Τα δύο δέντρα

Στοχασμός

Θα διαβάσω το κεφάλαιο οκτώ από την προς Ρωμαίους Επιστολή, που εξηγεί γιατί ο άνθρωπος υποφέρει και πεινά.

Υπάρχουν δύο νόμοι στον κόσμο - ο ανθρώπινος και ο Θείος. Ο νόμος της σάρκας είναι ανθρώπινος. Ο νόμος τους πνεύματος και της αγάπης είναι Θείος. Ο ανθρώπινος προξενεί βάσανα στους ανθρώπους, ενώ ο Θείος χαρά. - Γιατί τα βάσανα υπερτερούν στην ζωή; - Γιατί το ανθρώπινο έχει υπεροχή επί του Θείου. Η ανθρώπινη τάξη πραγμάτων ποτέ δεν μπορεί να φέρει χαρά στους ανθρώπους.

Οι θρησκευόμενοι περιμένουν να έρθει ο Χριστός στη γη, για να φτιάξει τον κόσμο. Ο Χριστός δεν θα έρθει στη γη για να φτιάξει τον κόσμο με τον ανθρώπινο τρόπο. Αυτό το κάνουν οι άνθρωποι. Ο κόσμος διορθώνεται από χρόνια κι ακόμη δεν έχει διορθωθεί. Οι άνθρωποι κινούνται σε δύο τάξεις - την ανθρώπινη και την Θεία την οποία πρέπει να μελετούν, για να διακρίνουν τις δικές τους εκδηλώσεις. Η βία, η δυστυχία είναι εκδηλώσεις του ανθρώπινου κόσμου. Όποιος εκτελεί την ανθρώπινη θέληση, ζει στον Άδη. Όποιος εκτελεί την Θεία θέληση, ζει στον παράδεισο - Πού θα είμαστε εμείς; - Εάν εκτελείτε την δική σας θέληση, θα είστε στον Άδη. Εάν εκτελείτε την Θεία θέληση, θα είστε στον παράδεισο.

Τώρα, το θέμα δεν είναι να δικαιολογηθείτε γιατί ενεργείτε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Θα πείτε ότι είναι βασικό το τι σκέπτομαι για σας. Τι μπορεί να σκέπτομαι για έναν άνθρωπο; Κάθε άνθρωπος έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Εάν πέσεις σε μία κοινωνία Βουλγάρων, που έχουν συγκεντρωθεί για να πιούνε κρασί, σαν έρθει η ώρα να πληρώσουν, ο καθένας θέλει να πληρώσει πρώτος. Ένας απ' αυτούς ανοίγει το πορτοφόλι του, όμως αποδεικνύεται ότι δεν έχει χρήματα. Δεύτερος ανοίγει το πορτοφόλι του - επίσης άδειο. Τελικά ο τρίτος, ο πιο πλούσιος, λεει: Εγώ θα πληρώσω. Ανοίγει το πορτοφόλι του και πληρώνει για όλους. Οι Άγγλοι ενεργούν με διαφορετικό τρόπο. Κάθε ένας ρίχνει από ένα νόμισμα στο έδαφος και κοιτάνε κατά την πτώση τους αν έχουν πέσει με το κορώνα προς τα πάνω. Τυχερός είναι εκείνος, του οποίου το νόμισμα έχει πέσει με την κορώνα προς τα κάτω. Αυτός πληρώνει για όλους. Σύμφωνα με τα έθιμα των Γερμανών, είναι αλλιώς. Εκεί, ο καθένας πληρώνει για τον εαυτό του. Από τα τρία έθιμα, ποιο είναι το πιο καλό; Σύμφωνα με τους Βούλγαρους, το βουλγάρικο έθιμο είναι το πιο καλό- σύμφωνα με τους Άγγλους, το δικό τους έθιμο είναι το καλύτερο- σύμφωνα με τους Γερμανούς, το γερμανικό έθιμο είναι το καλύτερο. Για τους Θείους ανθρώπους, το Θείο είναι το καλύτερο, για τους λαϊκούς ανθρώπους, το λαϊκό είναι το καλύτερο.

