Ο Έξοχος Νομος

Διάλεξη που έγινε από τον Διδάσκαλο στις 11 Οκτωβρίου 1925 στο Ρουσέ.

"Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεως σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν." Κατά Λουκάν, 10, 27.

Η σύγχρονη ανθρωπότητα προσπαθεί να επιλύσει πάμπολλα σημαντικά προβλήματα, αλλά δεν έχει αποφασίσει να δει ποιό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί. Εξακολουθεί να υπάρχει διχογνωμία γι' αυτό. Προς το παρόν, προσπαθούν να λύσουν το οικονομικό πρόβλημα, το πρόβλημα του ψωμιού, υποθέτοντας πως αυτό είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα. Είναι αλήθεια, αλλά ρωτώ: "Γι' αυτό το πρόβλημα του ψωμιού προσπαθούν να βρουν μια λύση χιλιάδες χρόνια, αλλά μήπως την βρήκαν;" Υπάρχουν μερικές απαντήσεις, αλλά στην πραγματικότητα παραμένουμε δίχως την οριστική λύση. Άλλοι διαβεβαιώνουν ότι το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η εκπαίδευση και η διδαχή. Και στην πραγματικότητα οι άνθρωποι συσσωρεύουν επί χιλιάδες χρόνια γνώσεις, αλλά μήπως λύθηκε ήδη το πρόβλημα; - Ούτε κι αυτό λύθηκε. Άλλοι, τέλος, προσπαθούν να επιλύσουν ένα τρίτο πρόβλημα: Δηλώνουν πως κάθε Κράτος πρέπει να είναι δυνατό και ισχυρό, να έχει δυνατό στρατό για να μπορεί να αντιταχθεί στους εχθρούς του. Είναι αλήθεια, αλλά ποιό Κράτος κατόρθωσε να λύσει το πρόβλημα της υπάρξεως του με την δύναμη; Πέστε μου ένα μόνο Κράτος που δυνάμωσε και παγίωσε την ζωή του τουλάχιστον για δυο ή τρεις χιλιάδες χρόνια. Όλα τα κράτη ως τώρα ανυψώθηκαν κι έπειτα εξαφανίστηκαν.

Κατά συνέπεια, υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα στον κόσμο, το οποίο δεν έχει επιλυθεί ως τώρα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι ένα πρόβλημα του λαού, ούτε της κοινωνίας, ούτε και των σοφών. Οι λαοί έχουν με τι να ασχοληθούν, οι διευθύνοντες την κοινωνία έχουν επίσης, με τη σειρά τους, πάμπολλα προβλήματα, και οι σοφοί επίσης έχουν με τι να ασχοληθούν. Όμως το πρόβλημα και η σημαντικότερη προσπάθεια με την οποία έχουν να ασχοληθούν οι άνθρωποι, είναι το πρόβλημα της ανθρώπινης ψυχής και του ανθρώπινου πνεύματος, αν θέλετε να το διατυπώσετε κατ' αυτόν τον τρόπο. Δεν πρόκειται για την ανθρώπινη νοημοσύνη, καθόλου, γιατί ο άνθρωπος είναι κάτι ανώτερο από την ανθρώπινη νοημοσύνη. Η ανθρώπινη νοημοσύνη δεν είναι παρά ένας βαλές του ανθρώπινου πνεύματος. Και η ανθρώπινη καρδιά είναι επίσης ένας βαλές του ανθρώπινου πνεύματος. Και η ανθρώπινη βούληση είναι ένας βαλές του ανθρώπινου πνεύματος. Λόγω της προελεύσεως του και της φύσεως του, ο άνθρωπος είναι κάτι το έξοχο! Αν καταλάβετε τον Άνθρωπο, αν έχετε πίστη σ' αυτόν - κι όχι σ' αυτό που εκδηλώνει προς τα έξω - θα δείτε τι έξοχο μεγαλείο παρουσιάζει αυτός ο άνθρωπος! Μήπως θα αποκαλέσετε "άνθρωπο" αυτόν τον καθηγητή που σας διδάσκει προσβάλλοντας σας; Μήπως θα αποκαλέσετε "άνθρωπο" αυτή την μητέρα που κατά τον πέμπτο ή τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της κάνει έκτρωση και πετάει κάπου το παιδί της; Μήπως θα αποκαλέσετε "άνθρωπο" τούτον τον άντρα που είναι πατέρας και εκμεταλλεύεται τον γιο του; Μήπως θα αποκαλέσετε "άνθρωπο" αυτόν τον πολιτικό που εκδίδει παράλογους νόμους; Θα πρέπει να καθορίσουμε τι είναι ο άνθρωπος. Λέγεται πως ο άνθρωπος είναι ένα ον που σκέπτεται. Όχι, είναι κάτι παραπάνω από αυτόν που σκέπτεται. Κατά συνέπεια, αυτό που είναι έξοχο στον κόσμο, δεν μπορεί να οριστεί εντελώς.

Το σημαντικότερο πρόβλημα που απασχολεί τους σοφούς στον κόσμο, είναι το πρόβλημα της έξοχης έλλογης Ζωής. Θα πείτε ότι αυτή η Ζωή γεννιέται με την βοήθεια του φωτός, της θερμότητας, της τροφής, των ρούχων κλπ. Μια ζωή που γεννιέται με την βοήθεια της θερμότητας, δεν είναι Ζωή. Είναι μια ενέργεια που απαιτεί βοήθεια. Η Ζωή είναι αυτή που κάνει να γεννηθούν όλα αυτά τα πράγματα. Όταν αποδεχόμαστε την Ζωή, τούτη εδώ φέρει εντός της το φως, φέρει εντός της την θερμότητα, φέρει εντός της τις τροφές, φέρει εντός της τα ρούχα της. Η Ζωή θα είναι κάτι το ισχυρό ευθύς μόλις την καταλάβετε.

Τώρα λέτε: "Όμως, τι λένε για τη ζωή οι σοφοί;" - Ας με συγχωρήσουν οι σοφοί, αλλά δεν γνωρίζουν τι είναι η Ζωή. - Θα τους πω: "Ελάτε, παρακαλώ, να αναστήσετε αυτόν τον νεκρό!" Πώς περιθάλπουν τους ασθενείς; Τι γνωρίζουν για τους ασθενείς; - Δεν γνωρίζουν τίποτε. Οι ασθενείς, στις μέρες μας, πεθαίνουν τόσο με γιατρούς όσο και δίχως γιατρούς. Τότε, λοιπόν, για ποιό λόγο χρειαζόμαστε τους γιατρούς; Οι άνθρωποι πεθαίνουν τόσο με δασκάλους όσο και δίχως δασκάλους. Έχοντας δασκάλους, οι άνθρωποι συνεχίζουν να κλέβουν. Λένε κακολογίες και με δασκάλους και δίχως δασκάλους. Κλέβουν και με ιερείς και δίχως ιερείς. Κλέβουν και με πολιτικούς και δίχως πολιτικούς. Πού έγκειται, λοιπόν, η αξία της ανθρωπότητας; Κάποιος θα πει πως πρέπει να υπάρχει μια τάξη και δη μια καλή τάξη στον κόσμο. Σε τι συνίστανται, όμως, η τάξη και η καλή τάξη; Ακόμα και οι πιο κακοί άνθρωποι, αν συναθροιστούν σε κοινότητα, θα δημιουργήσουν μια τάξη. Ακόμα και τα μυρμήγκια έχουν μια τάξη και μια καλή τάξη. Ακόμα και οι μέλισσες έχουν μια τάξη και μια καλή τάξη. Αν σας κάνει κανείς να πάτε κοντά σε μια κυψέλη, θα το βάλετε στα πόδια αμέσως. Γιατί; Γιατί οι μέλισσες έχουν μια τάξη, μια καλή τάξη. Έχουν ένα πολυβόλο! Θα μου πείτε: "Πρέπει να επιλυθεί το σημαντικό πρόβλημα, πρέπει να επιλύσουμε το πρόβλημα της Ζωής." Κι έπειτα, τελικά, θα πείτε: "Ο άνθρωπος πεθαίνει, κι όλα τελειώνουν." Συμφωνώ, οι άνθρωποι πεθαίνουν, αλλά εσείς, βρήκατε εσείς την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα: τι είναι ο θάνατος; - Είναι ο θάνατος που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα επιλύσει το πραγματικό πρόβλημα της Ζωής, και δεν έχουν ακόμα βρει την Ζωή.

