρας. Ό,τι είναι ο αέρας για την γκάιντα, αυτό είναι η σκέψη για τον άνθρωπο. Σκέψου σωστά, και θα ανανεωθείς. Ο υλικός κόσμος είναι τόπος για αιώνιες αλλαγές. Γι' αυτό ακριβώς ο άνθρωπος κάνει λάθη. Όταν ζει σ' αυτές τις αλλαγές, έχει συνθήκες να ανανεώνεται, αλλά πρέπει και να ξέρει τους νόμους της ανανέωσης. Ο υλικός κόσμος χαρακτηρίζεται από αιώνιες αλλαγές, ο πραγματικός κόσμος από την μόνιμη ανάπτυξη, ενώ ο ιδανικός - από την αιώνια ανανέωση. Τον ιδανικό κόσμο τον ονομάζουν επίσης κόσμο της αιώνιας αυγής, της αιώνιας αναγέννησης. Εγώ τον λεω αιώνια ανανέωση, αιώνια ανακαίνιση, καινούρια γέννηση. Αυτό έχει εκφράσει ο Χριστός στο εδάφιο "Αν δεν γεννηθείτε ξανά." Να γεννηθείς ξανά, σημαίνει να μπεις στην αιώνια τάξη των πραγμάτων. Το να σκέφτεσαι ότι ως"αναδημιουργία" εννοείται το να γεννηθείς μία φορά στην γη, αυτό είναι μη κατανόηση. Η αναδημιουργία υπονοεί γέννηση σε πνεύμα. Και στη Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται: "Όταν περιμένουν τον Κύριο, η δική τους δύναμη θα ανανεωθεί." Αυτό υπονοεί την αιώνια ανανέωση. Στην Παλαιά Διαθήκη, αυτή η ιδέα είναι εκδηλωμένη ασαφώς, αλλά ο Χριστός την έχει εκθέσει με σαφήνεια. "Αν δεν γεννηθεί ο άνθρωπος εκ νέου, δεν θα μπορέσει να μπει στο Βασίλειο του Θεού."

Ρωτάω: Τι πρέπει να κάνετε εφόσον έχετε έρθει στη Γη; - Κατά την γνώμη μου, πρέπει να μάθετε να μειώνετε τις παραφωνίες. Λες ότι οι άνθρωποι δεν σ' αγαπάνε. - Αυτή είναι παραφωνία στη ζωή σου. Γιατί πρέπει να σε αγαπάνε; Πρώτα εσύ πρέπει να έχεις αγαπήσει, και τότε οι άνθρωποι να σε αγαπούν. Δεν μπορείς να θερίζεις εκεί πού δεν έχεις σπείρει. -Γιατί πρέπει να αγαπάμε; - Για να έχετε πίστωση. Εκείνοι που σας αγαπούν στον υλικό κόσμο, αυτοί θα σας πιστώσουν στο μέλλον. Όσο είστε στη Γη, θα εργάζεστε, για να καλυτερέψετε τις συνθήκες στον ιδανικό κόσμο. Αν δεν έχεις ούτε έναν πιστωτή στη Γη, στον ιδανικό κόσμο θα είσαι μόνος. Αφού το ξέρεις αυτό, μην παραπονιέσαι ότι κανένας δεν σ' αγαπάει, αλλά, όσο είσαι ακόμα στη Γη, αγάπα εσύ τους ανθρώπους. Πρώτα θ' αγαπήσεις έναν άνθρωπο, μετά - δεύτερο, τρίτο κ. λ. π.. Έτσι θα διευρύνεις τον κύκλο της καρδιάς σου, θα συμπεριλάβεις όσους περισσότερους ανθρώπους μπορείς. - Μπορείς ν' αγαπάς όλους τους ανθρώπους; - Αυτή είναι μεγάλη ιδέα. Από την υλική άποψη, αυτό είναι ακατόρθωτο. Αυτή η ιδέα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο στον ιδανικό κόσμο. Όσο είσαι στον υλικό κόσμο, αγαπάς μόνο την μισή ανθρωπότητα, ενώ την άλλη μισή δεν την αγαπάς. Η αγάπη ισορροπείται με το μίσος και, στην ουσία, για σένα δεν μένει τίποτε. Όταν μπεις στον πραγματικό κόσμο, τους αγαπάς όλους, με εξαίρεση έναν. Μόλις μπεις στον ιδανικό κόσμο, όλους τους αγαπάς. Εκεί δεν έχει καμιά εξαίρεση.