Τι είναι απαραίτητο στους τωρινούς ανθρώπους; - Να απελευθερωθούν από τις εσωτερικές τους αντιθέσεις. Για παράδειγμα, ψάχνεις την αγάπη μέσα στον ανθρώπινο κόσμο, και, σαν δεν την βρεις, απογοητεύεσαι. Δεν υπάρχει λόγος να απογοητεύεσαι. Θα ξέρεις ότι στον ανθρώπινο κόσμο υπάρχει βία, δυστυχία, και όχι αγάπη. Εάν ψάχνεις κάτι όμορφο, θα το βρεις μέσα στον Θείο κόσμο. Επομένως, εάν υποφέρεις, θα ξέρεις ότι είσαι μέσα στην ανθρώπινη τάξη πραγμάτων και θα κοιτάς να τελειώνεις μ' αυτήν. Έχεις έναν κύριο, με τον οποίο έχεις τσακωθεί και δεν μπορείς πια να ζεις μ' αυτόν. Τι θα κάνεις; - Θα τον αφήσεις. Συμφώνησες μαζί του να τον υπηρετείς μόνο ένα χρόνο. Το δεύτερο χρόνο είσαι ελεύθερος, κανένας νόμος δεν σε υποχρεώνει να τον υπηρετείς. Άλλο είναι το θέμα, εάν ο κύριος σου είναι καλός, έξυπνος άνθρωπος, κι εσύ θέλεις να τον αφήσεις μόνο και μόνο γιατί δεν σου αύξησε την αμοιβή. Φαντάσου ότι υπηρετείς τον πατέρα σου. Με χρήματα θα τον υπηρετείς; Θα πεις ότι ο πατέρα σου μπορεί να σου αφήσει κληρονομιά. Ο κύριος πάλι σου πληρώνει χωριστά, κάθε βδομάδα, κάθε μήνα ή κάθε χρόνο. Κάθε δουλειά στην οποία τα χρήματα παίζουν κάποιο ρόλο, δεν είναι Θεία. Εκεί όπου τα χρήματα δεν παίζουν ρόλο, η δουλειά είναι Θεία. Κάποιος κύριος, νομίζει ότι ενεργεί σύμφωνα με το Θεό, και δεν πληρώνει τον υπηρέτη του. Αυτός δεν καταλαβαίνει τι πάει να πει να ενεργεί προς τον άνθρωπο σύμφωνα με τον θεϊκό νόμο.

Ένας φτωχός αλλά έξυπνος άνθρωπος δανείστηκε χίλια λέβα από έναν τραπεζικό με τον όρο να τα πληρώσει στον καθορισμένο χρόνο. Σαν πλησίασε ο χρόνος, ο τραπεζίτης τον δίκασε, επειδή, σύμφωνα με την απόδειξη, ο χρεώστης έπρεπε να πληρώσει το όφελος του δώδεκα μέρες νωρίτερα. Στην απόδειξη του δανειστή το διάστημα ήταν δώδεκα μέρες νωρίτερα. Στην πρόσκληση από το δικαστήριο είχε σημειωθεί να πληρώσει μέσα σε διάστημα εικοσιτεσσάρων ωρών. Ο δικαστής είδε την υπόθεση, και συμφώνησε στη σκέψη του τραπεζίτη, να συμφωνήσει να πάρει τα χρήματα δώδεκα μέρες αργότερα. Ποιος από τους δύο έχει περισσότερο δίκιο; - Αυτός που υποφέρει. Όταν το μαρτύριο τίθεται σαν τιμωρία, καλά είναι να αναβάλλεται δώδεκα μέρες. Όταν βραβεύουν κάποιον, καλά είναι να εκτελείται δώδεκα μέρες αργότερα. Δηλαδή, όταν περιμένω την δυστυχία, πρέπει να έρθει δώδεκα μέρες νωρίτερα. Όταν περιμένεις τη δυστυχία, ας έρθει δώδεκα μέρες πιο αργά. Από νομική άποψη, είναι δίκαιο να μεταφέρεται η ημερομηνία. Παρ' όλα αυτά η ημερομηνία της αστυνομίας συνεχώς αλλάζει. Όλοι οι άνθρωποι περιμένουν τη χαρά δώδεκα μέρες νωρίτερα, ενώ τη θλίψη δώδεκα μέρες αργότερα. Όμως, στη ζωή, και η χαρά και η λύπη έρχονται στην ώρα τους. Εάν ο Θεός τις καθυστερήσει δώδεκα μέρες, και ο οφειλέτης βιαστεί δώδεκα μέρες, ο δικαστής μαζεύει τους δύο αριθμούς και διαιρεί στα δύο, για να βρει το μέσο όρο, που ανταποκρίνεται στην αληθινή ημερομηνία. Τι ζητείται από τον τωρινό άνθρωπο; - Να κάνει παραχωρήσεις. Όποιος πρέπει να λαβαίνει, να υποχωρεί. Όποιος πρέπει να δίνει, και αυτός να υποχωρεί. Έτσι θα βρεθεί εκείνο το σημείο, το οποίο ψάχνουμε.