Εμείς, ας σταματήσουμε στους στίχους: "Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεως σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως αδελφόν". Γιατί; - Γιατί η πηγή αυτής της έξοχης Ζωής περί της οποίας γίνεται λόγος, είναι η Αγάπη. Ορισμένοι ερωτούν: Τι είναι η Αγάπη; Η Αγάπη είναι η πηγή αυτής της Ζωής και φέρει ένα Φως και μια Θερμότητα, και τροφές και ενδύματα και μια Δύναμη - φέρει τα πάντα εντός της. Έτσι ορίζεται η Ζωή, αν την βιώσουμε. Προς αυτούς που έχουν επιλύσει το πρόβλημα κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο, λέγεται στην Αγία Γραφή: "Αποτελεί αιώνια Ζωή το να γνωρίσω εσένα τον Μοναδικό και Αληθή Θεό." Λέγοντας την λέξη "Θεός", εννοούμε όχι ένα εξωτερικό ον ενώπιον του οποίου μπορούν να υποκλιθούν οι άνθρωποι, αλλά την πηγή της Ζωής, αυτή την πηγή που μπορεί να εκδηλωθεί εντός μας, άρα το Άπειρο. Τούτο αποδεικνύει ότι το Άπειρο μπορεί να εκδηλωθεί ως πεπερασμένο. Κατά συνέπεια, όλοι οι άνθρωποι μέσα σ' αυτόν τον κόσμο, ως εκδήλωση του Απείρου, προσπαθούμε να επιλύσουμε ένα μεγάλο πρόβλημα - η Αιώνια Ζωή πρέπει να εκδηλωθεί μέσα στο πεπερασμένο και περιορισμένο εσωτερικό. Προκειμένου να εκδηλωθεί αυτή η Ζωή, πρέπει πάση θυσία να έχουμε γνώσεις και μια Σοφία που θα δημιουργήσουν αρμονικές σχέσεις μεταξύ όλων των ανθρώπων.

Ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να ξέρει τον λόγο για τον οποίο έχει έρθει στον κόσμο. Αν σας θέσουν το ερώτημα για το αν ξέρετε γιατί ήρθατε στην Γη, θα κουνήσετε το κεφάλι σας και θα πείτε: "Αυτό δεν είναι σημαντικό πρόβλημα." Πόσο αστείοι είστε! Αν θέσετε σ' εμένα αυτό το ερώτημα, θα σας πω ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο έχω έρθει στον κόσμο. Αν θέσετε σ' έναν μικρό μαθητή, που πηγαίνει στο σχολείο, το ερώτημα: "Γιατί πας στο σχολείο;", θα σας απαντήσει: "Πάω εκεί για να μάθω." Αυτό το παιδί θα σας βγάλει αμέσως το αλφαβητάρι του - "Και ποιος είναι ο δάσκαλος σου;" - Το παιδί ξέρει. - "Και ποιος είναι ο πατέρας σου, ποιά είναι η μητέρα σου;" - Το ξέρει καλά. Ξέρει τα πάντα αυτό το παιδί. Αν σας ρωτήσει κανείς ποιος είναι ο πατέρας σας και ποια είναι η μητέρα σας, θα απαντήσετε: "Δεν ξέρω." - "Πού πάτε;" - "Δεν ξέρω." Ήρθατε στην Γη, στον κόσμο, τι θα μάθετε εκεί; - "Δεν ξέρω." Όταν θα ολοκληρώσετε την ζωή σας πάνω στην Γη, πού θα πάτε; - "Στον άλλο κόσμο." Αυτή είναι μια κατάσταση όχι μονάχα δική σας, αλλά επίσης και όλων των φιλοσόφων. Επί χιλιάδες χρόνια οι φιλόσοφοι, στις πραγματείες τους, προσπαθούν να επιλύσουν το πρόβλημα του αν υπάρχει Θεός ή αν δεν υπάρχει Θεός, αν υπάρχει ψυχή ή αν δεν υπάρχει. Και, στο τέλος, μερικοί απ' αυτούς λένε: Ο Θεός δεν υπάρχει, ούτε κι η ψυχή υπάρχει. Όλα τα προβλήματα επιλύονται πολύ εύκολα. Οι μέθυσοι, όταν έχουν πιει πολύ, χτυπιούνται ωραία κι όλα τελείωσαν. Όχι, δεν τελειώνουν όλα μ' αυτό. Την επαύριον, το βράδυ, και πάλι θα γίνει το ίδιο πράγμα. Το τρίτο βράδυ, τα ίδια. Λέω: "Τελείωσε γι' απόψε μονάχα, αλλά όχι για τις άλλες βραδιές." Κι εσείς λέτε σχετικά με κάποιον άνθρωπο: "Τέλειωσε, αυτός ο άνθρωπος πέθανε." Ναι, τέλειωσε, αλλά για ένα κάποιο χρονικό διάστημα κι όχι για την αιωνιότητα. Μέσα στην Φύση τίποτε δεν χάνεται. Θέτετε το ερώτημα: "Μα, πού πήγε;" Εγώ ρωτάω από πού ήρθε. - Από εκεί που ήρθε, εκεί λοιπόν θα πάει. Πού πηγαίνει αυτός ο άνθρωπος; Ο νόμος είναι ο ακόλουθος: Τα πράγματα πηγαίνουν πάντα εκεί απ' όπου βρίσκεται η προέλευση τους. Και όλα τα πράγματα, νοήμονα και έλλογα ή όχι, όποια κι αν είναι, επιστρέφουν προς τον Θεό. Αυτή την άπειρη, δίχως όρια, νοήμονα αρχή, αυτή είναι που αποκαλούμε νόμο της Αγάπης.

Αυτή τη στιγμή, όλοι οι άνθρωποι συμφωνούν πως υπάρχει μια συζήτηση για το πρόβλημα που αφορά την ουσία της Ζωής. Λέμε πως δεν υπάρχει διαφωνία. Γιατί; - Γιατί τα κατηγορήματα της Ζωής είναι η Νοημοσύνη, το Φως, η Θερμότητα κλπ. Είναι, συνεπώς, δυνατόν να υπάρχει αμφισβήτηση σχετικά με την Ζωή; Αν υπάρχει μια αμφισβήτηση, τότε η Ζωή θα στερείται νοημοσύνης. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες αντιλήψεις για την Ζωή και όλοι οι άνθρωποι ποθούν την Ζωή. Όλοι οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την Αγάπη κι επιθυμούν την Αγάπη. Όμως πότε; - Όσο είναι νέοι, αναγνωρίζουν την Αγάπη, όταν γερνούν την αρνιούνται. Η Αγάπη έχει μια ποιότητα, που είναι η ακόλουθη: Όταν αγαπάς ένα αντικείμενο ή έναν άνθρωπο, αποκτούν μιαν αξία για σένα. Γιατί; - Γιατί δεν μπορείς ν' αγαπάς παρά μόνον αυτό που φέρει εντός του την Ζωή. Και κάθε τι που φέρει την Ζωή εντός του, αποκτά μιαν αξία. Μόλις το αγαπήσεις, αρχίζεις να το φροντίζεις και να το φιλάς. Όταν αγαπάς έναν φίλο, αρχίζεις να του γράφεις γράμματα, του μιλάς πάντοτε για ωραία πράγματα. Όταν δεν τον αγαπάς πια, τον λησμονείς. Τι είναι η Αγάπη; Η Αγάπη είναι μια δύναμη που διευρύνει τον άνθρωπο και του δίνει μια παρόρμηση. Ορισμένοι λένε πως όταν κάποιος ερωτευτεί, δεν μπορεί πια να μελετήσει. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η αγάπη φέρνει μια παρόρμηση για γνώση. Αυτός που η καρδιά του ανάβει, μαθαίνει και εργάζεται. Ορισμένοι λένε ότι η Αγάπη κάνει τους ανθρώπους αφηρημένους. Αυτό που κάνει τους ανθρώπους αφηρημένους, δεν είναι καθόλου η αγάπη. Αν ένας λύκος θέλει να φαει ένα πρόβατο, αυτό δεν είναι Αγάπη. Αν κάποιος ερωτευτεί το χρήμα του άλλου και θελήσει να το κλέψει, αυτό δεν είναι Αγάπη. Αν κάποιος αγαπά τον αγρό κάποιου άλλου και θέλει να τον πάρει, αυτό δεν είναι Αγάπη. Μέσα στην Αγάπη υπάρχει μια ποιότητα σύμφωνα με την οποία αυτός που ερωτεύεται, εκτιμά τα πράγματα, η καρδιά του πλαταίνει και ο άνθρωπος γίνεται γενναιόδωρος. Αυτός που αγαπά, έχει το πορτοφόλι του πάντοτε ανοιχτό και μοιάζει με μια πηγή απ' όπου το νερό κυλά συνεχώς. Δεν μοιάζει μ' αυτά τα δοχεία όπου βάζουν το κρασί και μετά μετράνε το τι κυλάει και το τι μένει μέσα. Μοιάζει με μια πηγή που η παροχή της είναι πάντα ανοιχτή και που το νερό της δεν τελειώνει ποτέ. Κατά συνέπεια, αν μπορείς να κυλάς σαν πηγή, τούτο σημαίνει ότι η Αγάπη έχει έρθει εντός σου. Αν μπορείς να βλέπεις την αγαθοεργία και την καλοσύνη σε όλους τους ανθρώπους, αν είσαι ικανός να δεις το νόημα των πραγμάτων όταν κοιτάς προς τον Ουρανό, τούτο θα σημαίνει πως είσαι μπροστά στην πόρτα αυτής της έξοχης Θείας Ζωής και ότι η Αγάπη ήρθε εντός σου.

