Η Θεια Φωνή

Διάλεξη του Διδασκάλου που έγινε στην γενική απόκρυφη Τάξη, στις 26 Αυγούστου 1930 στη Σόφια, Ίζγκρεβ.

Υπάρχει μια εσώτερη φιλοσοφία της Ζωής και αυτή η φιλοσοφία καθορίζει την ατραπό του ανθρώπου. Για να αποκτήσει κανείς αυτή την φιλοσοφία, πρέπει να κάνει συνειδητές προσπάθειες και να εργάζεται επί του εαυτού του. Αν σας θέσουν ένα ερώτημα: "Γιατί ήρθατε στην Γη, ποιος είναι ο προορισμός σας;" - θα πείτε ότι μόνον ο Θεός το ξέρει αυτό. Σας δημιούργησε και γνωρίζει πολύ καλά ποιος είναι ο προορισμός σας. Αυτή είναι μια γενική φράση και μπορεί να την πει αυτός που δεν σκέπτεται και δεν στοχάζεται. Ο άνθρωπος, όμως, οφείλει να γνωρίζει γιατί ήρθε στη Γη και ποιά είναι η ειδική εργασία του. Αν τεθεί αυτή η ερώτηση σ' ένα βόδι, σ' ένα πουλί, σ' ένα ψάρι, το κάθε ένα από αυτά τα όντα θα απαντήσει ανάλογα με το επίπεδο της εξέλιξης του. Το βόδι θα πει ότι η εργασία του είναι να βαδίζει και να μετακινείται κι αν κάποιος του επιτεθεί, να αμύνεται με τα κέρατα του• το πουλί θα πει ότι η εργασία του είναι να πετάει, το ψάρι να κολυμπάει. Τι θα πει ο άνθρωπος σ' αυτό το ερώτημα; Αν έχει στοχασθεί αυτό το πρόβλημα, θα μπορέσει να δώσει μια απάντηση εύλογη. Αυτός που απάντησε στο ερώτημα για ποιό λόγο ήρθε πάνω στη Γη, μπορεί να αποκληθεί "ευτυχής άνθρωπος". Απέκτησε μια εσωτερική ειρήνη και μια εσωτερική ηρεμία.

Κατά συνέπεια, αυτός που κατανοεί το νόημα της Ζωής έχει φτάσει σε μια φώτιση ως προς τις αντιλήψεις του και λόγω αυτού του γεγονότος εξελίσσεται ορθά. Προχωράει στην ατραπό του με κάθε ασφάλεια, με τα μάτια ορθάνοιχτα. Όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες στις οποίες προσκρούει, τις επιλύει εύκολα αυτός ο άνθρωπος ενδιαφέρεται για τα πάντα στη Ζωή. Κι ο ασθενής επίσης ανοίγει τα μάτια του, αλλά μονάχα για να δει τα φάρμακα και τα γεύματα που πρέπει να μετράει προκειμένου να αποκατασταθούν οι δυνάμεις του. Από τη στιγμή που παίρνει το φάρμακο του και το γεύμα του, κλείνει τα μάτια κι αρχίζει να θρηνολογεί. Γιατί θρηνολογεί ο άνθρωπος; Γιατί βαδίζει σ' ένα δύσκολο και δύσβατο μονοπάτι, το μονοπάτι του είναι δυσχερές. Τούτο σημαίνει ότι ο ασθενής θρηνολογεί, γιατί η ατραπός μέσα στην οποία προχωρεί είναι επικίνδυνη. Ρίχνοντας μια ματιά για να δει το τι θα έπρεπε να διασχίσει στην συνέχεια, ξανακλείνει τα μάτια για να μην κοιτάζει. Ο ασθενής φοβάται. Όταν είναι σε καλή υγεία, ο άνθρωπος βαδίζει με τα μάτια ορθάνοιχτα. Γιατί; Ο δρόμος που βαδίζει, είναι όμορφος και άνετος. Πριν συναντήσει δυσκολίες, δεν φοβάται. Μπροστά σε μια κάποια δυσκολία ο άνθρωπος κλείνει τα μάτια και αρχίζει να θρηνολογεί. Αυτός που είναι έλλογος και σοφός, αυτός που κατανοεί το νόημα της ζωής, ακόμα κι όταν βρεθεί μπροστά σε δυσκολίες, βαδίζει με τα μάτια ανοιχτά και δίχως να φοβάται.

Ο άνθρωπος ήρθε στην Γη για να μάθει. Ως μαθητής της Ζωής πρέπει να ποθεί τις θετικές γνώσεις που μπορούν να εισάγουν εντός του μια εσωτερική και βαθιά Ειρήνη. Να γιατί λέμε ότι η προσπάθεια του ανθρώπου είναι να γνωρίσει κατ' αρχήν τον ίδιο του τον εαυτό κι έπειτα να γνωρίσει όλους αυτούς που βρίσκονται γύρω του- ν' αρχίσει με την εργασία επί του εαυτού του, κι έπειτα με την εργασία επί του πλησίον του. Το να πάρει στην πλάτη του την προσπάθεια να διορθώσει τον κόσμο, τούτο είναι πάνω από τις δυνάμεις του και τις δυνατότητες του. Μπορεί ένα μονάχα άτομο να εξασφαλίσει την τροφή όλων των ανθρώπων; Μπορεί να απολογηθεί μόνος του ώστε να γνωρίζει τους νεκρούς και πού θα πάνε; Μπορεί να λάβει υπ' όψιν του την ζωή όλων αυτών που έρχονται στον κόσμο; Γιατί ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο και γιατί πεθαίνει; - Αυτό που φέρνει η ζωή στον άνθρωπο, του το φέρνει επίσης και ο θάνατος. Τόσο η ζωή όσο και ο θάνατος ταυτόχρονα φέρνουν ορισμένες ευεργεσίες και ορισμένες συμφορές για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι για κάποιον ευτυχία, και για κάποιον άλλον συμφορά. Η ευτυχία και η δυστυχία είναι σχετικά πράγματα. Απ' τον άνθρωπο εξαρτάται το να καταστήσει την ζωή του ευτυχή ή δυστυχή. Αν διάγει μια συνειδητή ύπαρξη και αν τηρεί τους Θείους Νόμους, ο άνθρωπος θα παρατείνει την ζωή του. Αν δεν τηρεί τους Θείους Νόμους, ο άνθρωπος θα μικρύνει την ζωή του και θα γίνει δυστυχής. Εάν τηρήσει τους Θείους νόμους, ο άνθρωπος θα παρατείνει την ζωή του. Εάν δεν τηρήσει τους Θείους νόμους, ο άνθρωπος θα συντομεύσει την ζωή του και θα γίνει δυστυχής.

Όσο ζει, ο άνθρωπος θα πρέπει να συλλάβει την ζωή σαν μια δωρεά και σαν ένα έξοχο αγαθό, και, για να μπορέσει να χρησιμοποιήσει καλά αυτή την δωρεά, θα πρέπει να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Τι εννοούμε λέγοντας τις λέξεις "εκπλήρωση του Θείου θελήματος"; Το θέλημα του Θεού το εκπληρώνει αυτός που βρίσκεται σε καλή υγεία, αυτός που είναι δυνατός κι έλλογος, είναι συνδεδεμένος με τον Θεό και η προσευχή του εισακούεται πάντοτε. Τι θα λέγατε για έναν άνθρωπο που υπερηφανεύεται πως έχει έναν φίλο δισεκατομμυριούχο αλλά ο ίδιος προσωπικά δεν έχει καθόλου χρήματα στην τσέπη του; Είναι αδύνατον να τηρείς και να εκπληρώνεις το θέλημα του Θεού και να παραμένεις ταυτόχρονα ασθενής και να ζεις μέσα την αθλιότητα. Παρ' όλα αυτά, ανεξάρτητα απ' το γεγονός του αν εκπληρώνει ή όχι το Θείο θέλημα, ο Θεός δεν αφήνει ποτέ τον άνθρωπο δίχως δωρεές και αγαθά. Προσφέρει σε αφθονία το νερό, τον αέρα, την τροφή και το φως στους ανθρώπους. Ωστόσο είναι αυτοί που υποφέρουν από πείνα και στερήσεις. Ποιος είναι υπεύθυνος γι' αυτό; Αν η στάμνα του ανθρώπου έχει ρωγμές κι ό,τι της βάζει μέσα βγαίνει, ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά; Η στάμνα. Ποιος έκανε, λοιπόν, ρωγμές στην στάμνα; Ή ο αγγειοπλάστης ή αυτός που την χρησιμοποιεί. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος μπορεί να την επιδιορθώσει. Η ραγισμένη στάμνα μπορεί να αντικατασταθεί με μια άλλη. Κι αυτός ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να πάρει μια στάμνα που δεν έχει ρωγμές.