Να θυμάσαι: Δεν μπορείς να έχεις αποτελέσματα της αγάπης χωρίς την ίδια την αγάπη. Δεν μπορείς να είσαι δίκαιος χωρίς την ίδια τη δικαιοσύνη. Δεν μπορείς να είσαι καλός χωρίς την καλοσύνη. Επομένως, εάν η αγάπη δεν είναι μέσα σου, δεν μπορείς ν' αγαπάς. Εάν το δίκαιο δεν είναι μέσα σου, δεν μπορείς να είσαι δίκαιος. Εάν το καλό δεν είναι μέσα σου, δεν μπορείς να είσαι καλός. Δεν μπορείς να έχεις τα αποτελέσματα του πνεύματος, όταν το ίδιο το πνεύμα δεν είναι μέσα σου. Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται υπό την επίδραση της ανθρώπινης τάξης πραγμάτων. Κυβερνιούνται από τη δύναμη της σάρκας, από τα προσωπικά τους συμφέροντα. Αυτός είναι γενικά ο νόμος στην φύση. Δεν υπάρχει ύπαρξη, η οποία, όσο λίγο και να είναι, όσο μικρή και να είναι, να μην σκέφτεται για τον εαυτό της, για την συντήρηση της. Ο καθένας θέλει να ελαφρύνει τη ζωή του για να περάσει χωρίς βάσανα. Μερικά βάσανα είναι φυσικά και άλλα αφύσικα. Για παράδειγμα, φυσικό είναι να φοβάσαι το θάνατο, αφύσικο είναι να φοβάσαι μία μικρή κατσαρίδα. Ένας ιερέας έλεγε: Φοβάμαι πολύ το θάνατο. Σαν σκέφτομαι ότι θα πεθάνω, τρέμω ολόκληρος. Απορώ πώς θα παραδώσω την ψυχή μου. Τον ερωτώ: Αφού είσαι ιερέας, γιατί φοβάσαι; - Ναι, ιερέας είμαι, εκατοντάδες ανθρώπους έχω θάψει, όμως σε κάθε περίπτωση η καρδιά μου τρέμει. Φαντάζομαι πως μία μέρα κι εμένα θα με θάψουν. Δεν ξέρω πώς να απελευθερωθώ από αυτόν τον φόβο. -Λεω: Υπάρχει κάποιος λόγος γι' αυτόν τον φόβο. Σαν συναντήσεις κάποια αρκούδα, φοβάσαι ότι θα σου επιτεθεί. Σαν συναντήσεις τον αγαπητό σου, χαίρεσαι, σου είναι ευχάριστο. Ελπίζεις ότι θα πάρεις κάτι απ' αυτόν. Αν συναντήσεις έναν άνθρωπο τον οποίο δεν αγαπάς, δεν σου είναι ευχάριστο, γιατί θα σου πάρει κάτι, το οποίο έχεις.

Αναφέρεται στις γραφές: "Όποιος φοβάται, δεν θα μπει στο βασίλειο του Θεού". - Γιατί; - Γιατί δεν εκτελεί την Θεία βούληση. Πράγματι, όσο φοβάται ο άνθρωπος, δεν μπορεί να εκτελέσει τη Θεία βούληση. Να γιατί η πρώτη αποστολή του μαθητή είναι να ελευθερωθεί από τον εσωτερικό φόβο. Κάποιος νομίζει ότι έχει ελευθερωθεί από τον φόβο. Είναι αρκετό ο θάνατος να του χτυπήσει την πόρτα, για να δει ότι ο φόβος ακόμα ζει μέσα του. Σ' ένα αμερικανικό κολέγιο, σ' ένα μικρό, απομονωμένο σπιτάκι, ζούσε μία γριά νέγρα. Καταπονημένη απ' τη ζωή, αυτή το απόγευμα προσευχόταν στο Θεό να την πάρει απ' αυτόν τον κόσμο - τόσο είχε βαρεθεί τη ζωή της. Δύο φοιτητές άκουσαν την προσευχή της κι αποφάσισαν ν' αστειευτούν μαζί της. Ένα απόγευμα, χτύπησαν την πόρτα της. - Ποιος είναι; ρώτησε η νέγρα. - Δύο άγγελοι, μας έστειλε ο Θεός να πάρουμε την ψυχή σου. - Πείτε του ότι δεν είμαι εδώ.

Πολλοί λένε ότι θέλουν να πεθάνουν, όμως, σαν έρθει ο θάνατος, κανένας δεν είναι έτοιμος να του ανοίξει την πόρτα. Ο καθένας λεει: Πείτε του ότι δεν είμαι εδώ. Ας αναβάλλει για λίγο την απόφαση του. Λεω: Υπάρχει τρόπος, με τον οποίο μπορούν να ελευθερωθούν οι άνθρωποι. Όλο ελευθερώνονται και όλο μένουν αιχμάλωτοι. Μπορεί να είσαι ελεύθερος, χωρίς να ελευθερωθείς. Πρέπει να βρείτε τρόπο για αληθινή απελευθέρωση. Λένε ότι ο θάνατος απελευθερώνει τον άνθρωπο από όλες τις επιθυμίες και τις συνήθειες. Εν μέρει αυτό είναι αληθές. Για παράδειγμα, σαν πεθάνει κάποιος, που του άρεσε να το ρίχνει στο φαγητό, με την εξαφάνιση του φυσικού του σώματος χάνεται και η δυνατότητα να τρώει και να πίνει. Όμως η επιθυμία του μένει. Πάλι θέλει να φαει και να πιει. Εάν ντυνόταν ωραία, και ζούσε μέσα σε χλιδή, και αυτή η επιθυμία μένει σ' αυτόν. Αυτός περιδιαβαίνει, γυρίζει γύρω από εκείνους, οι οποίοι τρώνε και πίνουν, και τους προτρέπει να τρώνε, αλλά αυτός πάλι μένει νηστικός. Γιατί; - Δεν έχει πια φυσικά όργανα. Επομένως, όταν αισθάνεστε ακατανίκητη πείνα, οφείλεται στο ότι ψυχές από τον αόρατο κόσμο, οι οποίες πεινάνε και παραπονούνται, είναι πεινασμένες. Όταν ικανοποιήσεις την πείνα σου, αισθάνεσαι χορτάτος, είσαι στη γη. Εάν φας και εξακολουθείς να πεινάς, είσαι υπό την επήρεια των πεινασμένων ψυχών του αοράτου κόσμου. Εάν ρωτάς γιατί είσαι χορτάτος, θα ξέρεις ότι είσαι σ' αυτόν τον κόσμο. - Γιατί είμαι πεινασμένος; - Γιατί είσαι στον άλλο κόσμο, μεταξύ των πεινασμένων ψυχών.