Τι παρουσιάζει η θρησκεία; - Σύνδεση της ανθρώπινης ψυχής με τον Θεό. Χωρίς αυτή την σύνδεση, δεν μπορείς να λύσεις ούτε μία σύγκρουση. Είναι απαραίτητη για την λύση όλων των αντιφάσεων. Αν δεν είσαι δεμένος με τον Θεό, θα προσκρούσεις σε μεγάλες δυσκολίες. Ποιος θα σε βοηθήσει όταν πεθαίνεις; Αν δεν αγαπάς κανέναν, θα βρεθείς μόνος, εγκαταλειμμένος απ' όλους. Προς το παρόν, είστε κάτω από την προστασία - μη φοβόσαστε, αλλά μία μέρα ο θάνατος θα χτυπήσει στην πόρτα σας και θα πει: Εμπρός! - Αυτός είναι στην κατάσταση του ερευνητή, ο οποίος ψάχνει εδώ κι εκεί να βρει εκείνους που δεν αγαπάνε τον Θεό. Αφού τους βρει, ξέρει πια πώς να φερθεί μαζί τους. Όταν βρει εκείνον που δεν αγαπάει τον Θεό, λεει: Επειδή κανένας δεν σ' αγαπάει, θα σ' αγαπήσω εγώ.- Τον πιάνει όπως ο καρχαρίας το θύμα του. Όταν μπεις στο στομάχι του καρχαρία, τι θα πεις; Θα παραπονιέσαι για τον Θεό, για την μοίρα σου. Τι απάντηση θα πάρεις; Όπως την απάντηση που δόθηκες στον προφήτη Ιωνά. Αυτός αρνήθηκε να πάει να κηρύξει στην Νινευή, επειδή ήξερε ότι ο Θεός είναι εύσπλαχνος και θ' ακυρώσει την τιμωρία. Γι' αυτό άφησε την Νινευή και έφυγε με καράβι για την Ισπανία. Όμως ο Θεός του έδωσε καλό μάθημα. Όταν πέρασε τρεις μέρες στην φωλιά του θανάτου, ο Ιωνάς κατάλαβε ότι δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό, απ' το να είσαι στο Θεό. Αν στο Θεό είναι άσχημα, στο θάνατο είναι χίλιες φορές χειρότερα. Σήμερα κι εσείς είστε στην κατάσταση του Ιωνά και παραπονιέστε για τα βάσανα σας. Υπάρχει κάτι πιο άσχημο από την κατάσταση σας. Σήμερα, κουβαλάτε ψευδαισθήσεις χιλιάδων αιώνων. Φέρνετε τις έμμονες σκέψεις πολλών φιλοσόφων, ποιητών και κηρύκων. Και τι δεν κουβαλάτε μαζί σας! Ταυτόχρονα κουβαλάτε δικές σας σκέψεις και επιθυμίες από αιώνες.

Σήμερα πρέπει να κάνετε βιολογικές εξετάσεις στον εαυτό σας, για να δείτε πού είστε και τι κουβαλάτε. Να, βλέπετε κάποιον άνθρωπο να σφάλλει και δεν ξέρετε πώς να τον βοηθήσετε. - Γιατί; - Επειδή δεν γνωρίζετε και τον εαυτό σας. Μια μέρα ο Ναστρεντίν Χότζας είχε ανέβει στη ταράτσα του σπιτιού του για να φτιάξει την σκεπή. Από απροσεξία γλίστρησε κι έπεσε. Τόσο άσχημα στραμπούλιξε το πόδι του, ώστε έπρεπε να το στηρίζει με μαγκούρα. Τον συναντά ένας γνωστός και τον ρωτάει: Γιατί κουτσαίνεις, Χότζα; - Ανέβηκα να σκεπάσω το σπίτι κι έπεσα. - Πώς έτσι, τόσο έξυπνος άνθρωπος, δεν μπορείς να προστατευθείς; - Τον συνάντησε δεύτερος, τρίτος, τέταρτος και όλοι τον ρωτάγανε γιατί κουτσαίνει, πώς είχε πέσει και τα λοιπά. Καθώς τα διηγιόταν σε όλους λεπτομερειακά, στο τέλος ερώτησε: Δεν βρίσκεται ούτε ένας ανάμεσα σας που να έχει πέσει;

Ρωτάνε κάποιον: Γιατί έκανες λάθος; Γιατί πεινάς; - Με ερωτήσεις τα προβλήματα δεν λύνονται. Αυτός ο άνθρωπος πεινάει. Μη ρωτάς γιατί πεινάει, αλλά δώσε του να φαει. Άλλος δεν δουλεύει. Μη ρωτάς γιατί δεν δουλεύει, αλλά δημιούργησε του δουλειά. Δώσε του δύο άδειες στάμνες στο χέρι - τουλάχιστον να φέρει νερό. Απ' αυτή την άποψη, εγώ μπορώ να δημιουργήσω εργασία για τον οποιοδήποτε από σας. Θα σας δώσω δύο στάμνες και θα σας στείλω στην πηγή να φέρετε καθαρό νερό. Για κάθε στάμνα θα σας δώσω από 5 λέβα. - Μετά όμως; - Θα σας συστήσω και σ' έναν φίλο μου - και σ' αυτόν να φέρετε νερό. Αυτός θα σας συστήσει σε τρίτον. Αφού φέρετε σε πέντε άτομα από δύο στάμνες νερό, θα πάρετε 50 λέβα. - Όμως την άλλη μέρα; - Την άλλη μέρα θα σας βρω άλλη δουλειά. Θα σας μάθω ένα ωραίο τραγούδι και θα σας στείλω να το τραγουδήσετε σε δέκα άτομα. Ο καθένας θα σας δώσει από δέκα λέβα. Δέκα άτομα από δέκα λέβα - να εκατό λέβα. Την τρίτη μέρα πάλι θα έρθετε σ' εμένα. Θα σας μάθω να ζωγραφίζετε. Για κάθε εικόνα θα εισπράξετε από είκοσι λέβα. Για δέκα εικόνες - 200 λέβα.