Έτσι, όταν ακούσετε κάποιον να διαμαρτύρεται ότι οι υποθέσεις του δεν πάνε καλά, θα ξέρετε ότι η στάμνα του έχει ρωγμές, ό,τι κι αν ρίξει μέσα της, θα χυθεί και θα βγει. Και τελικά αυτός εδώ ο άνθρωπος πάντα χάνει. Μερικές φορές οι απώλειες είναι σημαντικές, άλλες φορές ελάχιστες. Όταν χύνετε νερό μέσα σε μια ραγισμένη στάμνα, η απώλεια δεν είναι τόσο μεγάλη, γιατί, μέσα στην φύση, υπάρχει αφθονία νερού: Μπορεί να χύσει κανείς νερό στην στάμνα και να το κοιτάζει εντελώς ήρεμα να βγαίνει. Αν, όμως, πρόκειται για ροδέλαιο, για παράδειγμα, ακόμα και η ελάχιστη απώλεια έχει κακή συνέπεια τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για ολόκληρη την οικογένεια του. Το σώμα του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια στάμνα που του προσφέρεται για να εργασθεί. Κι αυτή η στάμνα πρέπει να μην έχει ρωγμές, έτσι ώστε να μπορεί να περιέχει αυτό το πολυτιμότατο λάδι για αρκετό χρόνο. Αυτό το πολύτιμο λάδι που χύνεται μέσα στην ανθρώπινη στάμνα, αντιπροσωπεύει την ίδια την Ζωή. Αν η στάμνα έχει ρωγμές, το λάδι θα βγει και ο άνθρωπος θ' αρχίσει να γερνάει. Από την στιγμή που η Ζωή αρχίζει να χύνεται και να βγαίνει από την στάμνα, ο άνθρωπος γίνεται κακόθυμος, διαμαρτύρεται πως τα πόδια του δεν τον κρατούν πια, ότι έχει ιλίγγους και πόνους στο στήθος, ότι δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά και σοβαρά, ότι τα μάτια του δεν βλέπουν πια καλά. Όλα αυτά αποδεικνύουν μια πρόωρη γήρανση, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτός ο άνθρωπος έχασε την ορθή του στάση έναντι της Νοήμονος Φύσης. Τι πρέπει να κάνει, λοιπόν; Πρέπει να αποκαταστήσει την συμπεριφορά του έναντι της Νοήμονος και Έλλογης Φύσης και να αρχίσει να ανανεώνεται.

Ο καθένας, είτε είναι ενάρετος είτε αμαρτωλός, μπορεί να διακόψει τον δεσμό του με την Έλλογη Φύση, αλλά μπορεί επίσης και να τον αποκαταστήσει. Μ' ένα παράπτωμα, ο ενάρετος άνθρωπος μπορεί να θραύσει τον δεσμό του με τον πνευματικό κόσμο. Με μια καλή πράξη, ο αμαρτωλός μπορεί να αποκαταστήσει τον δεσμό του με τον πνευματικό κόσμο. Αυτό είναι πολύ φυσικό, αν ο αμαρτωλός αναπνέει καθαρό αέρα, θα έχει καλή υγεία. Αν ο ενάρετος αναπνέει μολυσμένο αέρα, θα πέσει άρρωστος. Ωστόσο αυτές οι δυο περιπτώσεις μπορούν να είναι, η κάθε μια ξεχωριστά, προσωρινές, αλλά μπορούν επίσης να είναι και συνεχείς καταστάσεις. Είναι αδύνατον να ζει πάντα ένας ενάρετος μέσα σε μια μολυσμένη ατμόσφαιρα, αν η ζωή του είναι πολύ ενάρετη. Είναι αδύνατον ένας αμαρτωλός να απολαμβάνει πάντοτε τον καθαρό αέρα, αν συνεχίσει να αμαρτάνει. Ανησυχώντας, ο ενάρετος θα χάσει την καλή υγεία του. Μη ανησυχώντας και διατηρώντας την ηρεμία του, ο αμαρτωλός θα είναι πάντοτε σε καλή υγεία. Ο Θεός έδωσε την νοημοσύνη στον άνθρωπο για να σκέφτεται και να στοχάζεται και όχι για να ανησυχεί και να αγχώνεται. "Γιατί, όμως, δημιουργήθηκε ο κόσμος κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο;" - Αυτό δεν είναι δική σας υπόθεση. "Ποιό πιστεύω είναι πιο ορθό και πιο δίκαιο;" - Αυτά είναι προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν αποκλειστικά με την θεωρία. Απαιτούν μια πρακτική εφαρμογή. Για να φτάσουμε σε θέση να μπορούμε να απαντήσουμε ολομόναχοι πιο πιστεύω είναι το καλύτερο, θα πρέπει να παρακολουθήσουμε ποιά είναι τα αποτελέσματα ενός πιστεύω κατά την διάρκεια της εφαρμογής του στην Ζωή. Έχει λεχθεί στην Αγία Γραφή: "Θα τους γνωρίσετε από τους καρπούς τους." Μπορούμε να πούμε το ίδιο για κάθε πιστεύω, για κάθε πίστη. Αν έχεις καλή υγεία και είσαι δυνατός, τούτο σημαίνει πως η πίστη σου είναι ορθή και δίκαιη. Αν είσαι άρρωστος, αδαής και αδύνατος, τούτο σημαίνει πως η πίστη σου δεν είναι ορθή και δίκαιη. Λες ότι μπορείς να εξηγήσεις το αίτιο της αδυναμίας σου και της άγνοιας σου• αλλά τούτο δεν θα σου χρησιμεύσει σε τίποτε. Όποιες κι αν είναι οι εξηγήσεις σας ή οι δικαιολογίες σας, η αδυναμία και η άγνοια δεν θα εξαφανιστούν.

Ανάμεσα στον Θεό και την ανθρώπινη ψυχή, υπάρχει ένας συνεχής δεσμός και ο άνθρωπος θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να τον συνειδητοποιεί προκειμένου να φροντίζει να μην θραύσει αυτόν τον δεσμό. Αν δεν υπάρχει γι' αυτόν αυτός ο δεσμός, δεν θα μπορέσει ποτέ να έχει την οποιαδήποτε ιδέα ούτε περί Θεού, ούτε περί του εαυτού του. Θα κοιτάζει τους ανθρώπους, θα κοιτάζει τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά δεν θα έχει την παραμικρή ιδέα για το τι είναι πράγματι ο άνθρωπος. Ξέρει, για παράδειγμα, ότι ο άνθρωπος έχει μάτια για να βλέπει αυτιά για να ακούει μια μύτη για να αναπνέει και να νοιώθει τις οσμές ένα στόμα για να μιλάει αλλά όλα αυτά δεν φτάνουν. Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τον προορισμό κάθε οργάνου μέσα στον οργανισμό του. Θα πεις πως έχεις μπράτσα και χέρια, κνήμες και πόδια αλλά θα πρέπει να γνωρίζεις την εξωτερική λειτουργία και την εσωτερική λειτουργία των χεριών και των ποδιών. Ο προορισμός των βραχιόνων και των χεριών δεν έγκειται αποκλειστικά στην εργασία που κάνουν. Ο προορισμός των κνημών και των ποδιών δεν έγκειται αποκλειστικά στο γεγονός ότι περπατούν. Όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος έχουν μια εξωτερική λειτουργία και μια εσωτερική λειτουργία.

Ο Ιησούς Χριστός άλειψε τα μάτια του εκ γενετής τυφλού, κι ετούτος εδώ επαναπόκτησε την όραση. Οι σοφοί εκείνης εκεί της εποχής συναθροίστηκαν γύρω από τον Ιησού και άρχισαν να τον ρωτούν τι έκανε για να μπορέσει να δει ο τυφλός. Ήθελαν να μάθουν αν είχε γεννηθεί τυφλός και, αν ήταν εκ γενετής τυφλός, ποιό ήταν το αίτιο του προβλήματος του: Ποιος είχε αμαρτήσει, αυτός ή οι γονείς του. Λοιπόν, σύμφωνα με την παλιά φιλοσοφία, είναι αδύνατον να έρθει στον κόσμο ένας άνθρωπος τυφλός δίχως να υπάρχει ένα αίτιο. Ο Ιησούς τους απάντησε: "Ούτε αυτός ούτε οι γονείς του αμάρτησαν, αλλά έγινε έτσι για να εκδηλωθούν εντός του τα έργα του Θεού." Οι άνθρωποι της εποχής του δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε ο Ιησούς, οι δε σύγχρονοι μας δεν καταλαβαίνουν κι αυτοί. Ορισμένοι άνθρωποι καταλαβαίνουν την διδασκαλία του Χριστού, αλλά οι περισσότεροι δεν την καταλαβαίνουν. Αφού έθεσαν πολλές ερωτήσεις στον Ιησού, ήθελαν να ξέρουν γιατί είχε ανοίξει τα μάτια του τυφλού. Θα είχε σαφώς να ρωτήσει κάποιον γιατί έβγαλαν τα μάτια κάποιου άλλου, αλλά να ρωτήσει τον Ιησού γιατί άνοιξε τα μάτια, αυτή ήταν μια ερώτηση κακοπροαίρετη. Ποιά συμπεριφορά θα ήταν πιο φυσική από την συμπεριφορά του Ιησού; Εκείνη εκεί την εποχή, υπήρχαν πολλοί τυφλοί στο Ισραήλ, αλλά ο Ιησούς άνοιξε τα μάτια ενός μόνον και όχι όλων. Γιατί; - Είχε μια ειδική συμπεριφορά έναντι αυτού. Και πράγματι, μόλις, επανέκτησε την όραση, ο εκ γενετής τυφλός έγινε μαθητής του Ιησού. Ο Χριστός είχε έρθει στην Γη για να βοηθήσει αυτούς που ήσαν τυφλοί εξωτερικά ή εσωτερικά, αλλά που ήσαν έτοιμοι να εκπληρώσουν το Θείο θέλημα. Όλοι αυτοί που δεν είναι έτοιμοι να εκπληρώσουν το Θέλημα του Θεού, θ' ακούσουν και θα κοιτάξουν, αλλά δεν θα δουν και δεν θα ακούσουν τίποτε. Άρα, δεν είναι προσδιορισμένο ότι θα ανοίξουν τα μάτια και τα αυτιά όλων των ανθρώπων προκειμένου να ανακτήσουν την όραση και να συλλάβουν τον Θείο Λόγο.

Τώρα, μεταφέρετε το γεγονός του ανοίγματος των ματιών του τυφλού στην δική σας πνευματική ζωή, για να δείτε αν υπάρχει μέσα σας μια τέτοια τυφλότητα. Πότε ανοίγει κανείς τα πνευματικά μάτια του ανθρώπου; - Όταν, στα τρίσβαθα της ψυχής του, θέλει ο ίδιος να δει για να υπηρετήσει τον Θεό και να εκπληρώσει το θέλημα του. Και, ο εκ γενετής τυφλός στον οποίο ο Ιησούς άνοιξε τα μάτια, έφερε μέσα του την επιθυμία να εκπληρώσει το Θείο Θέλημα. Και, λόγω αυτής της επιθυμίας, περίμενε να έρθει κάποιος να τον βοηθήσει.