Σας μιλάω για μια έξοχη επιστήμη που έχει τα θεμέλια της εντός σας. Έχετε βιώσει αρκετές φορές την Ζωή και, κατά την γνώμη μου, αυτό είναι αλήθεια. Το αν το αναγνωρίζετε ή όχι, αυτό είναι κάτι άλλο. Έχετε έρθει πολλές φορές πάνω στην Γη με διαφορετικές μορφές. Είτε το θυμάστε ή όχι, είτε το αναγνωρίζετε είτε όχι, είναι γραμμένο στα χρονικά της Φύσης. Αυτό που πιστεύετε εσείς, δεν είναι σημαντικό• το σημαντικό είναι αυτό που έγραψε η Φύση. Μπορείτε να μου φέρετε αντίρρηση και να πείτε: "Δεν το θυμόμαστε καθόλου." Για να δούμε, λοιπόν, αυτός που έχει πιει, δεν θυμάται τίποτε, αλλά ο ταβερνιάρης τα έχει όλα στην μνήμη του και τα έχει καταγράψει όλα στο τεφτέρι του. Έχει σημειώσει: "Την τάδε ημερομηνία ήπιες τόσο κρασί και τόσο ρακί." - "Δεν θυμάμαι τίποτε." Σε κατηγορεί, κι ο δικαστής λέει: "Πρέπει να τον πληρώσεις." -"Μα δεν θυμάμαι απολύτως τίποτε." - "Το ίδιο κάνει, δεν μετράει, θα του πληρώσεις το οφειλόμενο ποσό." Η Φύση έχει επίσης ένα μεγάλο βιβλίο στο οποίο γράφει τα πάντα. Και γιατί δεν το θυμάστε, και γιατί δεν το αναγνωρίζετε; Γιατί πρέπει να πληρώσετε τον ταβερνιάρη. Όσοι το θυμούνται, είναι στην ουσία αυτοί που πρέπει να πάρουν, ενώ αυτοί που δεν το θυμούνται και δεν αναγνωρίζουν τα χρέη τους, είναι αυτοί που πρέπει να πληρώσουν. Ο άνθρωπος είναι ένα ον που βγήκε πολλές φορές απ' τον Θεό και επέστρεψε εκεί. Έχει έναν προορισμό και αυτός είναι γραμμένος μέσα στο βιβλίο. Το ποιό είναι το πιστεύω σας και το τι νομίζετε, είναι ένα προσωπικό σας πρόβλημα, γιατί το κάθε ον έχει το δικό του πιστεύω.

Ελάχιστη σημασία έχει αν πιστεύουμε κάτι, αλλά το πραγματικό και αληθινό πρόβλημα για μας είναι το πρόβλημα της Αγάπης. Ασχολούμαστε με το πρόβλημα του οποίου η σημασία είναι πρώτης τάξεως. Δεν ασχολούμαστε με το πρόβλημα που αφορά εκείνον που θα πάρει την εξουσία στην Βουλγαρία. Ποιος είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο; - Ούτε και μ' αυτό ασχολούμαστε. - Ποιος είναι ο πιό έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο; - Ούτε και μ' αυτό ασχολούμαστε. Γιατί; Γιατί αυτά είναι προβλήματα που ακόμα και τα παιδιά μπορούν να τα λύσουν. Εμείς ασχολούμαστε στην ουσία με ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, τη Ζωή, τους θεμελιώδεις νόμους στη Ζωή. Θέλετε να ζήσετε, θέλετε να έχει ένα νόημα η ζωή σας, θέλετε να είναι καλύτερη η ζωή σας, θα σας κάνουμε να μάθετε το πώς. Θα σας πούμε: "Αποδεχτείτε την Αγάπη!" Θα μου πείτε: "Ποιά αγάπη; Την αγάπη των νέων;" - Όχι. "Την αγάπη των γέρων;" - Όχι. - "Γιατί;" - Γιατί οι νέοι δεν είναι πιστοί, οι γέροι δεν είναι πιστοί ούτε κι αυτοί. Οι νέοι δεν είναι πιστοί γιατί συχνά παντρεύονται με κάποιον που δεν τον αγαπούν, ενώ οι γέροι είναι άπιστοι γιατί φεύγουν δίχως να πληρώσουν το χρέος τους. Λέμε σχετικά με κάποιον: "Ας πάρει ο Θεός την ψυχή του, ήταν γέρος". Είχε υποσχεθεί σε μια νεαρή κοπέλα να την παντρευτεί, αλλά πέθανε. Δεν υπάρχει λόγος για να πεθάνει. Αυτός που υπόσχεται κάτι, θα πρέπει να ζήσει κι όχι να πεθάνει. Κατ' αρχήν πρέπει να εκπληρώσει την υποχρέωση του, κι έπειτα μπορεί να πεθάνει. Αν δεσμευτεί και δεν εκτελέσει τον λόγο του καθώς πεθαίνει, τούτο σημαίνει πως είχε υστεροβουλία. Εσείς μπορεί να τον συγχωρέσετε, αλλά εμείς δεν θα τον συγχωρέσουμε. Μέσα στον νόμο της Αγάπης, κάθε ευγενής σκέψη, κάθε ευγενής επιθυμία θα πρέπει να πραγματοποιηθούν, δίχως να διακρίνουμε περί ποιου πρόκειται, περί της μητέρας σου, του πατέρα σου, των παιδιών σου• ο νόμος είναι ένας και πάντοτε ο ίδιος για όλον τον κόσμο. Πρέπει να αποδείξουμε στον κόσμο ότι φέρουμε την έξοχη Ζωή του Θεού που ζει μέσα μας, και γι' αυτόν τον λόγο, λοιπόν, είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε σαν κι αυτόν.

Γιατί αρνείται κανείς τον Θεό; - Οι άνθρωποι αρνούνται τον Θεό, γιατί του χρωστούν. Γιατί πιστεύουν στον Θεό και γιατί οι άνθρωποι τον αποδέχονται; - Γιατί θέλουν να του δανειστούν χρήματα. Έτσι, λοιπόν, κατά την γνώμη μου, τόσο αυτοί που πιστεύουν στον Θεό όσο κι αυτοί που τον αρνούνται είναι πάντοτε άνθρωποι ιδιοτελείς. Ενώ εμείς έχουμε μια άλλη αντίληψη για τον Θεό. Θέλουμε να τον υπηρετήσουμε γιατί πιστεύουμε και νομίζουμε πως κάθε τι που έχουμε, το έχουμε πάρει από αυτόν. Δεν πηγαίνουμε προς τον Θεό για να του ζητήσουμε χρήματα, δεν παραιτούμαστε από τα καθήκοντα μας, αλλά γνωρίζουμε πως μέσα στον κόσμο υπάρχει μια έξοχη Σοφία που μας αναμένει στο μέλλον.