Κι έτσι, η δύναμη του ανθρώπου συνίσταται στην πίστη του στην τάξη του Θεού. Γιατί ο Θεός απομακρύνεται από μας; -Για να μας δώσει ευκαιρία να εφαρμόσουμε τους νόμους του. Όσο είναι κοντά μας, δεν θα κάνουμε τίποτε. Εξωτερικά Αυτός απομακρύνεται από μας, για να μη μας ενοχλεί. Αλλά εσωτερικά μπαίνει μέσα μας και μας εμψυχώνει. Ξέροντας αυτό, μη φοβόσαστε, ούτε να αποθαρρύνεστε. Ο Θεός δεν θα σας εγκαταλείψει. Όσο είναι στην μάνα του, το παίδι δεν μαθαίνει. Όλη μέρα τριγυρίζει γύρω της, κρατιέται από την φούστα της, δεν σκέφτεται τίποτε. Αφού φύγει η μάνα, το παιδί αρχίζει να κλαίει και να οδύρεται ότι δεν μπορεί χωρίς αυτή. Λεω στο παιδί: Μην κλαις, αλλά άρχισε να μαθαίνεις, να ζωγραφίζεις και να παίζεις. Μια μέρα, όταν η μάνα του γυρίσει, πρέπει να την χαροποιήσει, να της πει τι έχει μάθει. Όσο περισσότερα πράγματα έχει μάθει, τόσο καλύτερα έχει καταλάβει το νόημα της ζωής.

Είναι καιρός πια να δώσετε αναφορά στο Θεό για την δουλειά που έχετε κάνει. Κάποιος θα πει ότι έχει παίξει βιολί τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα. Αν έχει παίξει καλά, ή όχι - αυτό δεν έχει σημασία, μόνος του δεν μπορεί να το πει. Ο Θεός θα ρωτήσει τους άλλους, οι οποίοι τον έχουν ακούσει. Ο καθένας πρέπει να πει την αλήθεια, όπως είναι. Αν ο Θεός δεν σας ρωτάει, εσείς θα πείτε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν παίζει καλά, δεν είστε ευχαριστημένοι απ' αυτόν. Όμως, αν σας ρωτήσει ο Θεός για τον ίδιο άνθρωπο, θα πείτε ότι παίζει καλά. Δεν είστε έτοιμοι να πείτε την αλήθεια. Γιατί δεν λετε στο Θεό αυτό το οποίο λετε όταν είσθε μόνοι σας; Γιατί δεν μαζεύονται όλοι και να βγάλουν από μια καλή ιδιότητα για κάθε άνθρωπο; Αυτό απαιτεί ο ιδανικός κόσμος από σας. Αυτό θέλω κι εγώ. Είναι για καλό. Επομένως, όταν πάτε στον Θεό, μην παραπονιέστε για την ζωή σας. Αυτός ακούει προσεκτικά τους θρήνους σας, αλλά καλύτερα να μην παραπονιέστε για τίποτε.