Σύμφωνα με την ινδική φιλοσοφία, θα πει κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος τελείωσε το κάρμα του και γι' αυτόν τον λόγο θα έπρεπε να του ανοίξουν τα μάτια. Ενώ εμείς λέμε ότι το κάρμα τον εγκατέλειψε. Τι σημαίνει, λοιπόν, ότι το κάρμα εγκαταλείπει τον άνθρωπο; Πότε εγκαταλείπει το κάρμα τον άνθρωπο; - Όταν βλέπει πως δεν έχει πια τίποτε να πάρει απ' αυτόν. Όταν τον δει, το κάρμα λέει: "Τίποτε δεν μπορεί να βγει απ' αυτόν εδώ τον άνθρωπο." Το ίδιο δεν κάνει κι ο λύκος; Όταν συναντήσει μια άρρωστη προβατίνα, ο λύκος την αγγίζει στην κοιλιά της και την αφήνει. Λέει: "Δεν τρωω άρρωστα πρόβατα." Όμως, αν συναντήσει μια προβατίνα υγιή, θα καταφέρει να την φαει. Η άρρωστη προβατίνα είναι ελεύθερη, ο λύκος δεν της επιτίθεται, αλλά η υγιής προβατίνα είναι εκτεθειμένη στα δόντια του. Αυτή είναι μια εικονική εξήγηση του κάρμα, η οποία μας επιτρέπει να το κατανοήσουμε.

Κάθε βασική σύλληψη ενός προβλήματος αποτελεί έναν κύκλο γύρω από τον οποίο ταξινομούνται όλα τα άλλα προβλήματα. Γύρω από τον άνθρωπο, υπάρχουν ομόκεντροι κύκλοι, τόσοι όσοι υπάρχουν μέσα στην Φύση. Πού βλέπετε τους ομόκεντρους κύκλους μέσα στην Φύση; Αν παρατηρήσετε την εγκάρσια τομή ενός δέντρου, θα δείτε ότι υπάρχουν πολλοί ομόκεντροι κύκλοι. Και απ' αυτούς, λοιπόν, τους ομόκεντρους κύκλους, μπορεί κανείς να κρίνει την ηλικία του φυτού. Γιατί, τώρα, σχηματίζονται κύκλοι κι όχι τετράγωνα ή άλλα γεωμετρικά σχήματα; - Γιατί, σε σύγκριση με την ευθεία, η περιφέρεια, που είναι μια καμπύλη, προσκρούει σε λιγότερη αντίσταση. Κατά συνέπεια, κατά την αύξηση τους, τα φυτά τείνουν να ακολουθήσουν την γραμμή της ελάσσονος αντίστασης. Αυτή είναι μια μέθοδος της Φύσης. Για να μην ξοδεύει άσκοπα τις ενέργειες της. Η Φύση ψάχνει πάντοτε την οδό της ελάσσονος αντίστασης.

Έτσι, λοιπόν, προχωρώντας προς μια κατεύθυνση με την ελάχιστη αντίσταση, ο άνθρωπος παρατηρεί έναν από τους κανόνες της ηθικής μέσα στην Φύση. Οι σύγχρονοι μας μιλάνε για την ηθική καταδικάζοντας ή εγκρίνοντας τις πράξεις των πλησίον τους, αλλά, αν μπουν στον κόπο να αναλύσουν τις δικές τους πράξεις, θα δουν ότι ελάχιστες από τις πράξεις τους αντιστοιχούν στους κανόνες της ηθικής. Και στους λόγους του ανθρώπου υπάρχει επίσης μια ηθική. Αν δεν τηρηθεί αυτή η ηθική, ο λόγος θα είναι χονδροειδής, δίχως αποχρώσεις εκφραστικότητας, άρα θα είναι ένας δυσάρεστος λόγος. Λοιπόν, τους κανόνες της ηθικής θα τους τηρήσει μονάχα αυτός που έχει μια γλυκύτητα στον τρόπο της ομιλίας του. Θα πουν τότε ότι ο τάδε άνθρωπος μιλάει με γλυκύτητα. Αν αυτή η γλυκύτητα λείπει από τον χαρακτήρα του ανθρώπου, ό,τι και αν πει, θα ηχεί κατά τον ίδιο τρόπο. Αν είστε εσείς, ό,τι και αν πείτε στον άλλον, είτε τον αγαπάτε, είτε τον απεχθάνεστε, ό,τι θα του πείτε, θα ηχεί κατά τον ίδιο τρόπο. Πείτε του πως εύχεστε το καλό του, ή ότι τον κατακρίνεται, και αυτός θα ακούσει τα λόγια σας κατά τον ίδιο τρόπο. Ο άνθρωπος χρειάζεται μια γλυκύτητα, η γλυκύτητα φέρνει μια έκφραση, έναν τονισμό, και τότε το περιεχόμενο των λέξεων βγαίνει στην επιφάνεια. Τέτοια ήταν και η προσευχή του προφήτη Ηλία, όταν ήθελε να αποδείξει σ' αυτούς που είχαν εγκαταλείψει τις εντολές του Θεού, πως υπάρχει ένας μονάχα Θεός μέσα στον κόσμο, και πως αυτός ο Θεός ακούει τις προσευχές των ανθρώπων και τους απαντά. Κάθε λέξη στην προσευχή του περιείχε μια γλυκύτητα, μια δύναμη, και έναν τρυφερό τονισμό. Ως απάντηση προς τον προφήτη Ηλία, η φωτιά του Θεού έπεσε από τον ουρανό και κατέκαψε το ολοκαύτωμα και την προσφορά. Οι προφήτες των ειδολολατρών προσευχήθηκαν κι αυτοί στους Θεούς τους, αλλά δεν είχαν καμιά φωνή, κανένα σημείο προσοχής. Κραύγαζαν, χτυπούσαν το στήθος τους, έσκιζαν τα ρούχα τους με τα ξίφη και τις λόγχες, αλλά οι θεοί τους ήταν κουφοί και δεν τους απάντησαν. Ενώ η προσευχή του προφήτη Ηλία, όπως λέγεται, είχε βγει από τα τρίσβαθα της ψυχής του. Να γιατί λέμε ότι η προσευχή του ανθρώπου πρέπει να γίνεται με όλη του την ψυχή.

Πότε ο άνθρωπος προσεύχεται με όλη του την ψυχή; - Όταν είναι πάνω στην πυρά όπου θα τον κάψουν. Εκείνη εκεί την στιγμή, ξεχνάει κάθε τι γύρω του, δεν βλέπει και δεν ακούει τίποτε. Η συνειδητότητα του απασχολείται αποκλειστικά με την σκέψη του Θεού. Ανάμεσα στον Θεό και την ψυχή του δεν υπάρχουν φραγμοί. Υπάρχει μια άμεση σχέση με την συνειδητότητα του Θεού. Όταν στέκεστε όρθιοι σε στάση προσευχής μπροστά στον Θεό, πρέπει να υιοθετήσετε την συμπεριφορά ενός παιδιού που είναι έτοιμο να εξομολογηθεί και να ομολογήσει όλες του τις αμαρτίες, δίχως να δικαιολογηθεί ενώπιον του εαυτού του. Το γιατί αμάρτησε, δεν είναι σημαντικό. Απαιτείται από τον άνθρωπο να εξομολογηθεί. Όσον αφορά την συγγνώμη και τη χάρη, αυτά είναι υπόθεση του Θεού. Αυτός ξέρει ότι ο άνθρωπος δεν είναι ικανός να καταλάβει τα πράγματα με μια τέτοια διαύγεια ώστε να μην ξανακάνει ποτέ πια λάθη και σφάλματα.

Έχοντας τις αμαρτίες τους ενώπιον τους, ορισμένοι άνθρωποι δικαιολογούνται λέγοντας πως ο άνθρωπος είναι ένα ον εύθραυστο και δεν μπορεί να μην διαπράττει αμαρτήματα. Τούτο δεν είναι τρόπος για να σωθούν. Όταν κάποιος έχει κάνει λάθη, πρέπει να τα διορθώσει. Αν δεν διορθώσει τα λάθη του, κι αν δεν μετανοήσει για τα αμαρτήματα του, ο άνθρωπος θα φτάσει σε μια κατάσταση ψυχής που θα φέρει το πνεύμα της αμαρτίας. Και τότε θα χάσει την αξιοπρέπεια του και την δύναμη του. Στην ουσία, αντιλαμβάνεται πως έχει χάσει αυτό που του έδινε μια δύναμη και μια παρόρμηση για ν' ανυψωθεί και να εξελιχθεί. Σ' αυτή, λοιπόν, την κατάσταση, όποιες κι αν είναι οι γνώμες των άλλων που τον αφορούν, αυτό που έχει σημασία είναι η κατάσταση της ψυχής του. Απ' την στιγμή που μετανιώνει για τα σφάλματα του και που μετανοεί απόλυτα για την αμαρτία του, αποκαθιστά την στάση του έναντι του Θεού και νοιώθει να επιστρέφουν εντός του η εσωτερική δύναμη και το θάρρος. Και κοιτάζει ήρεμος και γαλήνιος μέσα στα μάτια τους ανθρώπους και δεν ενοχλείται από τις γνώμες τους.