Τι γνωρίζει, λοιπόν, η σύγχρονη επιστήμη; Γνωρίζει πολλά πράγματα, αλλά αυτά που γνωρίζουν οι πιο σοφοί άνθρωποι και οι πιο μεγάλοι φιλόσοφοι, όλα αυτά θα τα γνωρίσουν καλά ακόμα και τα παιδιά μετά από δυο χιλιάδες χρόνια. Τα παιδιά εκείνης της εποχής θα είναι πιο μορφωμένα από τους φιλοσόφους των ημερών μας. Ρωτάω, λοιπόν, πού είναι η επιστήμη μας; Αυτό δεν είναι ένας ψόγος, αλλά λέω ότι ο άνθρωπος δεν έχει εκδηλωθεί ακόμα. Όταν έρχομαι στο σπίτι σας και η καρδιά σας φρενιάζει από απαρέσκεια και δυσαρέσκεια λόγω της επισκέψεως μου, τι νομίζετε, πως είστε ένας καλός άνθρωπος; Βγαίνετε στην πόρτα και με ρωτάτε: "Τι θέλετε;" - "Σας παρακαλώ, μήπως υπάρχει λίγος χώρος για μένα στο σπίτι σας;" -"Δεν υπάρχει χώρος." Ή, πάλι, μια άλλη απάντηση: "Η γυναίκα μου, τα παιδιά μου, δεν είναι εδώ." Θα μου πείτε ότι στο σπίτι σας δεν υπάρχει χώρος για μένα, ότι υπάρχουν ξενοδοχεία στα οποία μπορώ να πάω, κλπ. Πείτε μου, σας παρακαλώ, αυτός που μου απαντά έτσι, είναι ένας καλός άνθρωπος; Αν όμως σας πως ότι φέρνω να σας δώσω εκατό χιλιάδες λέβα σε κολλαριστά νομίσματα, θα βρείτε αμέσως μια θέση για μένα• η γυναίκα σας και τα παιδιά σας θα πάνε μαζί σ' ένα άλλο δωμάτιο και θα δημιουργήσετε χώρο για μένα. Ίσως να σφάξετε κι ένα αρνί. Γιατί; Για τα εκατό χιλιάδες κολλαριστά χαρτονομίσματα. Σε τι συνίσταται, λοιπόν, ο ανθρωπισμός σας και η ευγένεια σας; Τώρα, με κοιτάτε και λέτε: "Αυτός ο άνθρωπος λέει αλήθεια ή όχι;" Σας ρωτώ: ποιος από σας συμπεριφέρεται με τον τρόπο που επιθυμεί ο Θεός; Αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να το λύσουμε πριν από κάθε τι άλλο. Εσείς, οι κάτοικοι του Ρουσέ, έχετε επιλύσει αυτό το πρόβλημα; Κι όταν όλοι οι άνθρωποι, άρα όλες οι πόλεις κι όλα τα χωριά θα έχουν μια ζωή παρόμοια με αυτή που θέλει ο Θεός, τότε δεν θα υπάρχουν εξουσίες, δεν θα υπάρχουν φυλακές, κι ο καθένας θα είναι στη θέση του. Τότε οι πόρτες όλου του κόσμου θα είναι ανοιχτές κι όταν κάποιος σε συναντήσει, θα σου πει: "Αδελφέ μου, έλα μαζί μου στο σπίτι μου, σε περίμενα εδώ και καιρό." Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος γιατί σε συνάντησα. Κι έπειτα θ' αρχίσετε να μιλάτε. Θα μου πείτε: "Μα πού θα πάμε έτσι και προς ποιόν στόχο;" - Πόσο γελοίοι είστε! Όταν εισέλθω σ' αυτό το σπίτι, δεν θα φαω την τροφή αυτής της οικογένειας και δεν θα προκαλέσω βλάβες, θα τους φέρω όμως μια ευλογία.

Ένας μεγάλος μύστης της Αρχαιότητας, ένας από τους Ιουδαίους προφήτες, κατοικούσε κάπου στην Παλαιστίνη. Είχε ταξιδέψει για πάρα πολύ καιρό. Ένα βράδυ μπήκε στο σπίτι ενός φτωχού ανθρώπου και τον παρακάλεσε: "Καλέ μου άνθρωπε, παιδί του Θεού, μπορώ να περάσω τη νύχτα σπίτι σου;" - "Με μεγάλη χαρά στην καρδιά μου, το σπίτι μου είναι ανοιχτό, αλλά δεν έχω ούτε μια φέτα ψωμί." - "Κοίταξε κάπου στις γωνιές να δεις μήπως έχει μείνει κάτι, τουλάχιστον μια μπουκιά ψωμί." Ο άνθρωπος βρήκε ένα μικρό κομμάτι ψωμί. Ο προφήτης το πήρε, το ευλόγησε κι αμέσως ένα μεγάλο ψωμί εμφανίστηκε στο τραπέζι. Ο προφήτης είπε: "Ξύπνα τα παιδιά σου, για να έρθουν να φάνε όλοι." Αυτός που ζει σύμφωνα με τον Θεό, όταν εισέλθει σ' ένα σπίτι, φέρνει μαζί του την ευλογία. Μπορείτε να αμφισβητήσετε τα λόγια μου, αλλά αυτή είναι η πραγματική Αλήθεια στον κόσμο. Αν αυτός ο μύστης έρθει στον κόσμο και φέρει ένα σπόρο σιτάρι, θα σας πει: "Πάρτε αυτόν τον σπόρο του σιταριού, θα λύσει το οικονομικό πρόβλημα σχετικά με το ψωμί." Σε πόσα χρόνια; Σε δώδεκα χρόνια. Δεν θα φάτε αυτόν τον σπόρο του σιταριού, μάλλον θα τον βάλετε στο έδαφος, και δώδεκα χρόνια αργότερα θα σας δώσει μια σοδειά τόσο άφθονη, ώστε όλοι οι άνθρωποι θα τρώνε, εσείς, οι γονείς σας και τα παιδιά σας. Ξέρετε πόσο θα ζυγίζει αυτός ο σπόρος σιταριού; - Θα είναι ίσος με ολόκληρη τη Γη. Κατά συνέπεια, κάθε σπινθήρας της Ζωής περιέχει μια τεράστια ενέργεια και, αν ζούμε σύμφωνα με τον Θείο Νόμο, σύμφωνα με τον Νόμο της Αγάπης, αυτή η δύναμη θα μπορεί να εξελιχθεί και να αυξηθεί.

Ακόμα και στις μέρες μας, αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τη Ζωή, λένε: "Χρειαζόμαστε χρήματα." Στην πραγματικότητα, τα χρήματα έχουν αυξηθεί σημαντικά, αλλά η τροφή έχει μειωθεί, και εξ αιτίας αυτής της απληστίας ο οργανισμός μας έχει παραμορφωθεί. Τώρα, διαθέτουμε πολλά πράγματα, αλλά δεν μπορούμε να φαμε. Για να δούμε, ο πλουσιότερος δισεκατομμυριούχος στην Αμερική, ο Ροκφέλερ, που διαθέτει δάση, χωράφια, σπίτια, το στομάχι του είναι άρρωστο και οι γιατροί του σύστησαν να μην τρώει παρά μονάχα σούπα από βρώμη. Λέει: "Ενώ έχω τέτοια πλούτη, είμαι υποχρεωμένος να τρέφομαι σαν άλογο, μονάχα με βρώμη, λόγω του άρρωστου στομαχιού μου." Ρωτάω, τώρα, ποιό είναι το νόημα της Ζωής; Λέτε: "Πρέπει να έχουμε πλούτη." Πολύ καλά. Πράγματι, το νόημα της Ζωής συνίσταται στο να αναζητάμε τα πλούτη, αλλά "ψάχνουμε αυτή την έννοια λανθασμένα. Η Αγάπη είναι η έξοχη Ζωή, είναι το νόημα της Ζωής, είναι ο πλούτος της ανθρώπινης ψυχής. Όταν βρούμε τον Θεό ή, μ' άλλα λόγια, όταν ο Θεός δημιουργήσει το σύμπαν του μέσα μας, τότε θα σχηματισθεί αυτός ο πραγματικός δεσμός που θα δώσει μια παρόρμηση για Ζωή. Τότε, οι άνθρωποι δεν θα αναρωτιόνται πια αν υπάρχει ή όχι ο Θεός.