Να σέβεστε και να φυλάσσετε το Θείο στον άνθρωπο. Δεν μπορείς να σέβεσαι τον άνθρωπο, εάν πρώτα απ' όλα δεν σέβεσαι το Θείο μέσα του. Σε κάθε άνθρωπο υπάρχει κάτι το Θείο. Επομένως, εάν αγαπάς κάποιον, αγάπα τον εξαιτίας του Θείου. Εάν τον αγαπάς εξαιτίας των χειλιών, της μύτης, των ματιών, των αυτιών, είσαι σε λάθος δρόμο. Εάν τον αγαπάς εξαιτίας του ντυσίματος, του πλούτου, ή των γνώσεων του, πάλι είσαι σε λάθος δρόμο. Αυτά είναι προσωρινά, πράγματα που αλλάζουν. Αυτά είναι εργαλεία, τα οποία ο άνθρωπος τα χρησιμοποιεί πρόσκαιρα, για λίγο. Ν' αγαπάς τον άνθρωπο γι' αυτό που δεν αλλάζει μέσα του, για το αιώνιο. Το ίδιο αφορά και εκείνο, το οποίο δεν αγαπάς στον άνθρωπο. Δεν τον αγαπάς, γιατί απ' αυτόν βγαίνει δυσάρεστη μυρωδιά. Και αυτό είναι πρόσκαιρο. Αύριο αυτή η μυρωδιά θ' αλλάξει. Υπάρχει κάτι στον άνθρωπο, για το οποίο μπορεί να μην τον αγαπάς, όμως αυτό δεν είναι φυσικό. Κοίτα την αγάπη σαν συνθήκη για καθαρισμό του ανθρώπινου σώματος. Όταν έρθει η αγάπη στη γη, θα μάθει τους ανθρώπους πώς να ζουν, πώς να ντύνονται, πώς να πλένονται και ούτω καθ' εξής. Αυτό κάνει η τέλεια αγάπη. Αυτή συνδέει όλους τους ανθρώπους σ' ένα. Όσο δεν αγαπάς το θείο στον άνθρωπο και όσο αυτός δεν αξιολογεί το Θείο μέσα σου, καμία σχέση δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ σας. - Δεν αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο. - Δεν τον αγαπάς, γιατί δεν αγαπάς το Θείο μέσα του. Δεν υπάρχει τίποτε στο Θείο, που να μπορείς να μην το αγαπάς. Υπάρχει κάτι μέσα στον άνθρωπο, το οποίο μπορείς να μην αγαπάς.

Τέσσερα πράγματα πρέπει ν' αγαπάς στον άνθρωπο: Την καρδιά του, το νου του, την ψυχή του και το πνεύμα. - Γιατί; -Διότι το Θείο ζει στην καρδιά, το νου, την ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου. Αυτές είναι τέσσαρες κατοικίες του Θείου. Όσο είσαι μέσα στον ανθρώπινο νου, καρδιά, ψυχή, πνεύμα, γνωρίζεις τον Θείο κόσμο και την δική του τάξη πραγμάτων. Έξω απ' αυτά, είσαι στην ανθρώπινη τάξη, στον παροδικό κόσμο. Όπου υπάρχει νους, καρδιά, ψυχή και πνεύμα, εκεί υπάρχει το ανθρώπινο. Όπου υπάρχει ο νους, η καρδιά, η ψυχή και το πνεύμα εκεί είναι το Θείο. Σ' αυτό κρύβεται και το μυστικό, και το ψυχικό και το φυσικό.