Οι άνθρωποι της εποχής μας χρειάζονται νέες συλλήψεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέες σχέσεις κι ένα καινούργιο πιστεύω, μια νέα πίστη. Αυτή την στιγμή, όλοι οι άνθρωποι λένε ότι έχουν πίστη στον Θεό. Ποιά είναι αυτή η πίστη που δεν κάνει καθόλου θυσίες; Κάποιος λέει ότι είναι έτοιμος να πηδήξει από την κορφή ενός μεγάλου βράχου με μοναδικό στόχο να αποδείξει ότι η πίστη του στον Θεό είναι πανίσχυρη. Αυτό είναι εύκολο να το λες, αλλά ό,τι λέγεται, δεν μπορεί να γίνει. Απαιτείται από τον άνθρωπο μια πίστη έλλογη και όχι μια πίστη παράλογη. Όταν ο Σατανάς έβαλε σε πειρασμό τον Ιησού, του είπε να ριχτεί από το υπερώο του Ναού για να δει αν οι άγγελοι θα τον κουβαλούσαν πραγματικά στα χέρια τους, από φόβο μην χτυπήσει το πόδι του σε κάποια πέτρα, έτσι όπως είχε γραφεί στην Γραφή. Ο Ιησούς δεν υπέκυψε στον πειρασμό και απάντησε: "Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά!... Δεν θα βάλεις σε πειρασμό τον Κύριο." Εάν θέλουμε να βάλουμε σε δοκιμασία τον Θεό, ας αφήσουμε να πέσει πρώτος αυτός που βάζει σε πειρασμό τους άλλους. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι έλλογος. Το να πέσεις απ' την κορφή ενός βράχου για τον Θεό, τούτο είναι μια εσωτερική διεργασία. Κάτω από ορισμένες συνθήκες, μπορεί να πέσει κανείς και από έναν βράχο, αλλά να παραμείνει ανέπαφος. Τούτο μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω μιας αλλαγής, μιας μετατόπισης του κέντρου βαρύτητας. Τούτο οφείλεται σε φυσικούς νόμους που δεν τους γνωρίζουν ακόμα οι άνθρωποι. Κατά συνέπεια, κάθε στάση και κάθε πράξη πρέπει να είναι έλλογες. Αν πρόκειται για το να έχουμε μια κάποια εμπειρία, υπάρχει ένα νόημα κι ένας λόγος για να πηδήξει ο άνθρωπος από έναν μεγάλο βράχο. Αν, όμως, πέσει και σκοτωθεί, θα βάλει σε πειρασμό τον Θεό. Αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς είναι παράλογος και δεν έχει κανένα νόημα. Έτσι, η πραγματική Πίστη και η πραγματική Αγάπη υπονοούν την εργασία. Αν έχεις μια πίστη σε κάποιον, θα εργαστείς γι' αυτόν. Αν αγαπάς κάποιον, θα εργαστείς γι' αυτόν. Αν αγαπάς κάποιον, θα εργαστείς γι' αυτόν. Η Αγάπη είναι ένας νόμος εργασίας. Και επειδή μας αγαπάει, ο Θεός εργάζεται συνεχώς για μας. Δημιούργησε τον κόσμο για μας, για να μελετήσουμε εκεί και να εξελιχθούμε. Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, κι εμείς επίσης πρέπει να εργασθούμε γι' αυτόν και να εκπληρώσουμε ό,τι επιθυμεί. Τούτο σημαίνει, λοιπόν, να εκπληρώσουμε το θέλημα του Θεού λόγω αγάπης γι' αυτόν. Αυτός είναι ο νόμος: Αν αγαπάς κάποιον, θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι μαζί του κατά τρόπο ώστε να τον ικανοποιείς. Αν συγκρατείς την εικόνα του μέσα στο πνεύμα σου και μέσα στην καρδιά σου με καθαρότητα, αυτός θα είναι ικανοποιημένος από εσένα. Αν δεν τον αγαπάς, δεν θα είσαι έτοιμος να κάνεις το ο,τιδήποτε γι' αυτόν. Οι άνθρωποι απολαμβάνουν την ζωή τους, μια καλή υγεία, δυνάμεις, χάρη στην αγάπη και τις φροντίδες του Θεού και των εξελιγμένων Όντων. Αν ο Θεός πάψει να τους σκέφτεται, θα καταρρεύσουν και θα εξαφανιστούν από την επιφάνεια της Γης. Η αγάπη της μητέρας, του πατέρα και των αδελφών συντηρούν τη ζωή του ανθρώπου. Αγαπώντας τον, θέλουν να ζήσει, να είναι στην ζωή, και έτσι συντηρούν την ύπαρξη του.

Κατά συνέπεια, η Αγάπη συντηρεί την Ζωή. Εκεί όπου υπάρχει η Αγάπη, υπάρχει μια Ζωή. Εκεί όπου απουσιάζει η Αγάπη, δεν υπάρχει Ζωή. Όσο οι πλησίον σας επιθυμούν να ζείτε, θα υπάρχετε. Ευθύς μόλις ευχηθούν να πεθάνετε θα χάσετε την ζωή σας. Αυτός είναι ένας από τους εσωτερικούς νόμους της Ζωής και του Όντος. Γνωρίζοντας το αυτό, κρατήστε τον δεσμό σας με τον Θεό. Αν κόψετε τον δεσμό σας με τον Θεό, θα σπάσει επίσης και η ζωή σας. Και μόλις σπάσει η Ζωή, οι συμφορές θα έρχονται η μια μετά την άλλη. Κατά συνέπεια, αν υποφέρετε, μην ψάχνετε τα αίτια αυτών των βασάνων έξω από σας. Να ξέρετε πως έχετε παραβιάσει τις άγιες σχέσεις σας με την Πρώτη Αρχή. Και τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; - Να αποκαταστήσετε τον δεσμό σας με την Θεία Αρχή. Ευθύς μόλις θα έχετε αποκαταστήσει αυτό τον δεσμό, η ζωή σας θ' αρχίσει να κυλά ορθά.

Στο γενικό σχολείο έχετε μελετήσει τα μαθηματικά, γνωρίζετε τον νόμο των σχέσεων των ποσοτήτων και βλέπετε ότι, όταν αλλάζει μια ποσότητα, αλλάζει επίσης και όλη η σχέση. Αν αυτός ο νόμος είναι αληθής στον φυσικό κόσμο και πρέπει να τον τηρούμε, σε ποιό βαθμό θα πρέπει να τον τηρούμε στην ψυχική ζωή, όπου η ύλη είναι πιο λεπτή και απαιτεί μια καλύτερη οργάνωση! Αν σας δώσουν να αναλύσετε μια καμπύλη και μια ευθεία, θα πρέπει να ξέρετε αν υπάρχει μια σχέση ανάμεσα σ' αυτές, και ποιά είναι όντως η σχέση ανάμεσα τους. Οι ευθείες και οι καμπύλες έχουν μια εφαρμογή στην Ζωή. Αν συναντήσετε έναν μάγο, θα δείτε ότι έχει στα χέρια του το μαγικό ραβδί του, την ευθεία του. Αν συναντήσετε έναν μάγο, θα δείτε ότι έχει στα χέρια του το μαγικό ραβδί του, την ευθεία του. Αν συναντήσετε έναν στρατιωτικό, θα δείτε ότι κρατάει την ράβδο του, το σπαθί του, δηλαδή την καμπύλη του. Κι ο διάβολος επίσης κρατάει το ραβδί του, το βέλος του, για να το εξακοντίσει σε όποιον συναντάει. Σήμερα, όλος ο κόσμος βρίσκεται σε πόλεμο χρησιμοποιώντας ευθείες ή καμπύλες που χρησιμοποιήθηκαν ως όπλα. Είτε εν ονόματι της ευθείας είτε εν ονόματι της καμπύλης, είτε εν ονόματι του καλού ή του κακού, βρισκόμαστε πάντοτε σε πόλεμο. Όλοι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα πυροβόλα όπλα τους. Δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο που να μην έχει στην διάθεση του ένα πυροβόλο όπλο. Ο ανθρώπινος λόγος είναι επίσης ένα όπλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για το καλό και για το κακό. Κάποιος νοιώθει την ανάγκη να σε προσβάλει, κι αμέσως ενεργοποιεί το πυροβόλο όπλο του, την γλώσσα του, και σε πληγώνει. Τι κερδίζει πληγώνοντας τον πλησίον του με το πυροβόλο όπλο του στο στόμα, με το μαγικό του ραβδί;

Έχει λεχθεί στην Αγία Γραφή: "Για κάθε μάταιο λόγο, ο άνθρωπος θα δώσει λόγο ενώπιον του Θεού." Πότε θα γίνουν όλα αυτά; - Κατά την ημέρα της Τελικής Κρίσης, δηλαδή κατά την ημέρα όπου θα ληφθεί απόφαση για το πεπρωμένο της ανθρωπότητας.

Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για κάθε λέξη που πρόφερε, γιατί υπάρχει μέσα σ' έναν κόσμο αρμονικό, μέσα σ' έναν κόσμο καλά ταξινομημένο και τακτοποιημένο. Όταν θα βρεθείτε ενώπιον της Θείας Κρίσεως, θα δώσετε λόγο για την δημιουργία πύρινων λέξεων με τις οποίες βιάσατε την αρμονία του Θείου κόσμου. Δια της ουσίας του ο Θείος κόσμος είναι αρμονικός, αλλά λόγω της ελλείψεως κατανοήσεως και της άγνοιας του, ο άνθρωπος εισάγει μια δυσαρμονία μέσα σ' αυτόν τον κόσμο, και έπειτα πιστεύει ότι ο κόσμος γενικά είναι έτσι, άρα δυσαρμονικός. Αυτός που είναι δυσαρμονικός, είναι ο ανθρώπινος κόσμος και όχι ο Θείος κόσμος. Δεδομένου ότι αυτοί οι κόσμοι διαπλέκονται, φαίνεται πως η δυσαρμονία υπάρχει στον κόσμο γενικά.