Όταν κάποιος με ρωτάει αν υπάρχει Θεός, του λέω: "Έλα αύριο βράδυ σπίτι μου!" Κι όταν έρθει, του δίνω να φαει, μιλώ μαζί του φιλικά και του λέω: "Αντίο." - "Μα δεν μου είπες τίποτε για τον Θεό." Του απαντώ: "Αύριο βράδυ έλα ξανά στο σπίτι μου!" Έρχεται άλλη μια φορά, του δίνω να φαει, έπειτα μιλάμε μαζί και φεύγει. Πόσο γελοίοι είναι οι άνθρωποι όταν ρωτούν αν υπάρχει Θεός! Αλλά αυτό είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα! - "Τι είναι η Αγάπη;" - Έλα αύριο βράδυ σπίτι μου! Ούτε κι εγώ θα λύσω το πρόβλημα της Αγάπης. Αν είμαι ένας άνθρωπος της Αγάπης, αν ζω σύμφωνα με τον Θείο Νόμο, θα με αναγνωρίσεις. Εάν οι γνώμες μου είναι εδραιωμένες για σένα, θα σε προσκαλέσω στο σπίτι μου και θα σου πω: "Μπορείς να δεις και να δοκιμάσεις το ποιος είμαι." Το πιο σημαντικό δεν είναι το τι νομίζω, αλλά το τι κάνω στην ζωή μου και το πώς ζω.

Για να λυθεί ένα πρόβλημα, πρέπει να συνενωθούν τρεις σημαντικοί παράγοντες: Η σκέψη μας, το συναίσθημα μας και η δράση μας• και πρέπει ανά πάσα στιγμή να είστε συνεχείς. Μπορείς να ρωτήσεις αν υπάρχει ή όχι Θεός, αλλά θα το μάθεις μονάχα όταν θα θελήσεις να δανειστείς χίλια λέβα και θα ακούσεις: "Πάρτα." Αργότερα θα θελήσεις να δανειστείς δυο χιλιάδες λέβα και θ' ακούσεις και πάλι: "Πάρτα." Τότε θα είσαι μπροστά σε μια πηγή στην οποία θα μπορείς να έρχεσαι μ' ένα μεγάλο δοχείο ή μ' ένα μεγάλο φλασκί και θα μπορείς να παίρνεις όσο θέλεις, με την προϋπόθεση, όμως, ότι θα τα κουβαλάς εσύ. Αυτή είναι η αφθονία που πρέπει να δοθεί στους ανθρώπους! Μια τέτοια αφθονία ώστε τελικά να κουραστούν και να πουν: "Φτάνει πια, γεμίσαμε." Ο Χριστός είπε: "Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεως σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως αδελφόν." Τούτο σημαίνει ότι ο άνθρωπος θα πρέπει να γεμίσει με Θεία Αγάπη. Ορισμένοι λένε ότι, όταν ερωτευτούν και αρχίσουν να αγαπούν, δεν μπορούν πια να δουλέψουν. Όχι, τότε είναι που θα έλθει η πραγματική εργασία μέσα στον κόσμο. Προς το παρόν υπάρχει μονάχα μόχθος. Δεν υπάρχει εμπνευσμένη εργασία. Η εμπνευσμένη εργασία θα είναι μια έξοχη προσπάθεια της μελλοντικής γενιάς, αυτών των έξοχων ψυχών με τις οποίες δεν θα συζητάμε για την ύπαρξη της Ζωής πέραν του τάφου. Αυτές οι ψυχές είναι που θα επιλύσουν το πρόβλημα της Ζωής. Εάν θέσεις σ' έναν τέτοιο άνθρωπο το ερώτημα περί του αν σε γνωρίζει, θα σου πει: "Έλα αύριο βράδυ σπίτι μου!" - "Όμως, εσύ από πού έρχεσαι;" - "Έλα αύριο βράδυ σπίτι μου!" και θα πας σπίτι του, και θα σου δώσει να φας καλά, κι έπειτα θα μιλήσετε σαν φίλοι και θα χωριστείτε. Και στο τέλος, πριν φύγεις, θα σου πει: "Να 'ρχεσαι σπίτι μου όποτε το χρειάζεσαι." Είναι μια ώθηση αυτό μέσα στον κόσμο. Ο καθένας θα πρέπει να θέσει πάνω στο κοινό θυσιαστήριο ό,τι έχει. Τώρα, οι άνθρωποι έχουν μια γνώμη παραμορφωμένη σχετικά με την θυσία, υποθέτουν πως ό,τι θυσιάζουν, θα εξαφανιστεί δίχως αποτέλεσμα.

Θέλω να σας ορίσω τι είναι ο κόκκος του σιταριού. Αν ο κόκκος του σιταριού δεν θυσιαστεί, κι αν δεν πέσει μέσα στο έδαφος για να πεθάνει εκεί, ποιά θα είναι η κατάσταση του αγρότη; Αυτός που πεθαίνει, αποθέτει την δύναμη του κι αυτή η δύναμη μεγαλώνει. Αυτή είναι μια από τις ιδιότητες της θυσίας. Ορισμένοι σοφοί λένε: "Δεν πρέπει να κάνουμε θυσίες, δεν πρέπει να δίνουμε τίποτε σε κανέναν." Τούτο σημαίνει ότι κανείς δεν θα σπείρει και κανείς δεν θα οργώσει την γη. Όχι, αντίθετα, σπέρνουμε, οργώνουμε, αλλά έλλογα.

Κατά συνέπεια, πρέπει να έχουμε μια σταθερή βάση στη ζωή. Το γεγονός πως είσαι Βούλγαρος, δεν είναι μια βάση• το γεγονός πως είσαι σοφός, δεν είναι μια βάση• το γεγονός πως έχεις νέες αντιλήψεις για την ζωή, δεν είναι μια βάση• η πραγματική βάση είναι η Αγάπη κι αυτή είναι η Ζωή. Διαθέτουμε αυτή την Ζωή, αλλά δεν την έχουμε εκδηλώσει ακόμα. Θεωρώ ότι οι σύγχρονες θεωρίες για την Ζωή είναι τέλματα που έμειναν μετά τη βροχή. Και, επειδή τους λείπει το νερό, οι άνθρωποι πάνε εκεί και πίνουν από αυτά, αλλά εντός τους τα βατράχια κοάζουν. Κατά τη γνώμη μου τα βατράχια είναι στην ουσία ο υλισμός που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων, και λόγω αυτού του υλισμού είναι που επιθυμούν όλο και περισσότερο τα υλικά πράγματα. Ξέρετε πώς συλλαμβάνουν οι άνθρωποι ό,τι είναι υλικό μέσα στον κόσμο;

Θα σας δώσω έναν παράδειγμα. Κατά την βασιλεία της δέκατης δυναστείας της Αιγύπτου, όταν βασίλευε ο Φαραώ Ζήνοβις, εξέδωσε έναν νόμο σύμφωνα με τον οποίον όλοι οι εγκληματίες θα τιμωρούνταν με την θανατική ποινή. Δυο Αιγύπτιοι διέπραξαν ένα έγκλημα κατά της τιμής του ιερού βοδιού Άπι και η ποινή ήταν θάνατος. Ο Φαραώ, ωστόσο, αποφάσισε ότι η ποινή θα μετατραπεί σε ισόβια δεσμά, αλλά το δικαστήριο κατέληξε στην ακόλουθη απόφαση: Ο ένας από τους δυο εγκληματίες θα φέρει ένα σάκο σιτάρι του οποίου το βάρος θα είναι εκατό κιλά, ενώ ο άλλος θα φέρει πάνω στο κεφάλι του μια ψείρα. Και οι δυο θα έπρεπε να φέρουν τα φορτία τους, άρα την ποινή τους, μέχρι την στιγμή που κάποιος θα εξέφραζε την επιθυμία να τους ανακουφίσει. Και το δικαστήριο άφησε στους δυο εγκληματίες το δικαίωμα να επιλέξουν μόνοι τους, ό,τι προτιμούσε ο καθένας. Ο ένας από αυτούς, όντας πιο έξυπνος από τον άλλο, είπε: 'Να πάριο αυτόν τον μεγάλο σάκο στην πλάτη μου; Μπορεί κανείς να κουβαλάει ένα τέτοιο βάρος;" Και διάλεξε την ψείρα. Ο άλλος δεν είχε άλλη επιλογή κι έπρεπε να πάρει τον μεγάλο σάκο τον γεμάτο σιτάρι, και τον πήρε. Και οι δυο, έπρεπε να βαδίζουν ακατάπαυστα. Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, δεν μπορούσαν να κατεβάσουν από πάνω τους το φορτίο τους, εκτός κι αν κάποιος ήθελε να τους σταματήσει και να τους το ζητήσει. Οι δυο κατάδικοι άρχισαν να βαδίζουν. Αυτός που είχε την ψείρα στο κεφάλι του, ρώτησε τον άλλο: "Πώς είναι το φορτίο σου;" Βέβαια, η ψείρα είναι ελαφριά. Αυτός, όμως, που κουβαλούσε το μεγάλο σακί το γεμάτο σιτάρι, κουράστηκε και συχνά προσευχόταν στον Θεό: "Κύριε, κάνε το βάρος μου πιο ελαφρύ." Και οι δυο, βάδισαν λίγο, κι ένας άνθρωπος τους συνάντησε.