Κάποιος παραπονιέται για τον αδερφό του ότι τον βασάνιζε πολύ. Έχει δικαίωμα να παραπονεθεί, ελεύθερος είναι, αλλά είναι καλύτερα να πει: Θεέ μου, έχω έναν καλό αδερφό, πολλά πράγματα έμαθα απ' αυτόν. Ναι, πραγματικά έχεις μάθει πολλά πράγματα. Στην Θεία τάξη είναι προβλεπόμενο ακριβώς αυτός ο άνθρωπος να είναι αδερφός σου - να σε μάθει σε κάτι. Είναι σταλμένος στη Γη να σε μαθαίνει. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να παραπονιέται για την Θεία τάξη! Γιατί παραπονιέσαι για τον αδερφό σου; Δύο λόγοι υπάρχουν γι' αυτό - ή αυτός έχει έρθει πολύ κοντά σου, ή εσύ έχεις έρθει πολύ κοντά του. Έτσι σκέφτομαι εγώ. Επομένως, όταν κάποιος άνθρωπος μου είναι αντιπαθής, κοιτάω να καθίσω σε τέτοια απόσταση απ' αυτόν, ώστε ούτε αυτός να είναι κοντά μου, ούτε εγώ δίπλα του. Αν έχει πλησιάσει πολύ κοντά μου, λεω στον εαυτό μου: Περίμενε να απομακρυνθώ λίγο, για να μη με ενοχλεί, ούτε εγώ να τον ενοχλώ. Αν έχεις με τον ίδιο άνθρωπο πάρε - δώσε κάθε μέρα, οπωσδήποτε θα πλήξεις απ' αυτόν. Πλησιάζεις πολύ κοντά σε κάποιον άνθρωπο, και μετά απαιτείς απ' αυτόν να είναι άγιος. Αυτό είναι αδύνατο. Εσύ είσαι άγιος; - Δεν είμαι. - Τότε πως απαιτείς απ' αυτόν να είναι άγιος; Όποιος είναι άγιος, έχει δικαίωμα να απαιτεί από τους άλλους αγιότητα. Όποιος είναι μακριά από την αγιότητα, δεν έχει δικαίωμα να απαιτεί από τους άλλους να είναι άγιοι. Πολλοί λένε: Αν ένας από μας γίνει άγιος, για τους υπόλοιπους είναι εύκολο. Εμείς θα πιαστούμε από το ρούχο του κι αυτός θα μας τραβήξει από την κόλαση.

Τώρα, θέλω να στρέψω την προσοχή σας προς τον υλικό κόσμο - να τον εξερευνείτε. - Γιατί; - Όταν ζείτε έλλογα στον υλικό κόσμο, θα καταλάβετε σωστά τον Θείο κόσμο. Ο υλικός κόσμος είναι δοκιμαστική σχολή - να φανεί σε τι βαθμό ανάπτυξη έχει έρθεί ο άνθρωπος. Όταν θέλουν να δοκιμάσουν μία ψυχή σε τι βαθμό έχει καταλάβει τον Θείο κόσμο, την στέλνουν στην γη, δηλαδή στον φυσικό κόσμο. Αν ο άνθρωπος τα καταφέρει με τις συνθήκες του υλικού κόσμου, αυτό δείχνει ότι έχει καταλάβει τον Θείο κόσμο. - Τι να κάνουμε με τις συγκρούσεις; - Θα τις λύνετε. Δεν υπάρχει σύγκρουση στην γη, η οποία να είναι άλυτη. Υπάρχουν συγκρούσεις, οι οποίες δεν μπορούν να λυθούν χρόνια. - Γιατί; - Επειδή ο άνθρωπος δεν έχει βρει τρόπο να τις αντιμετωπίσει. Η ανάπτυξη του ανθρώπου εξαρτάται ακριβώς από την αντίληψη του για το Ιδανικό κόσμο. Από την αντίληψη για τον Θείο κόσμο εξαρτάται σε τι βαθμό θα χρησιμοποιηθούν οι συνθήκες στον υλικό κόσμο. Αν δεν ζεις καλά στον υλικό κόσμο, και στον πραγματικό δεν θα ζεις καλά. Αν δεν ζεις καλά στον πραγματικό, και στον Θείο δεν μπορείς να ζεις καλά. Δηλαδή, πρώτα θα τα καταφέρεις με τον υλικό κόσμο, μετά με τον πραγματικό και μετά με τον ιδανικό.

Να θυμάστε: Έχετε έρθει στην γη σε δοκιμαστική σχολή. Τώρα σας εξετάζουν. Τι θα κάνετε, αν μπει στο σπίτι σας ένας άνθρωπος και σας κλέψει χίλια λέβα; Αν είσαι ικανός να μαγειρεύεις, γίνε μάγειρας. Του κλέφτη του αρέσει να τρώει καλά. Όλο και κάποτε θα έρθει στην ταβέρνα σου. Όταν το ξέρεις αυτό, θα ετοιμάσεις μία μέρα φαγητό ειδικά γι' αυτόν. Θα μαγειρέψεις έτσι, ώστε, αφού φαει, να διαταραχτεί το στομάχι του. Αφού αρχίσει να διπλώνεται από τους πόνους- εσύ θα εφαρμόσεις την άλλη σου τέχνη - θα τον γιατρέψεις. Ευχαριστημένος από εσένα ως γιατρό, θα σε πληρώσει καλά. Να ο τρόπος, με τον οποίο θα πάρεις τα χίλια λέβα σου πίσω. Όταν τον γιατρέψεις, θα τον ρωτήσεις: Αναγνωρίζεις ποίος είμαι; -Δεν σε γνωρίζω. - Εγώ είμαι αυτός, τον οποίο έκλεψες. Μου πήρες χίλια λέβα. Για να σου δώσω ένα καλό μάθημα, έγινα μάγειρας, σου έδωσα τέτοιο φαγητό που διατάραξε το στομάχι σου. Μετά σε γιάτρεψα. Τώρα σου δίνω χίλια λέβα - για να μην ληστεύεις τους ανθρώπους. - Έτσι η φύση διαπαιδαγωγεί τους ανθρώπους. Εγώ δεν θα πράξω έτσι, αλλά λεω με ποίο τρόπο διαπαιδαγωγείται ο άνθρωπος. Αυτό είναι παραμύθι. Ξέρετε ότι στα παραμύθια όλα γίνονται εύκολα. Στην πραγματικότητα δεν γίνεται εύκολα. Εγώ είμαι μουσικός, δεν θα ενεργήσω έτσι. Γιατί; - Πάντα μπορώ να κερδίσω χίλια λέβα, και μάλιστα πολύ εύκολα. Θέλω να πω ότι τα λάθη δεν διορθώνονται εύκολα. Πρέπει να είστε σωστοί στις σχέσεις σας. Σας έδειξα πώς μπορείτε να διορθώσετε τις σχέσεις σας, για να γίνετε φίλοι των ανθρώπων. Αντί να πάς εδώ και εκεί να λες για τον κλέφτη, ότι σε έχει ληστέψει, ότι είναι κακός άνθρωπος, τάισε τον και, όταν αρρωστήσει - γιάτρεψε τον. Έτσι θα γίνετε καλοί φίλοι.