Όχι, η δυσαρμονία είναι μερική και ανήκει στον ανθρώπινο κόσμο. Με σκοπό να διαλύσει αυτή την δυσαρμονία, ο άνθρωπος πρέπει να διανύσει τα βάσανα κι ένα πεπραγμένο, πρέπει να δει τα σφάλματα του. Ο συγγραφέας θα κριθεί λόγω των κακών βιβλίων με τα οποία δημιούργησε μια τάση και εισήγαγε μια ακαθαρσία στην Ζωή. Ο ζωγράφος θα κριθεί λόγω αυτών των πινάκων του με τους οποίους έκανε να διεισδύσει κάποια διαστροφή μέσα στις καρδιές και τα πνεύματα των ανθρώπων. Ορισμένοι ζωγράφοι ζωγραφίζουν τον έρωτα με ανθρώπινη μορφή, με την μορφή του Θεού Έρωτα, που κρατάει ένα βέλος στα χέρια του. Ως τώρα, κανένας ζωγράφος δεν κατάφερε να ζωγραφίσει την Αγάπη. Όποιες κι αν είναι οι εικόνες που αποδόθηκαν, οι ζωγράφοι απέχουν πολύ από την ιδέα της Αγάπης. Ποιά είναι, λοιπόν, αυτή η Αγάπη που χρησιμοποιεί ένα βέλος; Πρόκειται για μια σύλληψη της αγάπης, την σύλληψη ενός ανθρώπου που μπορεί να σου επιτεθεί ανά πάσα στιγμή για να σε τρυπήσει. Αν κάτι δεν του αρέσει, δεν θ'αργήσει να τραβήξει το μαχαίρι του.

Μιλώντας για το ατελές έργο των ποιητών, των συγγραφέων, των επιστημόνων, των φιλοσόφων, των ζωγράφων και των μουσικών, έχω δει την μελλοντική τους εργασία που θα αντιπροσωπεύει τον καρπό της εσωτερικής έλλογης ζωής του ανθρώπου. Κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα που θα έχει αναβλύσει από τα τρίσβαθα της ανθρώπινης ψυχής, ανακλώνται πάνω στο πρόσωπο και στο σώμα του ανθρώπου. Σχηματίζουν τα χαρακτηριστικά που φτιάχνονται από τον ίδιο τον άνθρωπο, άρα, οι σκέψεις και τα συναισθήματα προσδιορίζουν το μέλλον του, είτε φωτεινό, είτε σκοτεινό. Δια της σκέψεως ο άνθρωπος μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση των οργάνων του. Για παράδειγμα, αν είναι συνεχώς αγχώδης κι αν έχει μονάχα σκέψεις και συναισθήματα μονότονα μέσα στο πνεύμα του και την καρδιά του, σύντομα θα αδυνατίσει η όραση του. Αυτοί που έχουν κλάψει υπερβολικά και που είχαν μεγάλες ανησυχίες και μεγάλες ενοχλήσεις, θα έχουν μάτια ασθενή. Αν το παιδί μιας γυναίκας πεθάνει, αυτή η γυναίκα το κλαίει σε όλη της την ζωή. Τι καταφέρνει να κάνει με αυτά τα κλάματα της; Ίσως να βοηθήσει τον ίδιο της τον εαυτό; - Ας κλαίει όσο θέλει, τα κλάματα δεν δίνουν μια λύση στα προβλήματα. Κάποιος έχασε την αγάπη του και αρχίζει να κλαίει. Τα κλάματα δεν κάνουν να επιστρέψει η Αγάπη. Αν θέλεις να επιστρέψει η Αγάπη σου, απευθύνσου σ' αυτόν μέσα στον οποίο ζει. Ο Θεός είναι Αγάπη. Κατά συνέπεια, αναζήτησε την Αγάπη μέσα στον Θεό, και θα την βρεις.

Ως μαθητές, πρέπει να ξέρετε ότι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι ανάλογες με την στάση τους έναντι του Πρώτου Αιτίου των πραγμάτων. Οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να έχουν ορθές στάσεις ο ένας έναντι του άλλου, πριν αποκτήσουν μιαν ορθή στάση έναντι του Θεού. Από την στιγμή που ξυπνάει, ο άνθρωπος πρέπει να απευθύνεται στην Έξοχη Συνειδητότητα μέσα στην Ζωή, για να συνδεθεί μ' αυτήν και να συλλάβει τουλάχιστον μια από τις ιδέες της ή τουλάχιστον ένα από τα συναισθήματα της. Από την στιγμή που θα δημιουργηθεί αυτός ο δεσμός, όλη η εργασία αυτού του ανθρώπου κατά την διάρκεια της ημέρας θα διεξάγεται καλά κι αυτός θα είναι χαρούμενος και διατεθειμένος να προσφέρει υπηρεσίες σε όλους τους φίλους και τους γνωστούς του. Δεν υπάρχει τίποτε σπουδαιότερο για τον άνθρωπο από το γεγονός ότι ο Θεός του μιλάει μέσω την σκέψεων του και των συναισθημάτων του και του δίνει την παρόρμηση να εργαστεί. Τούτο σημαίνει, άρα, για τον άνθρωπο πως πρέπει να βρει το νόημα της ζωής του. Μπροστά σ' αυτόν που γνωρίζει το νόημα της ζωής του, ανοίγονται όλες οι πόρτες. Όπου κι αν χτυπήσει, αμέσως η πόρτα ανοίγει και τον χαιρετίζουν με ένα "καλωσόρισες".

Οι άνθρωποι της εποχής μας έχουν ανάγκη από μια νέα φιλοσοφία και μια νέα σύλληψη περί Ζωής. Έχουν ανάγκη από ένα πιστεύω, από μια πίστη που θα τους συνδέσει με τον Θεό. Αν δεν είναι σε θέση να κάνουν αυτόν τον δεσμό, τούτο σημαίνει ότι η πίστη τους δεν είναι ευθεία. Βαδίζουν σ' ένα δρόμο καμπύλο, στον δρόμο των ψευδαισθήσεων. Προκειμένου να αποκαταστήσετε τον δεσμό σας με το Πρώτο Αίτιο, ευθύς μόλις ξυπνήσετε, σκεφτείτε αυτόν που σας έδωσε την Ζωή. Θα τον αναζητήσετε, θα τον σκεφτείτε, μέχρι την στιγμή που θα συλλάβετε τουλάχιστον μια από τις ιδέες του. "Πώς θα το κάνουμε, λοιπόν, αυτό;" - Θα διαβάσετε κάτι, είτε μέσα στην Βίβλο, είτε στους βίους των αγίων, είτε στις βιογραφίες διάσημων ανδρών και ιδιοφυϊών. Και έπειτα, θα μπορέσετε να συνεχίσετε την εργασία σας. Μην ασχοληθείτε με την καθημερινή σας εργασία πριν να δώσετε αυτό το ψωμί στο πνεύμα σας και στην καρδιά σας. Αν αρχίσετε μιαν υπόθεση δίχως Θεό, μην περιμένετε αποτελέσματα. Τούτο αφορά όλους αυτούς που επιθυμούν να εργαστούν εντελώς συνειδητά επί του εαυτού τους. Αυτοί που ασχολούνται με το να εργάζονται μέσα στις οικογένειες τους, με τα παιδιά τους, χάριν των δικών τους συμφερόντων, είναι ελεύθεροι (και απαλλαγμένοι απ' αυτή την υποχρέωση).

Κατά τη γνώμη μου, κάθε εργασία πρέπει να έπεται μιας σκέψης και ενός συναισθήματος που συνδέονται με τον Θεό. Οι σημερινοί άνθρωποι δεν πετυχαίνουν στη ζωή τους, γιατί αρχίζουν την εργασία τους δίχως την σκέψη προς ό,τι Εξοχότερο υπάρχει στον κόσμο. Ερχόμαστε στον κόσμο, παντρευόμαστε και πεθαίνουμε δίχως Θεό. Αν επιθυμείτε να δημιουργήσετε κάτι ή αν θέλετε να παντρευτείτε, ζητήστε το απ' αυτόν που σας δημιούργησε. Αυτός γνωρίζει τι χρειάζεται κάθε άνθρωπος και του δίνει τα αναγκαία. Λέτε ότι η νεαρή κοπέλα πρέπει να ψάξει ένα πλούσιο νεαρό αγόρι, μορφωμένο και με καλή υγεία, και, όσον αφορά την αγάπη, αυτή θα έρθει από μόνη της. Συμβουλεύω την νεαρή κοπέλα να μην παντρευτεί πριν βρει ένα νεαρό αγόρι που θα την αγαπά και που θα το αγαπήσει και αυτή επίσης. Πώς θα καταλάβετε ποιος σας αγαπάει; - Όποιος αγαπά, είναι έτοιμος να δώσει κάθε τι που διαθέτει. Κατά συνέπεια, αν το νεαρό κορίτσι και το νεαρό αγόρι είναι έτοιμα να δώσουν ό,τι έχουν χάριν του άλλου, τότε αγαπιούνται. Αν ένας από αυτούς προσπαθήσει να κρύψει κάτι για τον εαυτό του, τότε η αγάπη τους διακυβεύεται. Η Αγάπη δεν ανέχεται καμία απάτη, κανένα ψέμα, καμία αμφιβολία και καμία καχυποψία. Είναι καθαρή, άγια, αγνή.