Ερωτάτε: Από τι εξαρτάται η ανάπτυξη του ανθρώπου; - Από την καρδιά. Να γιατί η καρδιά πρέπει να εξευγενιστεί. Η θέση στον παράδεισο είναι στην καρδιά, όπου έχουν φυτευτεί δύο δένδρα, το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού και το δένδρο της ζωής. Όταν τρως από τους καρπούς του δένδρου της γνώσης του καλού και του κακού, μισείς τους ανθρώπους. Σαν τρως από τους καρπούς του δένδρου της ζωής, αγαπάς τους ανθρώπους. Το πρώτο δένδρο οδηγεί προς την πόρτα εξόδου του παραδείσου, ενώ το δεύτερο οδηγεί προς την πόρτα εισόδου του παραδείσου. Σαν το ξέρεις αυτό, να φυλάγεσαι να μην τρως από τους καρπούς του απαγορευμένου δένδρου. Εάν θέλεις να μπεις στον παράδεισο, να τρως από τους καρπούς του δένδρου της ζωής.

Τι είναι η αγάπη και το μίσος; - Η αγάπη είναι η πόρτα μέσω της οποίας πηγαίνεις προς τον Θεό. Το μίσος είναι η πόρτα μέσω της οποίας βγαίνεις από τον Θεό. Από τον άνθρωπο εξαρτάται ποια πόρτα θα διαλέξει. Είναι αδύνατον να περάσεις από την πόρτα του δένδρου της γνώσης του καλού και του κακού και να πηγαίνεις προς τον θεό. Όπως στην γη γίνεται λόγος για δύο πόρτες - είσοδος και έξοδος, έτσι και στην ανθρώπινη καρδιά υπάρχουν δύο πόρτες, η είσοδος και η έξοδος. Από την μία πόρτα μπαίνεις και από την άλλη βγαίνεις. Και στον άνθρωπο υπάρχουν δύο πόρτες, είσοδος και έξοδος. Ποιο είναι πιο καλό: να διαθέτεις δύο πόρτες, ή μόνο μία; Δηλαδή υπάρχουν και οι δύο δρόμοι, ο δρόμος της αγάπης και ο δρόμος του μίσους, ο δρόμος του καλού και ο δρόμος του κακού.

Έχει λεχθεί στην Αγία Γραφή: Όποιος δεν φέρει το πνεύμα του Χριστού μέσα του, δεν είναι δικός Του. - Δηλαδή, όπου υπάρχει το πνεύμα, εκεί είναι και ο Χριστός. Με το "δεν είναι δικός του" εννοούμε ότι δεν υπάρχει ειρήνη και ελευθερία, χαρά και ευτυχία μέσα στον άνθρωπο. Χωρίς το πνεύμα του Χριστού, δεν μπορείς να έχεις τάσεις για το ανώτερο. Χωρίς το πνεύμα του Χριστού, δεν μπορείς να έχεις κανένα αγαθό. Μερικοί νομίζουν ότι σαν πιστέψουν στο Χριστό, θα αποκτήσουν τα πάντα. Δεν είναι έτσι. Η πίστη σας πρέπει να είναι αδιάκοπη και κάθε στιγμή να μεγαλώνει. Εάν η πίστη δεν μεγαλώνει και δεν πολλαπλασιάζεται, δεν δίνει καρπούς - δεν είναι αληθινή. Μερικοί πιστοί απογοητεύονται και επιθυμούν να φύγουν για τον άλλο κόσμο. Εάν με αυτή την πίστη πάνε στον άλλο κόσμο, και εκεί δεν θα είναι καλά. Η πίστη είναι απαραίτητη και γι' αυτόν και για τον άλλο κόσμο.

Ένα κοράκι μίλαγε με τα μικρά του και τους έλεγε ότι δεν είναι ικανοποιημένο απ' αυτά, γιατί συνέχεια λέρωναν την φωλιά. Αυτά της έλεγαν: Μητέρα, μετάφερε μας σε άλλη καθαρή φωλιά. - Θα πάρετε, όμως, μαζί σας και τους δικούς σας πισινούς; - Θα τους πάρουμε. - Τότε δεν υπάρχει λόγος να σας μετακομίσω, γιατί θα λερώσετε και την καινούργια φωλιά. Λεω: Εάν δεν μπορείτε να ζείτε καλά σ' αυτόν τον κόσμο, και στον άλλο κόσμο δεν μπορείτε. Ο φυσικός κόσμος είναι η πύλη του Θείου. Εάν σ' αυτόν τον κόσμο δεν μπορείς να μπεις στο Θεό, στον άλλο κόσμο καθόλου δεν θα μπορείς να μπεις. Εκεί υπάρχει μόνο μία πόρτα - για έξοδο. Αφού έχεις έρθει σ' αυτόν τον κόσμο, θα χρησιμοποιείς την πόρτα εισόδου στον Θεό. Καμιά φορά αισθάνεσαι ότι βγαίνεις κάπου. Αυτό οφείλεται στην αμαρτία που έχεις κάνει. Δηλαδή φέρεις τις συνέπειες της αμαρτίας. Όσο αγωνίζεσαι και υποφέρεις, κάνεις προσπάθειες να μπεις από την πόρτα, η οποία οδηγεί στον Θεό. Η πόρτα είναι κλειστή, όσο δεν υποφέρεις. Όταν υποφέρεις, η πύλη ήδη ανοίγει. Καθένας μόνος του πρέπει να ανοίξει αυτήν την πόρτα. Γι' αυτό έχει ειπωθεί ότι η πύλη προς τον Θεό είναι στενή. Λίγοι μπορούν ν' ανοίξουν αυτή την πόρτα και να μπουν στην στενή πύλη. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στο φαρδύ δρόμο. Εκείνοι οι οποίοι βγαίνουν από τον Θείο κόσμο, είναι περισσότεροι, από όσο εκείνοι οι οποίοι μπαίνουν σ' αυτόν. Χίλια άτομα βγαίνουν από πάνω, και λίγοι πηγαίνουν επάνω.