- Τι κουβαλάς μέσα το σακί;

- Σιτάρι.

- Δώσε μου λίγο.

Κι ο κατάδικος πήρε μια κουτάλα, έβγαλε λίγο σιτάρι, του το έδωσε και συνέχισε τον δρόμο του.

- Κι εσύ τι κουβαλάς;

- Μια ψείρα.

- Δεν μου χρειάζονται ψείρες, και συνέχισε το δρόμο του.

Όμως το πρόβλημα συνίσταται στο εξής: Αυτή η ψείρα άρχισε να αναπαράγεται και, μέσα σ' ένα χρόνο, ο αριθμός των ψειρών έφτασε τις διακόσιες ή τις τριακόσιες. Ενώ το σιτάρι μέσα στον σάκο μειώθηκε σχεδόν στο μισό. Παντού όπου πήγαιναν στα χωριά, όλοι γνώριζαν ήδη ότι κάποιος άνθρωπος κουβαλούσε σιτάρι, τον σταματούσαν και του ζητούσαν λίγο σιτάρι. Πράγματι, δυο ή τρία χρόνια αργότερα δεν του είχε μείνει παρά μόνο ένας κόκκος σιτάρι. Ο άλλος καταδικασμένος, που κουβαλούσε τις ψείρες στο κεφάλι του, δεν γινόταν καθόλου δεκτός. Οι κάτοικοι κάθε χωριού όπου πήγαινε, έχοντας καταλάβει ότι είχε πολλές ψείρες, δεν τον δέχονταν. Και ήταν απογοητευμένος για την κατάσταση του.

Κι εμείς επίσης, οι άνθρωποι της εποχής μας, λύνουμε το πρόβλημα κατά τον ίδιο τρόπο. Η ψείρα είναι ο υλισμός. Αυτή η ψείρα θα φαει όλους τους χυμούς της Ζωής μέσα τον άνθρωπο. Όταν η ψείρα έρχεται στον άνθρωπο, αναπαράγεται, συνεχίζει να αναπαράγεται, μέχρι που ο άνθρωπος χάνει κάθε συναίσθημα ευγένειας. Αν χάσουμε ό,τι είναι ευγενές και έξοχο μέσα μας, αν δεν έχουμε πια έξοχες ιδέες, ούτε ευγενή και έξοχα συναισθήματα, ούτε έξοχες σκέψεις, αν χάσουμε κάθε τι το Θείο μέσα στην Ζωή μας, για ποιό λόγο να είμαστε ζωντανοί σ' αυτόν τον κόσμο;

Ο Χριστός είπε: "Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεως σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως αδελφόν." Στη σύγχρονη θρησκεία έχουν παραποιήσει αυτή την διδασκαλία και λένε: "Πιστέψτε στον Θεό." Ο έξοχος νόμος, ωστόσο, δεν είπε να πιστεύουμε στον Θεό• αυτός ο νόμος που λύνει όλα τα προβλήματα, λέει να αγαπάμε τον Θεό! Ενώ οι άνθρωποι πήραν τον στίχο "Αγάπα τον Θεό" και τον ερμήνευσαν ως "Πίστευε στον Θεό." Όταν γίνεται λόγος περί του να υπηρετήσουμε τον Θεό, είναι αλήθεια, δεν μπορούμε να το κάνουμε δίχως πίστη, αλλά όταν είμαστε στην διαδικασία της επιλύσεως του πιο σημαντικού προβλήματος, θα μας χρειαστεί ένα άλλο πιστεύω, με το οποίο θα μπορούμε να πετύχουμε. Και αυτό το πιστεύω είναι: "Αγάπα τον Θεό!" Ορισμένοι μου θέτουν το ερώτημα: "Σε τι πιστεύεις;" - Δεν πιστεύω σε τίποτε. - "Τι συμβαίνει, άρα;" Το τίποτε είναι τίποτε. Με ρωτούν: "Δεν πιστεύεις στον Θεό;" - Κάντε με να δω ποιος είναι ο Θεός σας στον οποίο πιστεύετε! Δείξτε μου τον δρόμο στον οποίο πορεύεσθε! Λέτε: "Πιστεύουμε σ' αυτόν τον Θεό στον οποίον πίστευαν η μητέρα μου, ο πατέρας μου, οι παππούδες μου..." Εντάξει. Η μητέρα σου και ο πατέρας σου εκπλήρωσαν τον νόμο του Θεού στον οποίον πίστευαν; Για να δούμε, ανοίξτε τα κατάστιχα σας για να με κάνετε να δω το τι έχετε κάνει γι' αυτόν τον Θεό στον οποίον πιστεύετε;

Υπάρχει μια πολύ παράξενη ιστορία με τέτοια κατάστιχα που συνέβη κάποτε στην Βουλγαρία. Ένας πλούσιος Βούλγαρος, ένας έμπορος, αρρώστησε και για ένα κάποιο διάστημα πήγε στο Υπερπέραν. Όταν ξύπνησε, το πρώτο πράγμα που έκανε, ήταν να φωνάξει τα παιδιά του και να τους πει: "Παιδιά μου, φέρτε μου τα δυο κατάστιχα στα οποία γράφω τους λογαριασμούς μου." Του έφεραν τα κατάστιχα, τα έκαψε κι ό,τι είχε, τα έδωσε... στα παιδιά του και τους είπε: "Πάρτε ό,τι είναι δικό σας για να μην με τρέχετε στα δικαστήρια μετά τον θάνατο μου. Πήγα στον άλλο κόσμο κι εκεί είδα ό,τι είναι ουσιώδες για μας. Θέλω να ζήσω με τον τρόπο που το θέλει κι ο Θεός." Κι εγώ σας θέτω το ερώτημα: Πού βρίσκονται τα κατάστιχα σας, λοιπόν; Θα μου απαντήσετε: "Δεν έχουμε κατάστιχα." Θα βγάλω εγώ τα κατάστιχα σας για να δείτε τι έχετε σημειώσει εκεί. Η γειτόνισσα σας είπε κάτι που σας αφορά, κι αμέσως το καταγράψατε. Κάποιος είπε κάτι δυσάρεστο ή το προσβλητικό το καταγράψατε αμέσως. Ο έμπορος έκανε το ίδιο όταν σημείωνε ποιος πήρε ελιές, ποιος πήρε ζάχαρη, και πόσο, κλπ. Ρωτώ: Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια γυναίκα, σ' έναν άντρα και σ' έναν έμπορο που σημειώνουν όλα αυτά στα κατάστιχα τους; Κι ο ιερέας έχει επίσης ένα κατάστιχο. Λέει: "Αυτός ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό." Και το σημειώνει αυτό στο κατάστιχο του. Ε, λοιπόν, όταν πρόκειται να κάνει μια κηδεία, θέλει να πληρωθεί. Του απαντούν: "Δεν έχουμε χρήματα." - "Όχι, δεν μπορώ να κάνω την κηδεία δίχως να με πληρώσετε." Και το σημειώνει αυτό στο κατάστιχο του. Τότε, λοιπόν, πρέπει να είμαστε συνεπείς μέσα στην έξοχη Ζωή, μέσα στην έξοχη Αγάπη που δίνει βασικές λύσεις σε όλα τα προβλήματα και που θέτει την αδελφότητα σ' αυτό τούτο το θεμέλιο της Ζωής. Δεν πρόκειται για μια αδελφότητα που κρατάει μιάμιση μέρα, πρόκειται για μια αδελφότητα που αντέχει σε όλες τις δοκιμασίες.