Η συμπεριφορά του ανθρώπου έναντι του Θεού θα πρέπει να είναι όμοια με τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που αγαπιούνται. Επειδή μας αγαπάει, ο Θεός μας σκέπτεται ακατάπαυστα, σκέφτεται πώς να μας βοηθήσει για να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας. Γνωρίζοντας το αυτό, ο άνθρωπος θα πρέπει να έτοιμος να θυσιάσει τον εαυτό του χάρη του Θεού. Κι όταν τον δει έτοιμο να θυσιαστεί, ο Θεός του μιλάει. Θα του πει μονάχα μια λέξη, αλλά αυτή η λέξη θα τον ανυψώσει και θα δώσει ένα νόημα στην ζωή του. Αν δεν μπορεί να κάνει αυτή τη θυσία, ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος σε θάνατο. Όχι στον φυσικό θάνατο, αλλά στον πνευματικό θάνατο. Ο πνευματικός θάνατος υπονοεί την απώλεια της Αγάπης. Χάνοντας την αγάπη του, ο άνθρωπος αρχίζει να την αναζητάει εκ νέου. Ακούτε κάποιον να λέει ότι έχασε την πρώτη του αγάπη, αλλά βρήκε την δεύτερη αγάπη του. Η δεύτερη αγάπη είναι μια αρχή διενέξεων και τσακωμών. Η πρώτη Αγάπη είναι καθαρή και ανιδιοτελής. Ανοίγει μπροστά στον άνθρωπο έναν κόσμο μακαριότητας. Αν χάσει αυτή την αγάπη, ο άνθρωπος πέφτει μέσα στις ψευδαισθήσεις. Υποθέτει ότι θα την βρει, αλλά τελικά εξαπατάται. Καταλήγει στην κατάσταση ενός πλοίου που κλυδωνίζεται από τα κύματα της θάλασσας. Του χρειάζεται μια μακρά περίοδος χρόνου για να ωριμάσει, για να αποκτήσει εκ νέου την αγάπη, κι αν την αποκτήσει, δεν θα μπορεί πια να την χάσει.

Δεν πρέπει τώρα να αποθαρρύνεστε, αλλά οφείλετε να έχετε μια σαφή και ξεκάθαρη ιδέα για τα πράγματα. Γιατί να εξαπατάστε ότι η πέτρα που βρίσκεται πάνω στο χέρι σας είναι πολύτιμη; Γιατί να έχετε την ψευδαίσθηση ότι η αγάπη σας είναι αληθινή, καθαρή και άγια; Όταν τους μιλούν για την έξοχη αγάπη, πολλοί άνθρωποι λένε ότι αυτή η αγάπη δεν τους ενδιαφέρει και δεν θέλουν να γίνουν καλόγεροι. Δεν τίθεται θέμα να γίνετε καλόγεροι, δεν ενδιαφερόμαστε ούτε για τους καλόγερους, γιατί και εκεί δεν υπάρχει καμιά επιστήμη και καμιά πρόοδος. Αντίθετα, υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι είναι έτοιμοι να παραδοθούν στα χέρια του Θεού. Κι αυτό επίσης είναι λάθος. Πρόκειται για μια παραμορφωμένη γλώσσα. Γιατί να παραδοθούν στα χέρια του Θεού; Δεν είναι ληστές. Απαιτείται από τον άνθρωπο να υπηρετεί, και να υπηρετεί τον Θεό με όλη του την ψυχή, με όλη του την διάνοια, με όλη του την καρδιά και με όλη του την δύναμη.

Κατά συνέπεια, ο άνθρωπος μπορεί να παραδοθεί στα χέρια του αγγέλου που ασχολείται με την υποδοχή των ψυχών. Αν διασχίσει το κατώφλι αυτής της διεργασίας, ο άνθρωπος θα έχει πράγματι κλήση και θα μυηθεί. Η νεαρή κοπέλα παραδίδεται επίσης στα χέρια του νεαρού αγοριού. Πότε, όμως; - Όταν το νεαρό αγόρι είναι πιο δυνατό απ' αυτήν. Ο Ιησούς παρέδωσε το πνεύμα του στα χέρια του Θεού, γιατί ο Θεός είναι πανίσχυρος. Ο Ιησούς είπε: "Πατέρα μου, στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου." Με άλλα λόγια, ο Ιησούς απευθύνθηκε στον Θεό με τους εξής όρους: Κύριε μου, λόγω του γεγονότος ότι ήμουν καρμικά συνδεδεμένος με την αμαρτία των ανθρώπων, είμαι υποχρεωμένος να την κουβαλάω. Στην αρχή την κουβαλούσα στην πλάτη μου, αλλά κάποια στιγμή κατάλαβα ότι δεν υπάρχει λόγος να την κουβαλάω εγώ ως το τέλος. Ιδού, σου παραδίδω τώρα το πνεύμα μου που είχε πάρει ως φορτίο τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Και μετά από αυτή την πολύ σκληρή δοκιμασία, επήλθε η ανάσταση του Χριστού. Δια της αναστάσεως του Χριστού ήρθε μια νέα Εποχή στον κόσμο, η Εποχή όπου μπορεί κανείς να θέσει τέλος στο κάρμα. Ο Ιησούς δεν μπόρεσε να λύσει εντελώς μόνος αυτό το πρόβλημα και το παρέδωσε στον Θεό. Εν ονόματι του Θεού, ο Ιησούς ήθελε να επιβάλει στους Ιουδαίους την πίστη προς τον Θεό, αλλά δεν τα κατάφερε. Και είπε στον Θεό: "Ό,τι μπορούσα να κάνω, το έκανα• το υπόλοιπο μένει για σένα." Κατά συνέπεια, η εργασία του ανθρώπου είναι να σπέρνει σπόρους στον κήπο του και όλα τα άλλα είναι υπόθεση του Θεού. Πρέπει να γνωρίζετε ότι ο Θεός κάνει να αυξηθούν, ανυψώνει και εξαγνίζει τα πράγματα. Κάποια μέρα, όταν θα έχετε ολοκληρώσει την εργασία σας πάνω στη Γη, κι εσείς επίσης θα πείτε όπως ο Ιησούς: "Πατέρα, παραδίδω το πνεύμα στα χέρια σου."

Για να παραδώσει το πνεύμα του στα χέρια του Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να έχει μια πίστη που ανθίσταται σαν διαμάντι. Πριν φτάσει σ' αυτή την πίστη, πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στον πλησίον του. Στις μέρες μας, οι άνθρωποι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη ο ένας προς τον άλλον. Αυτοί που συναντάς, σε κάνουν να δεις τα χαρακτηριστικά της αντίφασης. Στο εξωτερικό, εμφανίζονται να έχουν μια πίστη, αλλά μέσα στα τρίσβαθα του εαυτού τους ζουν με αντιφάσεις που κλονίζουν βαθιά την πίστη τους. Αυτή δεν είναι καθαρή ζωή, η καθαρότητα υπονοεί την ίδια ζωή και στο εξωτερικό και στο εσωτερικό. Γιατί πρέπει, λοιπόν, ο άνθρωπος να αμφιβάλλει; Γιατί πρέπει να διστάζει; Η ζωή, στην ουσία της, είναι καθαρή και έξοχη. Αρπαχτείτε και κρατηθείτε σταθερά από αυτή τη Ζωή, κι όχι από την ανθρώπινη ζωή. Η ανθρώπινη ζωή είναι ασταθής και ρευστή όπως ο ίδιος ο άνθρωπος, ενώ η Θεία ζωή είναι σταθερή και αρμονική. Επωφεληθείτε από τις τωρινές συνθήκες για να διεισδύσετε σ' αυτή την Ζωή προκειμένου να διευθετήσετε την δική σας. Αν δεν τακτοποιήσετε σήμερα την ζωή σας, δεν θα την τακτοποιήσετε ποτέ. - "Προσευχόμαστε, όμως, για να αποκτήσουμε αυτή την Ζωή." - Η προσευχή υπονοεί την εργασία. Αν δεν εργάζεσθε, καμιά προσευχή δεν θα μπορέσει να σας σώσει. Αν ο μαθητής δεν μελετάει κι απλά μονάχα προσεύχεται, ο δάσκαλος δεν θα μπόρεσε να τον αφήσει να περάσει στην επόμενη τάξη. Ο δάσκαλος έχει μια ίση συμπεριφορά έναντι όλων των ψυχών και γι' αυτό τον λόγο απαιτεί από τους μαθητές του να μάθουν και να εφαρμόσουν.

Ως μαθητές, πρέπει να εργασθείτε εντελώς συνειδητά προκειμένου να αποκτάτε κάθε μέρα κάτι καινούργιο. Η γνώση που έχετε σήμερα, δεν αρκεί, τα αποκτήματα δεν αρκούν. Ποιος από σας μπορεί, σφίγγοντας στο χέρι του μια πέτρα, να την κάνει να βγάλει ταυτόχρονα φωτιά και νερό; Τι σημαίνει, όμως, αυτή η εικόνα; Η πέτρα αντιπροσωπεύει την σκληρή ανθρώπινη σκέψη, και η φωτιά και το νερό είναι οι συνθήκες της ζωής. Κατά συνέπεια, αν δεν είστε σε θέση να σφίξετε την σκέψη σας μέσα στο χέρι σας και να την κάνετε έτσι, ώστε, στο τέλος να βγουν απ' αυτή φωτιά και νερό, τούτο θα σημαίνει πως δεν έχετε αποκτήσει τίποτε. Και, σ' αυτή την κατάσταση των πραγμάτων, δεν έχετε το δικαίωμα να υπερηφανεύεστε πως έχετε είτε μια πίστη, είτε γνώσεις.

Όλα αυτά δεν τα λέω για να σας αποθαρρύνω. Αν ένας γιατρός μελετάει επί δέκα ή δεκαπέντε έτη για να γίνει ένας καλός ειδικός, έτσι ώστε οι άνθρωποι να αναγνωρίζουν τις ιδιότητες του• πιστεύετε ότι ο απόκρυφος μαθητής δεν πρέπει να εργασθεί άλλο τόσο; Για να αναγνωρισθεί ως μαθητής του αποκρυφισμού, ο μαθητής θα πρέπει να εργάζεται πάνω στην νοημοσύνη του, πάνω στην καρδιά και πάνω στην βούληση, προκειμένου να μπορεί να ελέγχει τις συνθήκες και τις περιστάσεις. Αν βρεθεί μπροστά σε μια μάζα πολύ ταραγμένη, αυτός ο μαθητής θα πρέπει να μπορεί, με μια κίνηση του χεριού του, να αποκαθιστά την ειρήνη και την ηρεμία. Αν στον δρόμο του συναντήσει μια καταιγίδα, θα πρέπει να είναι σε θέση να σταματήσει αυτή την καταιγίδα με μια μόνο κίνηση του χεριού του. Αν έχει πονοκέφαλο, με μια μόνο κίνηση του χεριού θα πρέπει να κάνει αυτό το κακό να εξαφανισθεί. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει απόκρυφος μαθητής. Κάθε τι που λέει, θα πρέπει να πραγματώνεται. Κι αν κάνει εκατό προσευχές, αλλά ο Θεός δεν ανταποκρίνεται παρά μονάχα σε μια, τούτο σημαίνει ότι ο Θεός απέχει πολύ του να τον ακούει. Κι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει γίνει ακόμα άγιος, άρα δεν μπορεί να βοηθήσει ακόμα τους ανθρώπους.