Τι σημαίνει να μιλάς άσχημα για τον άνθρωπο; - Είναι το ίδιο σαν να μαγειρεύεις φαγητό, το οποίο θα διαταράξει το στομάχι του. Οι κακές λέξεις, τις οποίες λέμε για τον άνθρωπο, είναι το άσχημο φαγητό, το οποίο του έχετε προσφέρει. Μπορείς να μιλάς άσχημα για κάποιον, αλλά αν είσαι έτοιμος να τον γιατρεύεις. Μόλις αρρωστήσει, πήγαινε αμέσως να τον γιατρέψεις. Όταν γιατρευτεί, ρώτα τον γιατί αρρώστησε. Αν δεν ξέρει το λόγο, πες του: Κάποτε λήστεψες έναν άνθρωπο. Μην κάνεις το ίδιο λάθος δεύτερη φορά!

Είναι μεγάλη επιστήμη να ξέρεις να διορθώνεις τα λάθη των ανθρώπων. Χωρίς αγάπη, η επιστήμη αυτή δεν μπορεί να εφαρμοσθεί. Η αγάπη είναι Θείος νόμος. Όταν την εφαρμόζεις, θ' αρχίζεις από το μικρότερο. Συναντάς κάποιον, οποίος λεει ότι δεν μπορεί να τραγουδάει. Μην λες ότι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να τραγουδάει, αλλά αναρωτήσου: Εγώ τραγουδάω καλύτερα από αυτόν; Όταν συγκριθείς νοητικά μαζί του, αυτός ενθαρρύνεται κι αρχίζει να τραγουδάει καλύτερα. Μην βιάζεσαι να δώσεις την γνώμη σου. Πολλοί δίνουν την γνώμη τους, χωρίς να είναι καλοί τραγουδιστές. Ρωτάω: Εσείς πώς θα τραγουδήσετε αυτό το τραγούδι; - Θα το τραγουδήσουμε. - Θα το τραγουδήσετε, αλλά δεν μπορείτε να το τραγουδήσετε.

Εύκολα δίνουνε συμβουλές πώς να διορθώσεις το λάθος σου, αλλά για δοκίμασε να το διορθώσεις. Εγώ το κάνω αυτό μουσικά. Η μουσική έχει δικές τις γραμμές. Αν οι γραμμές είναι λάθος, και οι τόνοι δεν θα είναι σωστοί. Αφού το παρατηρήσεις, διόρθωσε την γραμμή. Αυτή μπορεί να είναι πιο φαρδιά, πιο μεγάλη, πιο πυκνή, πιο εκφραστική. Αν θέλεις να εκφράσεις μουσικά ένα μεγάλο συναίσθημα, θα τραγουδάς πιο αργά, πιο ομαλά. Πώς θα δείξετε μουσικά την μπόρα ή το χιόνι πού πέφτει; Θα πείτε, ότι τα λάθη μουσικά διορθώνονται εύκολα. - Όσο είναι εύκολα, τόσο και δύσκολα είναι. Αυτό εξαρτάται από τον άνθρωπο. Όποιος χρησιμοποιεί την μουσική, μπορεί σε μια στιγμή να μετατρέψει την αδιαθεσία του σε ευδιαθεσία. Πρέπει να ξέρει τι τόνο να χρησιμοποιήσει. Έχεις ανάγκη από 50 λέβα. Τραγούδησε τρεις τόνους όπως πρέπει -και τα χρήματα θα έρθουν. - Μπορείς να το κάνεις αυτό; - Αφού το λεω, μπορώ και να το κάνω. Αυτό είναι σαν το άναμμα ενός σπιρτόξυλου. Αφού το ακουμπήσεις, ανάβει. Μόνο ένα πρέπει να προσέχουμε - να μην βραχεί το κουτί. Αν το κουτί είναι στεγνό, και τα παιδιά μπορούν να ανάψουν ένα σπιρτόξυλο. Ο ίδιος νόμος ισχύ και στην μουσική. Ανάβεις το ξυλάκι - ο τόνος βγαίνει. Καμιά φορά ανάβεις ένα, δεύτερο, τρίτο ξυλάκι - Τίποτε δεν βγαίνει. Λες: Δεν έχω έμπνευση, δεν μπορώ να παίξω. - Το κουτί σου είναι υγρό. Αν είναι στεγνό, αρκεί μόνο μία φορά να το ακουμπήσεις κι η φωτιά αμέσως θα ανάψει.