Ένας ιερέας μου είπε κάποτε: "Η διδασκαλία σας δεν είναι ορθή." Δεν είναι σημαντικό να ξέρουμε αν η διδασκαλία είναι ορθή ή σωστή, αλλά θα σας δώσω έναν κανόνα: Όταν κάνεις την κηδεία, όχι μόνον δεν θα πρέπει να πάρεις χρήματα, αλλά σε κάθε φτωχή χήρα θα δώσεις κάτι από την τσέπη σου. Έπειτα, όταν θα πας στο δικαστήριο για να δώσεις όρκο σε κάποιον άλλον, όχι μόνο δεν θα πρέπει να το κάνεις, αλλά και θα γεμίσεις την τσέπη σου για να δώσεις σε όλους αυτούς που θα σε καταδιώξουν ενώπιον της δικαιοσύνης, έτσι ώστε να μην σε μισούν πια. Τότε θα πείτε: "Πώς θα τελειώσουν, όμως, όλα αυτά;" - Πώς, σκέφτεστε το τέλος; Να πιστεύετε πως ο Θεός σας έβαλε πάνω στη Γη όχι για να κάνετε τούτα εδώ τα πράγματα, αλλά για να εκπληρώνετε την Βούληση του όπως πρέπει. Τα ψέματα πρέπει να εξαφανιστούν από τον κόσμο! Αυτός που ο Θεός τον έθεσε σε κάποια θέση πάνω στη Γη, θα πρέπει να συμπεριφέρεται με διαφορετικό τρόπο. Θα μου απαγγείλουν κάποιο στίχο και θα μου πουν ότι κάθε εξουσία δόθηκε από τον Θεό. Όχι, υπάρχει κάτι που παραλείπουν σ' αυτόν τον στίχο: Κάθε δίκαιη εξουσία δίνεται από τον Θεό. Αλλά και οι μπολσεβίκοι στην Ρωσία έχουν επίσης την εξουσία τους! Θα πείτε ότι η εξουσία μας προέρχεται εκ Θεού, ενώ η δική τους δεν είναι εκ Θεού. Όχι, ο νόμος είναι: Κάθε δίκαιη εξουσία δίνεται από τον Θεό. Και ο νόμος της Αγάπης αποτελεί μέρος κάθε δίκαιης εξουσίας. Δεν τίθεται θέμα να καταδικάσει πάση θυσία ο κριτής τον εγκληματία. Οι Τούρκοι, είχαν ένα καλό νόμο: Ο κατηγορούμενος εμφανιζόταν ενώπιον του δικαστή κι αυτός εδώ του έθετε το ερώτημα: "Οφείλεις χρήματα σ' αυτόν εδώ τον άνθρωπο;" - "Ναι, του οφείλω." - "Λοιπόν, να του πληρώσεις το χρέος σου." Μια παρόμοια λύση, σύμφωνα με τον τούρκικο νόμο, είναι πολύ πετυχημένη και καλή. Ενώ τώρα καθυστερούν την δίκη, και μια υπόθεση τρενάρει για ένα δυο χρόνια, και τελικά αναρωτιέται κανείς: Πού είναι το δίκιο; Δεν υπάρχει δίκιο. Λεω: Αυτός δεν είναι παρά ένας μονάχα τρόπος για να περνάει κανείς τον χρόνο του, εμείς, όμως, ήρθαμε πάνω στην γη για να επιλύσουμε ένα από τα πιο ουσιώδη και τα πιο σημαντικά προβλήματα.

Τώρα, όταν σας μιλάω έτσι, θα πείτε: "Αυτή η διδασκαλία είναι πολύ βαριά". Είναι βαριά, γιατί έχετε βαριά κατάστιχα. Κάψτε τα κατάστιχα σας! Θα πείτε: "Δεν πιστεύουμε σε μωρολογίες." Θα πρέπει να πιστέψετε σ' αυτές, γιατί αύριο, όταν θα σε κλείσουν μέσα στον τάφο, θα σε ρωτήσουν: "Έκαψες τα κατάστιχα σου;" Θα σαπίζεις εκεί όλο και περισσότερο καθώς θα περνούν οι ώρες, και τα σκουλήκια θα σε τρώνε." Θα πεις τότε: "Κάνε με, Κύριε, να επιστρέψω στην Γη για να κάψω εκεί τα κατάστιχα μου!" Όχι, άλλοι άνθρωποι θα τα κάψουν. Όλοι εσείς, μητέρες, πατέρες, παιδιά, βρίσκεστε μέσα σε "βραστό νερό". Γιατί; Γιατί έχετε πολλά κατάστιχα. Ο Θεός δεν έχει παρά δυο μόνο βιβλία, το πρώτο είναι το βιβλίο της Ζωής και το δεύτερο είναι το βιβλίο του Καλού και του Κακού. Ο Θεός έχει το δικαίωμα να έχει αυτά τα δυο βιβλία. Κρατάει λογαριασμό για τα πάντα. Ο Θεός έχει την καλύτερη στάση απέναντι μας. Δεν μας ρωτάει για ποιο λόγο διαπράττουμε εγκλήματα και ανομήματα, αλλά μας διδάσκει, μας μαθαίνει. Κάνει να υπάρχει το πεπρωμένο, και να υπάρχει επίσης η τελευταία κρίση, πράγμα που δείχνει ότι θέλει να μας διδάξει δια της εμπειρίας πώς να εκπληρώνουμε το θέλημα του. Όποιες κι αν είναι οι αμαρτίες ενός ανθρώπου, όσο βαριές κι αν είναι, από την στιγμή που παίρνει την απόφαση να ζήσει σύμφωνα με τον Θεό, ο Θεός σβήνει όλες τις αμαρτίες του. Ο Θεός λεει: "Να ένας άνθρωπος, να ένα από τα παιδιά μου που αποφάσισε να ζήσει σύμφωνα με τον νόμο μου!" Ο Θεός είναι πλούσιος και μπορεί να πληρώσει για όλο τον κόσμο. Όσο αφορά αυτόν που δεν θέλει να ζήσει σύμφωνα με τον Θεό, υπάρχει ένα βιβλίο της ζωής που ανοίγεται και ο Κύριος σημειώνει εκεί ό,τι πρέπει σχετικά με αυτόν τον άνθρωπο.