Έχει ειπωθεί: "Να μην ταράζεται η καρδιά σας" Παρ' όλα αυτά εσείς ταράζεστε. - Γιατί; - Γιατί δεν μπορείτε ν' ανεβείτε επάνω. Πολλοί έρχονται από τον άλλο κόσμο. Τους ρωτάτε: Από πού έρχεστε; - Από τον άλλο κόσμο. Αυτοί έρχονται στον κόσμο για να φάνε και να πιουν. Μερικοί λένε: Δεν πρέπει να σκέπτεστε για τον Κύριο. - Αυτό το πλάσμα έρχεται κάτω να τρώει και να πίνει. Έτσι έχουν τα πράγματα, έτσι είναι οι συνθήκες του φυσικού κόσμου. Εκείνοι οι οποίοι στρέφονται προς το Θεό, έχουν άλλα ιδανικά. Πολύ φυσικό. Ο πλούσιος δεν ανησυχεί για το αύριο. Αυτός έχει στη διάθεση του τα πάντα. Μπορεί να τρώει ό,τι θέλει. Ο φτωχός ανησυχεί για το αύριο. Επομένως, εάν ανησυχείς για τη ζωή σου, είσαι απ' τους φτωχούς• εάν δεν ανησυχείς, είσαι από τους πλούσιους. Όποιος πιστεύει στον Θεό και τον αγαπά, είναι πλούσιος. Όποιος δεν αγαπάει το Θεό, είναι φτωχός. Όμως η ευλογία είναι να υπάρχει η αγάπη και στον φτωχό και στον πλούσιο. Αυτή έχει κάνει και την φτώχεια και τον πλούτο. Να φυλάγεστε από την φτώχεια του μίσους και από τον πλούτο του μίσους. Όταν η αγάπη έρθει στον φτωχό, αυτός γίνεται πλούσιος. Πιστεύω ότι όλοι έχετε ζητήσει το Χριστό και τον έχετε βρει. Αν κάποιος δεν τον έχει βρει, η αιτία είναι στις δικές του σκέψεις και επιθυμίες. Αυτές τον εμποδίζουν. Πολλοί πατέρες και μητέρες έχουν πει: Θέλουμε να βαδίσουν στον Θείο δρόμο, όμως τι να κάνουμε μ' αυτά τα παιδιά; Πρέπει να τα μεγαλώσουμε, να τα τακτοποιήσουμε. Μόλις κάνουμε τις υποχρεώσεις μας προς αυτά, θα ακολουθήσουμ' αυτόν τον στενό δρόμο. Δεν είναι εύκολο να υπηρετείς τον Θεό με παιδιά. - Συχνά κι εσείς λετε: Οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας εμποδίζουν. Πρέπει να τα τακτοποιήσουμε και, σαν γεράσουμε, τότε θα υπηρετήσουμε το Θεό. Είναι νόμος: Εάν στην νεότητα δεν υπηρετείς, στα γηρατειά δεν θα μπορέσεις καθόλου.

Πρόσφατα ήρθε σ' εμένα ένας κύριος με μια ιδιαίτερη πρόταση. Μου είπε: Όλη μου την περιουσία, θα την προσφέρω στην Αδελφότητα με τον όρο να ζω μαζί σας. Εγώ τον εξετάζω: Τι έχεις; - Ένα σπίτι και τρία στρέμματα γη. - Μπορούμε να σε δεχτούμε, όμως έχεις καθόλου χρέη; - Ναι, τετρακόσιες χιλιάδες λέβα. Η περιουσία του κοστίζει διακόσιες χιλιάδες λέβα, και αυτός χρωστάει τετρακόσιες χιλιάδες. Του είπα: Σε αφήνω κηδεμόνα της δικής σου περιουσίας. Κράτησε την για σένα, μην την δωρίζεις ακόμα στο Θεό. Πολλοί από τους σημερινούς χριστιανούς είναι σαν αυτόν τον άνθρωπο. Πάνε και κηρύσσουν την διδασκαλία του Χριστού και λένε: Κύριε, θέλουμε να σε υπηρετήσουμε. Είμαστε έτοιμοι να σου δωρίσουμε την περιουσία μας. - Ναι, αλλά η περιουσία τους κοστίζει διακόσιες χιλιάδες λέβα κι αυτοί χρωστάνε τετρακόσιες χιλιάδες λέβα. -Έχουμε αφιερωθεί στο Θεό. - Σύμφωνα μ' εμένα, το χρέος μας πρέπει να είναι διακόσιες χιλιάδες λέβα, και η περιουσία μας τετρακόσιες χιλιάδες. Στο Θείο υπάρχει αφθονία.