Οι σύγχρονοι μας χρειάζονται μια κάθαρση. Πρέπει να καθαρίσουν τις σκέψεις τους, τα συναισθήματα τους, τις επιθυμίες τους, για να απαλλαγούν από όλα τα στρώματα που σχηματίσθηκαν κατά το παρελθόν. Πρέπει να καθαρίσουν την συνειδητότητά τους έτσι, ώστε να λάμπει. Και τούτο, λοιπόν, σημαίνει καθαρή ζωή. Από την στιγμή που θα καθαρίσει η συνειδητότητά του ανθρώπου, η ζωή του θα γίνει επίσης καθαρή. Μην σταματάτε στις εξωτερικές εκδηλώσεις των ανθρώπων υποθέτοντας πως είναι ακάθαρτοι. Η καθαρότητα και η ακαθαρσία είναι εσωτερικές διεργασίες. Αν δεν ατενίσετε τα πράγματα με τούτον εδώ τον τρόπο, θα πέσετε στην ψευδή αφοσίωση και θα προσέχετε μονάχα την εξωτερική ευσέβεια. Όχι, ο άνθρωπος πρέπει να είναι έντιμος προς τον Θεό, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Μην προσέχετε αποκλειστικά ό,τι είναι εξωτερικό, αλλά αναλύατε για να ξέρετε αν μια εργασία γίνεται για τον Θεό. Κάθε εργασία που γίνεται για τον Θεό, είναι ιερή και άγια. Κάποιος είναι ποιητής, επιστήμονας ή ιερέας• όλα αυτά δεν σημαίνουν τίποτε. Αν ο ποιητής δεν τραγουδάει αυτό που είναι έξοχο μέσα στον κόσμο και αν δεν υπάρχει για να το υπηρετεί, δεν θα είναι καθόλου ποιητής. Ποιητής, επιστήμονας ή ιερέας είναι αυτός που τραγουδάει ό,τι είναι μεγάλο και έξοχο στον κόσμο για να πλέξει εγκώμια, και αυτός που ζει δια του εξόχου. Μ' αυτήν την έννοια, κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι ποιητής. Αν με τα μέσα της γλώσσας δεν μπορείς να γράψεις με την πένα σου, σύμφωνα με όλους τους κανόνες της ποίησης, τούτο θα σημαίνει πως δεν είσαι ποιητής. Αν με το πνεύμα σου, λες και ήταν πένα, δεν μπορείς να γράψεις σύμφωνα με όλους τους κανόνες της ποίησης, τούτο σημαίνει πως δεν είσαι καθόλου ποιητής. Ο πραγματικός ποιητής γράφει με την γλώσσα, με την καρδιά και με την νοημοσύνη του. Εκπνέει κάθε τι που υπάρχει εντός του, απλώνει γενναιόδωρα κάθε τι που υπάρχει σε αφθονία μέσα στην καρδιά του και στο πνεύμα του. Ο ποιητής περιγράφει τις περιπέτειες της καρδιάς του, της νοημοσύνης του και της ψυχής του, και αυτός είναι, λοιπόν, ο λόγος για τον οποίον αρέσει αυτή η ποίηση στους άλλους ανθρώπους.

Επιθυμώ να συναντήσετε τον Ιησού και να σας ανοίξει τα μάτια. Εξερχόμενοι από την τυφλότητα, θα τον ακούσετε και θα σας θέσει ένα ερώτημα: "Με αναγνωρίζεις; Εάν με αναγνωρίζεις, τούτο σημαίνει πως είσαι ήδη έτοιμος για να εργαστείς και να εφαρμόσεις." Τούτο σημαίνει, κατά συνέπεια, ότι κατά την αφύπνιση της συνειδητότητας υπάρχουν δυο σημαντικές στιγμές: Άνοιγμα των ματιών, όπου αρχίζουμε να βλέπουμε, να αντιλαμβανόμαστε, και εφαρμογή των μεγάλων νόμων της Ζωής. Ορισμένοι φτάνουν στην πρώτη φάση, στο άνοιγμα των ματιών της συνειδητότητας, ενώ άλλοι φτάνουν στο νόμο της εκπληρώσεως της αποστολής τους υπηρετώντας τον άλλον. Αυτή η αποστολή υπονοεί μια δραστηριότητα που προέρχεται από την Αγάπη. Όποιος εφαρμόζει τον νόμο της Αγάπης, είναι δυνατός. Η Αγία Γραφή μιλάει για τέτοιους ανθρώπους, λέγοντας πως οι ενάρετοι θα διευθύνουν τον κόσμο.

Οι θρησκευόμενοι βεβαιώνουν ότι ο Θεός θα θέσει τάξη στον κόσμο. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αλλά αν υπάρχει μια κάποια δυσαρμονία, τούτη οφείλεται στην εκφυλισμένη ανθρώπινη ζωή. Ο άνθρωπος είναι αυτός που διαφθείρει τον κόσμο, ο άνθρωπος, άρα, θα πρέπει να του βάλει τάξη. Ο Θεός εργάζεται πάντοτε δημιουργώντας νέους κόσμους, αλλά γι' αυτούς τους κόσμους χρειάζεται να υπάρχουν άνθρωποι έλλογοι, οι οποίοι δεν θα καταστρέψουν και δεν θα αλλοιώσουν αυτό το νέο που δημιουργήθηκε. Λέγοντας ότι ο άνθρωπος αλλοίωσε και διέφθειρε τον κόσμο, έχω υπ' όψη μου τον ανθρώπινο κόσμο. Κανείς δεν μπορεί να αλλοιώσει ή να διαφθείρει αυτό που δημιούργησε ο Θεός. Τούτο είναι αδύνατον. Με την ίδια του την σκέψη, όμως, ο άνθρωπος μπορεί να διαταράξει σοβαρά την ζωή του πλησίον του. Θα του πει ότι είναι αδαής, ότι δεν καταλαβαίνει τίποτε κι ότι βαδίζει σε λάθος δρόμο. Ο καθένας μπορεί να επηρεαστεί από μια αρνητική γνώμη του πλησίον του και να πέσει μέσα στο λάθος. Όταν κάποιος έρθει και σας πει ότι είστε άπιστοι, μην ενοχληθείτε, αλλά θέστε του ήρεμα το εξής ερώτημα: "Τι απέκτησες με την πίστη σου;" Αν η έλλειψη πίστης σου εξασφάλισε τροφή, ενδύματα, κατοικία, τότε βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο. Κι αν, αντίθετα, μέσα στην πίστη σου εξακολουθείς να είσαι πεινασμένος, με τα πόδια γυμνά και κουρελής, η πίστη σου δεν είναι πραγματική. Η πραγματική πίστη τρέφει τον άνθρωπο και τον καθιστά δυνατό, υγιή και πλούσιο. Ο Θεός που υπάρχει εν αληθεία, τραβάει τον άνθρωπο από τις ψευδαισθήσεις και τον βάζει πάνω στον Ευθύ δρόμο. Ο Θεός που υπάρχει εν αληθεία, τραβάει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες και τα εγκλήματα και τον βάζει μέσα στις συνθήκες που θα τον ανυψώσουν. Κι όλοι αυτοί που σπρώχνουν τον άνθρωπο προς μια κατώτερη κατάσταση προκειμένου να πέσει μέσα στα σκοτάδια, δεν είναι συνδεδεμένοι με τον Θεό. Ο Θεός που είναι αληθής, εισάγει στον άνθρωπο συνθήκες υγείας της ψυχής, της νοημοσύνης και της καρδιάς. Εξαγνίζει τον άνθρωπο από όλα τα δηλητήρια που καταργούν την καλή του διάθεση για να τον καταστήσουν δυσαρεστημένο.

Σας εύχομαι κάθε πρωί που, όταν σηκώνεστε, ν' ακούτε την Φωνή του Θεού, έτσι όπως την άκουγε και ο Αδάμ στον Παράδεισο. Ο Θεός έλεγε στον Αδάμ: "Αδάμ, Αδάμ, πού είσαι;" -"Εδώ, είμαι Κύριε, αλλά δεν μπορώ να εμφανιστώ." Γιατί ο Αδάμ δεν μπορούσε να εμφανιστεί μπροστά στην Φωνή του Θεού; - Γιατί ήταν γυμνός. Και σ' όλους εσάς λέω: Όταν ακούσετε την γλυκιά Φωνή του Θεού απαντήστε δίχως βραδυπορία: "Είμαι εδώ, Κύριε!" Να έχετε το θάρρος να εμφανιστείτε ενώπιον του. Δεν υπάρχει τίποτε εξοχότερο για την ανθρώπινη ψυχή απ' αυτή τη στιγμή όπου ο άνθρωπος ακούει την γλυκιά και ήρεμη φωνή του Θεού. Αν ακούσει αυτή τη φωνή, το Φως εμφανίζεται μέσα την ψυχή του και είναι έτοιμος να εργασθεί για να υπηρετήσει τον Θεό. Δίχως αυτή την φωνή και έξω απ' αυτή τη φωνή, ο άνθρωπος εύκολα μπορεί να πέσει μέσα στο σκοτάδι. Προσπαθήστε να έχετε μια καθαρή ζωή, προκειμένου να συνδεθείτε με τον Θεό και ν' ακούσετε την φωνή του. Ας γίνετε ένα καλό έδαφος για να υποδεχθείτε τον Λόγο του. Αν είστε πέτρα, ο Λόγος θα κυλήσει πάνω σας και γύρω σας και θα φύγει δίχως να σας επηρεάσει. Η γη που είναι καλή, ποτίζεται εύκολα, ενώ η πέτρα απορρίπτει το νερό. Να 'σαι σαν πέτρα και να μην αφήνεις το νερό να διεισδύσει μέσα σου, τούτο σημαίνει πως έχεις μια ζωή γεμάτη αντιφάσεις. Και ο άνθρωπος θα πρέπει να είναι καλός κολυμβητής, αν θέλει να απαλλαγεί από τις αντιφάσεις. Από την στιγμή που θα μπει μια φορά μέσα στην θυελλώδη θάλασσα της Ζωής, θα πρέπει να κρατήσει το κεφάλι του σαφώς πάνω από το νερό για να μην πνιγεί.