Κι έτσι, αν είσαι αδιάθετος, αυτό δείχνει ότι το κουτί σου είναι υγρό. Μόλις στεγνώσει, είσαι πια ευδιάθετος. Ακουμπάς ένα σπιρτόξυλο - και η φωτιά ανάβει. Αν τα σπιρτόξυλα δεν ανάβουν, η πίστη σου είναι αδύνατη. Αφού ανάβουν, η πίστη σου είναι δυνατή. Αυτό αφορά και την μουσική στον ιδανικό κόσμο. Εκεί δεν υπάρχει ούτε μία εξαίρεση. Αν στην μουσική υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις, είναι υλική- αν υπάρχει μόνο μία εξαίρεση, είναι πραγματική- αν δεν υπάρχει καμιά εξαίρεση, είναι ιδανική ή Θεία. Στην γη, αυτή η μουσική ακόμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Γι' αυτό οι μουσικοί βάζουν παύσεις. Αυτές είναι οι εξαιρέσεις στην μουσική. Έχουμε ολόκληρη παύση, μισή, τέταρτο, όγδοη, δέκατη έκτη και άλλες. Όπως στην μουσική επιτρέπονται παραφωνίες, έτσι και στην ζωή κάνουμε λάθη. Για τον έξυπνο, αυτά είναι μέσα στην τάξη των πραγμάτων. Ο δειλός σκοντάφτει σ' αυτά. Για τον επιστήμονα, τα λάθη και οι παραφωνίες έχουν προτεραιότητα. Αυτός έχει με τι να ασχολείται. Δηλαδή, οι δυσκολίες δεν είναι τίποτε άλλο, εκτός από εξαιρέσεις και παραφωνίες στην ζωή σας. Από μουσική άποψη, είναι παύσεις. Παραπονιέσαι ότι δεν έχεις χρήματα. - Να χαίρεσαι που δεν έχεις χρήματα, επειδή θα δυναμώσεις την πίστη μέσα σου. Όσο είχες χρήματα, πίστευες σ' αυτά. Αφού τα έχασες, άρχισες να πιστεύεις στον εαυτό σου και στον Θεό. Όταν πιστεύεις στον Θεό, θα πιστεύεις και στον εαυτό σου.

Λεω: Έχετε έρθει στην κατάσταση που σας επιτρέπει να δοκιμάσετε τον εαυτό σας, να δοκιμάσετε τον Θείο κόσμο. Η τέχνη είναι, είτε καλυτερεύουν οι δουλειές σας, είτε δεν καλυτερεύουν, να μην γίνεται καμιά αλλαγή σε σας! Θα έρθουν περιορισμοί στον κόσμο, αλλά ο πνευματικός κόσμος ξέρει γιατί έρχονται. Αυτός έχει τους δικούς του λόγους. Καμιά φορά θέλετε κάτι, αλλά αυτό δεν σας δίνεται. - Γιατί; - Και γι' αυτό υπάρχουν λόγοι. Δύο κοπέλες ερωτεύονται ένα αγόρι - και οι δύο θέλουν να το παντρευτούν, και οι δύο έχουν κάνει αίτηση στον Θεό. Σε ποια από τις δύο να τον δώσει Αυτός; Δηλαδή, και οι δύο κοπέλες έχουν την ίδια επιθυμία. Ο Θεός απαντάει στην παράκληση τους: Καλό είναι ότι και οι δύο σας αγαπάτε αυτό το αγόρι, αλλά δεν είναι σωστό και οι δύο να θέλετε να τον παντρευτείτε. Αυτή είναι μία από τις ακατόρθωτες επιθυμίες. Το αγόρι είναι παιδί μου. Θέλω να έρθει σ' εμένα. Τι γίνεται; Ο Θεός παίρνει το αγόρι δίπλα του, δηλαδή στον άλλο κόσμο. Οι κοπέλες δεν μπορούν χωρίς αυτό και σε λίγο πηγαίνουν και αυτές στον άλλο κόσμο. Εκεί συναντιούνται και οι τρεις, αλλά σαν αδέρφια. Καταλαβαίνουν ότι σαν αδέρφια μπουν να αγαπιούνται όλοι στα ίσια. Στην γη όμως δεν είναι έτσι. Δεν επιτρέπεται δύο κοπέλες να αγαπούν ένα αγόρι και οι δύο να θέλουν να τον παντρευτούν.