Κι έτσι, να αφιερώσουμε στον Θεό εκείνο το οποίο έχουμε, κι εκείνο που δεν έχουμε. Ο Θεός δεν θέλει πολλά από μας. Δεν θέλει την ψυχή μας. Λεει: "Γιε μου, δώσε μου την καρδιά σου". Το μοναδικό πράγμα που απαιτεί ο Θεός από μας, είναι να δωρίσουμε την καρδιά μας στην υπηρεσία. Μόνον έτσι θα μας βοηθήσει Αυτός. Όλες οι αντιθέσεις προέρχονται από την ανθρώπινη καρδιά. Μέσα της κρύβεται το κακό. Επομένως, η καρδιά μπορεί να διορθωθεί μόνον όταν φωτιστεί στην υπηρεσία του Θεού. Χωρίς αγάπη, αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί ποτέ. Η αγάπη είναι ουσιαστικό πράγμα για την καρδιά. Πολύ φυσικό. Πώς θα ποτίσεις τον κήπο χωρίς νερό; Πώς θα αναπτυχθούν τα φυτά χωρίς νερό; Και η ανθρώπινη καρδιά επίσης δεν θα αναπτυχθεί χωρίς αγάπη. Όπως το νερό αναπτύσσει τα φυτά, έτσι και η Θεία αγάπη ποτίζει την ανθρώπινη καρδιά, για να μπορεί αυτό που είναι φυτεμένο μέσα της ν' αναπτυχθεί, να βλαστήσει και να δώσει τους καρπούς του. Σας εύχομαι να έχετε στην καρδιά σας μιαν ακτίνα από τη Θεία αγάπη, για να φυτρώσουν όλα τα καλά πράγματα!

Η σάρκα σκλαβώνει, και το πνεύμα απελευθερώνει. Εάν είσαι σκλαβωμένος, εσύ είσαι στη σάρκα. Εάν είσαι ελεύθερος, είσαι στο πνεύμα. Έχει ειπωθεί: "Η αγάπη είναι καρπός του πνεύματος". Η ευτυχία του ανθρώπου κρύβεται μέσα στην εσωτερική σχέση του ανθρώπου με το Θεό. Αυτή η σχέση είναι η αγάπη. Όποιος συνδεθεί με την αγάπη, αυτός θα βρει βοσκή, λιβάδι. Ο Απόστολος Παύλος λεει: "Και οι μεγαλύτερες δυστυχίες δεν μπορούν να συγκριθούν με τα αγαθά, που δέχεται εκείνος, ο οποίος μπήκε στο δρόμο του Θεού". Τώρα, λεω και σας: Μην αμφιταλαντεύεστε, μην διστάζετε, αλλά να δουλέψετε πάνω σας, για να μπείτε σ' αυτόν τον δρόμο. Εάν κάποιος μπει στο δρόμο κι αρχίσει ν' αμφιβάλλει εάν υπάρχει χρόνος γι' αυτό - είναι νέος ακόμη, μπορεί να ζήσει. Μην αμφιβάλλεις, μην ταλαντεύεσαι, έχεις μπει έγκαιρα! Προχώρα μπροστά και κοίτα τον ν:όσμο. Κάθε μία παράκαμψη από το δρόμο φέρει δυστυχίες, σεισμούς. Αναφέρεται στην Αγία Γραφή: "Όποιος πιάνει το αλέτρι και στρέφεται πίσω, δεν είναι άξιος γι' αυτό". Εάν μπεις στο νόμο της αγάπης και στρέφεσαι πίσω, χάνεις την δύναμη, την οποία έχεις αποκτήσει. Μην νομίσεις ότι, σαν μπεις στον Θείο δρόμο, θα στερηθείς τα αγαθά της ζωής. Όχι μόνο δεν θα χάσεις τίποτε, αλλά διπλά θα τα αποκτήσεις. Όλα θα σας δοθούν σε διπλά μεγέθη. Εάν τίθεται θέμα για τις δυστυχίες, για την πείνα και τις στερήσεις, όλα αυτά είναι απαιτήσεις της ανθρώπινης τάξης πραγμάτων. Δοκιμάστε το Θείο, και δείτε τι φέρει αυτό. Έχει ειπωθεί στη Γραφή, ότι πριν καν θελήσετε κάτι από τον Θεό, θα σας το δώσει. - Πότε; - Όταν μπείτε στο νόμο της αγάπης. Εάν έχετε μπει στην αγάπη και τίποτε δεν έχετε αποκτήσει, υπάρχει κάτι μέσα σας το οποίο δεν επαρκεί. Δεν έχετε μπει μέσα από την πύλη του καλού. Αυτή οδηγεί στην αγάπη, η οποία φέρει όλη την αφθονία - αφθονία της καρδιάς, αφθονία του νου, αφθονία της ψυχής.