Οι άνθρωποι της εποχής μας φοβούνται την ζωή και αναρωτιούνται ποιό θα είναι το μέλλον τους. Το να θέτει ένα τέτοιο ερώτημα, σημαίνει πως ο μαθητής φοβάται. Ποιά είναι η μοίρα του μαθητή, όταν φύγει ο δάσκαλος για τον άλλο κόσμο; Αυτός ο φόβος δεν έχει θεμέλιο. Ο συνειδητός δάσκαλος είναι σαν τον έμπειρο καπετάνιο ενός πλοίου. Δεν θα σταματήσει ποτέ το πλοίο του καταμεσής της θάλασσας. Από την στιγμή που θα φύγει, θα οδηγήσει όλους τους ταξιδιώτες ως τον προ-καθορισμένο λιμένα. Όταν ο δάσκαλος αφήσει την τάξη, οι μαθητές του θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση με πριν, όταν ήταν μαζί τους. Ο δάσκαλος που είναι καλός και ευσυνείδητος, εισάγει το Φως στα πνεύματα των μαθητών του, και, χάρη σ' αυτό, έστω και δίχως να έχουν εξωτερικές σχέσεις, οι μαθητές συνεχίζουν να μαθαίνουν. Κι αν μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι αλήθεια ως προς τον δάσκαλο του συνηθισμένου σχολείου, θα μπορούμε να το πούμε ακόμα περισσότερο για τον Μεγάλο Διδάσκαλο που παρουσιάζει μια εξωτερική συμπεριφορά του θεού έναντι των ανθρώπων. Ο Διδάσκαλος μεταδίδει ένα μέρος του Φωτός του προς όλους αυτούς που βρίσκονται γύρω του, σαν ένα κερί που δίνει ένα μέρος του φωτός του σε όποιον θέλει να το χρησιμοποιήσει. Ο Διδάσκαλος είναι η εκδήλωση του Θείου Φωτός. Όσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα που λαμβάνει απ' αυτό το Φως, τόσο σταθερότερος είναι ο δεσμός του ανθρώπου με τον Διδάσκαλο του. - Όχι τυπικά, αλλά εσωτερικά, μέσα στο περιεχόμενο και μέσα στην έννοια. Ο Λόγος έρχεται από τον Διδάσκαλο, αλλά ανήκει στον Θεό.

Ο Ιησούς λέει: "Πιστέψτε στον Θεό, πιστέψτε και σε μένα!" Τούτο σημαίνει πως αν πιστέψετε στον Θεό και τον Ιησού Χριστό, αυτό αρκεί. Αν όμως πιστέψετε στον Ιβάν και στον Δραγάν, και στους αγίους και στους καλούς ανθρώπους, η πίστη σας θα είναι πεπερασμένη. Πιστέψτε σ' έναν μονάχα για να μπορείτε να τον βρείτε μέσα σε όλους. Αυτός ο ένας που πρέπει να πιστεύετε, είναι ο Θεός. Αν έχετε πίστη στον Θεό, θα έχετε πίστη και εμπιστοσύνη σε όλους τους ανθρώπους, και μάλιστα στο μέτρο όπου αυτός εκδηλώθηκε μέσα στον καθένα τους. Όταν ακούτε να γίνεται λόγος σχετικά με κάποιον, ο καθένας θέλει να ξέρει ποιος είναι, από πού έρχεται και ποιος τον έστειλε. Κάποιος με ρωτάει: "Ποιος είσαι;" Απαντώ: Αν είσαι άρρωστος, θα σου πως ποιος είμαι. Αν είσαι μαθητής, θα σου πω ποιος είμαι. Κατά συνέπεια, ως γιατρός, αν έρθω να σε περιθάλψω για να θεραπευτείς, η γνώση μου θα εφαρμοστεί τότε και θα αποδειχθεί. Αν είσαι μαθητής και καταφέρω να σε κάνω να μάθεις, τούτο σημαίνει ότι η εργασία μου είναι στην θέση της. Για ποιόν δημιουργήθηκε ο ήλιος; Ο ήλιος δημιουργήθηκε γι' αυτόν που μπορεί να χρησιμοποιήσει το φως και την θερμότητα του. Αυτός ο ήλιος φτιάχτηκε από τον Θεό. Στην περίπτωση όπου δεν θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε το φως του και την θερμότητα του, αυτός ο ήλιος δεν θα είναι φτιαγμένος για σας.

Συγκρατείστε καλά: Ένας μονάχα Διδάσκαλος υπάρχει μέσα στον κόσμο. Αν θέλετε να ευεργετηθείτε από την Ευλογία του, κρατήστε το όνομα του ως ιερό μέσα στο πνεύμα σας, στην καρδιά σας και στην ψυχή σας. Αυτό, λοιπόν, θα πρέπει να είναι το ιδεώδες της ανθρώπινης ψυχής. Ένας μονάχα Θεός υπάρχει μέσα στον κόσμο και δεν θα πρέπει να αμφιβάλλετε ποτέ γι' αυτόν. Μην αμφιβάλλετε για την Αγάπη του για σας. Οι άνθρωποι αμφιβάλλουν για την αγάπη, γιατί τους ζητούν περισσότερα από όσα μπορεί να τους δώσει σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Η Θεία Αγάπη είναι το μόνο μέτρο προκειμένου να γνωρίσουμε την αξία των πραγμάτων και να διακρίνουμε το καλό από το κακό. Αν εφαρμόσετε αυτή την Αγάπη στην ζωή σας, ό,τι επιθυμείτε, θα πραγματωθεί. Γνωρίζοντας το αυτό, να είσαστε προσεκτικοί όσον αφορά τις επιθυμίες σας, γιατί κάθε επιθυμία, καλή ή κακή, πραγματοποιείται.

Τώρα, έχοντας γνωρίσει ήδη αυτό που είναι ουσιώδες στην Ζωή, προσπαθήστε να διατηρήσετε τον δεσμό σας με τον Θεό. Αν τον έχετε θραύσει, αποκαταστήστε τον. Αυτή είναι η Ατραπός δια της οποίας έρχεται το Νέο μέσα στον κόσμο. Ό,τι είναι παλιό φεύγει για να αντικατασταθεί με αυτό που είναι νέο. Οι Τούρκοι λένε: "Μετά την νεροποντή και τον χείμαρρο, έρχεται η λάσπη." Στην αρχή η λάσπη είναι υγρή, αλλά σιγά σιγά ξεραίνεται. Το σημαντικό για σας είναι το τι μπορείτε να κάνετε μ' αυτή την ξερή λάσπη. Όταν λέγεται ότι θα χαθεί η παλαιά Ζωή, πάμπολλοι άνθρωποι φοβούνται κάποια συμφορά στην ζωή τους. Δεν πρέπει να φοβάστε. Η παλαιά γνώση θα δώσει την θέση της στην νέα γνώση. Η παλαιά ζωή θα αντικατασταθεί από την Νέα Ζωή. Υπάρχει κάποιος λόγος για να φοβάστε;

Ο Ιησούς λέει: "Όποιος θέλει να γίνει μαθητής μου, ας πάρει τον σταυρό του στην πλάτη και ας με ακολουθήσει. Όποιος θέλει να γίνει μαθητής μου, ας απαρνηθεί την μητέρα του, τον πατέρα του, ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό." Το να απαρνηθείς τον ίδιο σου τον εαυτό σημαίνει να απαλλάξεις την ψυχή σου από όλες τις αντιφάσεις και από όλα τα εμπόδια που μπορεί να συναντάς στην ζωή σου. Κατά συνέπεια, η αυταπάρνηση υπονοεί μια εσωτερική ελευθερία της ψυχής. Κάποιος λέει ότι απαρνήθηκε τον εαυτό του, αλλά ωστόσο πεθαίνει. Αυτός που απαρνήθηκε την παλαιά ζωή δεν πεθαίνει, φεύγει. Κι όταν έρθει η ώρα της αναχωρήσεως του, προσκαλεί τους φίλους του σε γιορτή, μιλάει μαζί τους, παίρνει τα γράμματα τους που απευθύνονται στους πλησίον τους του άλλου κόσμου και, αφού τους αποχαιρετήσει όλους, φεύγει για το βουνό, μακριά από τον κόσμο όπου είχε ζήσει.

Έτσι, λοιπόν, απαιτείται από όλους τους ανθρώπους να έχουν έναν συνειδητό δεσμό με τον Θεό, προκειμένου να εισέλθουν στην Νέα Ζωή, για να ακούσουν την γλυκιά φωνή του Θεού που τους λέει: "Αδάμ, βγες έξω! Εγκατάλειψε την παλαιά ζωή και μπες στην νέα Ζωή όπου βασιλεύει η Αγάπη, το Φως, η Γνώση και η Ελευθερία."