Όταν διαβάζετε την Βίβλο και το Ευαγγέλιο, λετε: Ο Ησαΐας είχε πει έτσι. - Ναι, όμως ο Ησαΐας είχε μεγάλη πείρα. – Ο Δανιήλ είχε πει έτσι. - Και ο Δανιήλ είχε περάσει από μεγάλες δοκιμασίες. Έχετε βρεθεί εσείς στον λάκκο των λεόντων, για να ξέρετε τι είναι αυτό; - Έτσι είχε πει ο απόστολος Παύλος. -Έχετε δοκιμάσει τις ξυλιές στην πλάτη σας; Τον Παύλο τον είχαν ραβδίσει τρεις φορές από 39 ραβδισμούς, και μετά απ' αυτό είπε: "Αδελφοί, με μεγάλα βάσανα θα μπούμε στο Βασίλειο του Θεού." Κι εσείς θα περάσετε από βάσανα. Και μάλιστα πολλά βάσανα! Πώς δέχτηκαν τον Χριστό στην Γη; Ολόκληρο σύνταγμα Ρωμαίοι Τον έδερναν, Τον έφτυναν, Τον χαστούκι-ζαν, Τον κορόιδευαν. Μονάχα Αυτός ξέρει σε τι κατάσταση βρέθηκε. Ο Χριστός κατάλαβε ότι δεν ζεις εύκολα στην Γη. Σήμερα οι άνθρωποι τον φωνάζουν να έρθει για δεύτερη φορά, αλλά Αυτός δεν έρχεται. Οι θρησκευόμενοι φωνάζουν τον Χριστό, θέλουν να έρθει ανάμεσα τους, αλλά Αυτός τους απαντάει: Δεύτερη φορά δεν εκτίθεμαι σε τέτοιο εξευτελισμό. Δεν είναι εύκολο να σε περιπαίζουν οι άνθρωποι! - Θα το υποστούμε. - Ναι, μια φορά θα το υποστείς, αλλά αν έρθεις δεύτερη φορά στην ίδια κατάσταση, θα πεις: Δεν θέλω να μπω σ' αυτή την κατάσταση. Σήμερα ο Χριστός μας μαθαίνει πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε από τις παραφωνίες του φυσικού κόσμου. Λεει: Η μοναδική δύναμη, η ποία μπορεί να μας απελευθερώσει από τις παραφωνίες, είναι η Αγάπη.

Ρωτάτε: Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; - Το θέμα δεν είναι τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να κάνετε. Σημασία έχει τι μπορείτε να κάνετε σε κάθε δεδομένη στιγμή. Το πρώτο που μπορείτε να κάνετε, είναι να διατηρείτε καλή γνώμη για τον καθένα. Δεν είναι το θέμα να λετε ότι ο ένας ή ο άλλος δεν ζουν καλά. Αφού είναι έτσι, πείτε εσείς πώς πρέπει να ζουν. Ο καθένας ζει σύμφωνα με τις αντιλήψεις του. Σας προτείνω, όταν σηκώνεστε το πρωί, να λετε: Θεέ μου, μάθε μας να σκεφτόμαστε για τα αδέρφια και τις αδερφές μας, όπως Εσύ σκέφτεσαι γι' αυτούς. Αν δεν σκέφτεστε καλά για τους συνανθρώπους σας, οι εξαιρέσεις στην ζωή σας θα είναι πολλές. Να σκέφτεσαι καλά για τους ανθρώπους, αυτό σημαίνει να είσαι δυνατός. Τώρα ο Θεός μας υπερασπίζει από έξω, ενώ τότε θα μας υπερασπίζει από μέσα. Κάποιος υποφέρει, ενώ εσύ λες: Ας υποφέρει, έτσι πρέπει να είναι. - Όχι, θα έρθει μέρα όπου και εσύ θα υποφέρεις. Μιλάς έτσι, επειδή δεν έχεις υποφέρει. Τα εξωτερικά βάσανα δεν ωφελούν τον άνθρωπο, αν δεν κατακτήσει την εσωτερική αντίληψη για την ζωή. Κάθε μαρτύριο πρέπει να συνειδητοποιείται. Να επιδιώκετε την αντίληψη, την οποία έχει ο Θεός. Όταν σου έρθει ένα μαρτύριο, να ξέρεις ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Υποφέρεις, για να βρεις ένα λάθος σου.