Λεω: Βαδίστε στο δρόμο της αγάπης και μην στρέφεστε πίσω, όπως έκανε η γυναίκα του Λωτ. Και τότε, αν θέλεις να κηρύξεις στον άνθρωπο, πες του: Ξεκίνα μαζί μου, αν θέλεις να βρεις την ευτυχία. Εκεί όπου βαδίζω εγώ, είναι όλα διαθέσιμα. - Απόδειξε το αυτό! - Τίποτε δεν αποδεικνύω. Εγώ βαδίζω, ξεκίνα μαζί μου. - Άλλος δρόμος δεν μου αρμόζει. - Ξεκίνα μαζί μου και μην αμφιταλαντεύεσαι. Να κηρύσσετε κι εσείς έτσι: Ελάτε μαζί μας! - Και εάν ξεγελαστούμε; - Εσείς είστε γελασμένοι προ πολλού. Ποιος είναι ικανοποιημένος από τη ζωή του; Ποιος από σας είναι ικανοποιημένος από το σπίτι του; Ποιος από σας είναι ικανοποιημένος απ' αυτό που έχει; Μπείτε στο Θείο δρόμο, όπου όλα έχουν γίνει από χρυσό. Εάν μπείτε σ' αυτό το δρόμο, θα μπορείτε να πληρώσετε τα χρέη στη Βουλγαρία.

Να θυμάστε: Όταν η αγάπη μπει στην ανθρώπινη καρδιά, ο κόσμος αποκτάει άλλη όψη. Όλα θα σας είναι ευχάριστα: ελευθέρα να αναπνέετε, γλυκά να τρωτέ, ήρεμα να κοιμάστε, με χαρά να δουλεύετε. Όποια τέχνη έχετε, να την εφαρμόζετε με αγάπη.

Πολλοί έρχονται σ' εμένα για να παραπονεθούν ότι αυτός κι εκείνος, δεν ενέργησαν σωστά. Ψάχνετε το δίκαιο εκεί όπου δεν υπάρχει. Το δίκαιο είναι η αγάπη! Πες στη γυναίκα σου: Έλα μαζί μου! Όπου εγώ, εκεί θα είσαι και συ. Και τώρα, ο ένας πηγαίνει πάνω, κι ο άλλος κάτω. Ο ένας κατεβαίνει στη γη και ο άλλος ανεβαίνει προς τα πάνω. Τι ζωή μπορεί να υπάρχει μεταξύ αυτών των δύο; Η γυναίκα λεει: Είναι αφηρημένος ο άνδρας μου. Ολόκληρες μέρες σκέφτεται για το Θεό, έχει αφήσει τα παιδιά νηστικά. Ο άνδρας λεει: Πολύ λαϊκή είναι η γυναίκα μου. Για τον Θεό δεν σκέφτεται, μόνο οι γήινες υποθέσεις την απασχολούν. Και οι δύο παραπονιούνται, όμως είναι καλοί άνθρωποι. Έχουν μπερδέψει τους δρόμους τους. Η γυναίκα βαδίζει στον κόσμο, ενώ ο άνδρας κρατιέται από τον Θεό. - Τότε να χωρίσουνε. - Εσείς και έτσι είσαστε χωρισμένοι. Ο λαϊκός να παντρευτεί μία λαϊκή γυναίκα, και ο πνευματικός να πάει με τους πνευματικούς. Ο γάμος είναι καλός, όμως εμείς έχουμε ανάγκη ένα σκοινί: Ο άνδρας - προς τον θεό, και η γυναίκα - προς τον κόσμο, θα τεντώσουμε το σκοινί και θα απλώσουμε σ' αυτό ρούχα.

Ποιο είναι το ουσιαστικό τώρα; - Ότι η αντίθεση προέρχεται από την ανθρώπινη τάξη πραγμάτων, από την ανθρώπινη κατανόηση, από τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Το αγαθό, ο πλούτος, προέρχεται από την Θεία τάξη πραγμάτων, από το πνεύμα, το οποίο φέρει το νέο στον κόσμο. Να κρατηθείτε στο πνεύμα του Χριστού, και να μην στρέφεστε προς τα πίσω. - Τι να κάνουμε; - Ελάτε μαζί μου και προχωράτε μπροστά!

Ο Χριστός είναι ο άνθρωπος της άφθονης δύναμης.

Ο Χριστός είναι ο άνθρωπος της άφθονης πίστης.

Ο Χριστός είναι ο άνθρωπος της άφθονης αγάπης.

5. Πρωινή ομιλία που έγινε από τον Διδάσκαλο στις 31 Οκτώβρη 1937, Σόφια - Ίζγκρεβ.