Πριν μερικές μέρες γυρίζαμε από εκδρομή. Δύο αδελφές υποδέχονται τον αδελφό τους και του λένε: Αδελφέ, μπες από εδώ. Από απροσεξία, αυτές είχαν βάλει μια καρέκλα στο κατώφλι και είχαν ξεχάσει ν' ανάψουν την λάμπα. Όταν μπήκε ο αδελφός, σκόνταψε στην καρέκλα κι έπεσε στο κεφαλόσκαλο. Τότε αυτός μονολόγησε: Ευχαριστώ, Θεέ μου, επειδή δεν χτύπησα το κεφάλι μου, γιατί διαφορετικά θα πέθαινα. - Μην καλείτε κανέναν σε σκοτεινό δωμάτιο. Από πριν ανάψτε το κερί ή την λάμπα, να δούνε πού μπαίνουν. Αν δεν έχετε φως, να τον πηγαίνετε από το χέρι.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πράγμα από το να σκέφτεστε σωστά Η δύναμη του ανθρώπου είναι στην σκέψη. Όταν μιλάνε άσχημα για σένα, άκουσε τους κι ευχαρίστησε τον Θεό και γι' αυτό. Πες στον εαυτό σου: Θεέ μου, μάθε με να σκέφτομαι καλά για τους ανθρώπους, μάθε με να αισθάνομαι καλά και να ενεργώ καλά. Μην ρωτάς γιατί οι άνθρωποι μιλάνε άσχημα για σένα. Αυτό είναι παραφωνία, λάθος στην ζωή.

Ο Απόστολος Παύλος λεει: "Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον... Η αγάπη πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει..." Ο ιδανικός κόσμος πρέπει να είναι μέτρο για σας. Από τον πραγματικό κόσμο να παίρνετε παράδειγμα, ενώ ο υλικός κόσμος να είναι έδαφος για εργασία. Όσο είστε στον φυσικό κόσμο, μην ζητάτε να πεθάνετε και να δραπετεύσετε από την Γη. Πού θα πάτε; Πολλοί εδώ θα μείνετε. Έως ότου δεν λύσετε τις συγκρούσεις στην ζωή σας, έως ότου δεν γίνετε κύριοι των σκέψεων σας, των συναισθημάτων σας και των πράξεων σας, δεν μπορείτε να μπείτε στον ανώτερο κόσμο. Θα πείτε ότι ο Χριστός έχει υποφέρει. - Ναι. Αυτός έχει υποφέρει, αλλά εσείς δεν θέλετε να υποφέρετε. Δεν θέλετε και να πεθάνετε, αλλά να, και ο Χριστός πέθανε, χωρίς να το θέλει. Μετά από κάποια εσωτερική πάλη, Αυτός είπε: "Στα χέρια Σου, Θεέ μου, παραδίδω το πνεύμα μου." Επειδή έπραξε σωστά, ο Θεός Τον ανάστησε. Κρατήστε κι εσείς αυτή την σκέψη μέσα σας, έτσι ώστε, όταν πεθαίνετε, να πείτε: Θεέ μου, βοήθησε μας να ξαναζωντανέψουμε και ν' αναστηθούμε. Βάλτε στο μυαλό σας την σκέψη όχι να παραταθεί η ζωή σας, αλλά να μπείτε στην καινούρια ζωή. Και η δική μου επιθυμία είναι ίδια. Όταν πεθαίνετε, μην παρακαλάτε να σας σώσουν από το θάνατο, αλλά να ξαναζωντανέψετε. Ποτέ μην λες ότι θα πεθάνεις, αλλά πες στον εαυτό σου ότι θα ζήσεις. Αυτό εννοεί το εδάφιο "Από τον θάνατο στην ζωή." Αυτή είναι η καινούρια θρησκεία.

Να ξαναζωντανέψουμε. Να τακτοποιήσουμε τις μπερδεμένες υποθέσεις μας και να επιβληθεί η Βασιλεία του Θεού στην Γη. Με την δουλειά μας να στρώσουμε τους δρόμους, έτσι ώστε, όταν έρθει η Βασιλεία του Θεού στην Γη, ο καθένας να τελειώσει την δουλειά, η οποία του είναι προκαθορισμένη. Προσέξτε να μην είστε υποψήφιοι για τον θάνατο. Καμιά υποψηφιότητα δεν είναι δεχτή. Αν έρθει ο θάνατος σε σας, θα κάνει την δουλειά του και θα φύγει, χωρίς να δώσετε εσείς υποψηφιότητα. Δώστε την υποψηφιότητα σας για την ζωή.

Από θάνατο σε ζωή! Από μίσος σε αγάπη! Από απιστία σε πίστη! Από κακό σε καλό! Αυτή είναι η σκέψη, η οποία πρέπει να απασχολεί τους νόες σας.

Ο Χριστός είναι ο άνθρωπος της άφθονης δύναμης.

Ο Χριστός είναι ο άνθρωπος της άφθονης πίστης.

Ο Χριστός είναι ο άνθρωπος της άφθονης αγάπης.

6. Πρωινή ομιλία που έγινε από τον Διδάσκαλο στις 7 Νοέμβρη 1937, Σόφια - Ίζγκρεβ.