Σήμερα, όχι μόνον οι Βούλγαροι, αλλά και όλοι οι σύγχρονοι είναι δυστυχείς. Όλοι οι λαοί είναι δυστυχείς. Γιατί; - Γιατί δεν έχει επιλυθεί το πιο σημαντικό πρόβλημα. Αυτό το πρόβλημα θα έπρεπε να είχε επιλυθεί από όλους τους ιερείς, από όλους τους επισκόπους και από όλους αυτούς που διδάσκουν την θρησκεία, όχι μόνο στην Βουλγαρία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο, δεν το έχουν επιλύσει. Οι πολιτικοί δεν το έχουν επιλύσει, ούτε κι αυτοί. Υπάρχουν δυο επιπλέον παράγοντες που θα έπρεπε να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα. Είναι οι μητέρες και οι πατέρες, αφ' ενός, και οι καθηγητές και οι δάσκαλοι αφ' ετέρου. Οι νεαροί που θέλουν να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα, όταν παντρεύονται θα πρέπει να θέτουν ο ένας στον άλλο το ερώτημα: "Γιατί παντρευόμαστε;" Λέγεται μερικές φορές σχετικά με μια νεαρή κοπέλα: "Ας την παντρευτούμε." Γιατί; Όχι, ο γάμος που υπάρχει στον σημερινό μας κόσμο, είναι ένα είδος πώλησης. Τέσσερα ή πέντε χρόνια μετά, βλέπουμε ότι ο σύζυγος αποφεύγει και εγκαταλείπει την γυναίκα του, παίρνει διαζύγιο και παντρεύεται με μια άλλη. Αργότερα, εγκαταλείπει επίσης και την δεύτερη σύζυγο λέγοντας: "Άσπρισαν τα μαλλιά μου λόγω αυτών των γυναικών, είναι φρικτές έχιδνες." Εντάξει, οι γυναίκες είναι φρικτές και τρομερές έχιδνες, λάμιες, και οι άντρες επίσης είναι δράκοντες, αλλά πού είναι τότε οι άνθρωποι. Αν όλοι οι άντρες είναι κακοί και αν όλες οι γυναίκες είναι κακές, πού είναι τότε η ανθρωπότητα; Δεν είναι αυτό μια λύση του προβλήματος. Λέγοντας έχιδνα, ή λάμια, ή δράκοντας, θέλει να πει κανείς ότι οι άντρες και οι γυναίκες είναι νοήμονες, αλλά όχι καλοί. Αυτό είναι που έχει σημασία. Η καλοσύνη πρέπει να εισαχθεί στις σχέσεις σας! Αυτό το πρόβλημα είναι δύσκολο να επιλυθεί, είναι τόσο δύσκολο, όπως και μερικά κομμάτια μουσικής. Είναι τόσο δύσκολο, όπως για παράδειγμα, ορισμένα έργα του Παγκανίνι. Υπάρχουν τόσο δύσκολες συνθέσεις που είναι δύσκολο να κατανοηθούν και να εκτελεστούν. Και βλέπουμε κάποιον να παίζει μέρες ολόκληρες το πιάνο, και μονάχα δέκα χρόνια αργότερα να μπορεί να εκτελέσει καλά αυτή τη μουσική. Πιστεύετε πως μπορεί να λύσει κανείς το πρόβλημα της Ζωής και της Αγάπης δίχως προσπάθειες; Πρέπει να κάνουμε προσπάθειες, αλλά δεν πρέπει να αποθαρρύνεστε! Όταν θα φτάσετε μπροστά στο πρόβλημα του να καταλάβετε τι είναι ο Θεός, η καρδιά σας θα ριγήσει, θα γλυκάνει κι ένα τέτοιο Φως θα φωτίσει το πνεύμα σας ώστε θα δείτε πράγματα μέσα στον κόσμο που δεν θα τα έχετε δει ποτέ προηγουμένως. Θα πείτε: "Αν ζούμε κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο, πώς θα εξασφαλίσουμε την ζωή μας, την τροφή μας;" - Αν ζείτε σύμφωνα με τον Θεό, ένας μεγάλος Διδάσκαλος θα έρθει κοντά σας για να σας δώσει ένα μικρό ραβδάκι που θα έχει μαγικές ιδιότητες. Αν σκοντάψεις σε μια δυσκολία ή αν πεινάς, θα μπορείς να χτυπήσεις μ' αυτό το ραβδί κι αμέσως ένα γεμάτο τραπέζι θα εμφανισθεί μπροστά σου. Θα φας καλά κι έπειτα θα χτυπήσεις πάλι με το ραβδάκι και το τραπέζι θα αποσυρθεί αμέσως. Έπειτα θα πας να βαδίσεις τον δρόμο σου. Ερωτώ: Τα προβλήματα, άρα, δεν επιλύονται έτσι εύκολα; Θα μου πείτε: "Αυτό δεν είναι πραγματικό, αυτό δεν υπάρχει στα γραπτά και στις διηγήσεις." - Όμως η ζωή που έχουμε τώρα, δεν είναι μια διήγηση; Υπάρχει κάτι το πραγματικό σ' αυτή την ζωή; Το τι σκέφτεστε δεν έχει καμιά σημασία, το αν πιστεύετε στον άλλο κόσμο ή όχι, την ημέρα, όμως, που θα πάτε εκεί, θα διαπιστώσετε ότι η τωρινή σας ζωή είναι πολύ αστεία και θα σας κάνει να γελάσετε.

Ένας Βούλγαρος μου διηγήθηκε ένα όνειρο που είχε κάνει. Είχε πολλά χρέη και συχνά προσευχόταν στον Θεό για να τον βοηθήσει να τα πληρώσει. Μια νύχτα είδε σε όνειρο ότι κάποιος ήρθε και του πρόσφερε ένα σακούλι γεμάτο χρυσάφι. Εκείνη τη στιγμή, ένας από τους γείτονες του πετάχτηκε και είπε: "Αυτό το σακούλι είναι δικό μου!" Άρχισαν να τσακώνονται και να χτυπιούνται, και, κατά την διάρκεια αυτής της μάχης, έδωσε μια κλωτσιά. Στην πραγματικότητα, πάνω στο τραπέζι, δίπλα στο κρεβάτι του, υπήρχε μια καράφα γεμάτη νερό. Η καράφα έπεσε καταγής κι έσπασε, το νερό χύθηκε, κι αυτός ξυπνώντας τα είδε όλα αυτά, είδε το σεντόνι ανάμεσα στα χέρια του, αλλά δεν υπήρχε πια το σακούλι με το χρυσάφι. Έτσι, μετά τον θάνατο σας, όταν θα ξυπνήσετε μέσα στον άλλο κόσμο και κοιτάξετε γύρω σας, θα δείτε πως δεν έχετε τα χρήματα που είχατε πάνω στην Γη, θα κρατάτε στα χέρια σας μόνο το τραπεζομάντιλο, μιας και το νερό της καράφας θα έχει χυθεί στο πάτωμα... Σε τι αστεία κατάσταση θα βρεθείτε!

Είναι ορθό να πούμε ότι οι σύγχρονοι οφείλουν να ανακτήσουν την συνειδητότητα τους. Υπάρχει αυτή τη στιγμή ανάμεσα τους μια ταραχή του πνεύματος. Οι πόθοι τους να εξασφαλίσουν την ζωή τους είναι έλλογοι, αλλά ο δρόμος που πήραν για να φτάσουν σ' αυτόν τον σκοπό, δεν είναι έλλογος, είναι λανθασμένος και γι' αυτόν τον λόγο, άρα, δεν θα πραγματωθεί ποτέ. Πρέπει να είμαστε πλούσιοι, συμφωνώ μαζί σας. Πρέπει να είμαστε εξασφαλισμένοι. Δεν υπερασπίζομαι την μιζέρια. Αν πρέπει να είμαστε πλούσιοι, τα πλούτη μας θα πρέπει να είναι τα μεγαλύτερα. Κατά την γνώμη μου, ο πιο πλούσιος είναι αυτός που φέρει εντός του την Ζωή. Ο πιο πλούσιος είναι αυτός που φέρει εντός του το Φως. Ο πιο πλούσιος είναι αυτός που φέρει εντός του την Θερμότητα. Ο πιο πλούσιος είναι αυτός που φέρει εντός του την τροφή και τα ρούχα. Ο πιο πλούσιος είναι αυτός που φέρει εντός του την Αγάπη. Αυτός είναι, άρα, ο πιο μεγάλος πλούτος. Αυτόν διδάσκουμε. Αν έχετε αυτόν πλούτο, όλα τα άλλα πράγματα πάνω στην γη θα είναι εύκολα ως προς την επίτευξη τους. Ο άνθρωπος που απέκτησε εντός του την Ζωή, θα είναι μια ευλογία τόσο για τον εαυτό του, όσο και για όλους τους πλησίον του και για όλους τους φίλους του.

Έτσι λοιπόν, σε όλους σας χρειάζεται να έχετε πίστη! Ρωτάτε: "Όλα όσα λέγονται, είναι αλήθεια ή όχι;" Σας θέτω το ερώτημα: Αυτό στο οποίο πιστεύετε, είναι αλήθεια ή όχι; Τότε να υποβάλλετε αυτά τα δυο πράγματα σε δοκιμασία. Αν θέλετε να ξέρετε ποιό είναι το πιστεύω μου, θα σας πω: "Ελάτε απόψε στο σπίτι μου." Κι όχι μονάχα απόψε, αλλά κι όλο τον χρόνο. Κι έτσι είναι που επιλύουμε τα προβλήματα. Κι εσείς επίσης θα πρέπει να τα επιλύετε κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο. Όλα τα πράγματα πρέπει να τεθούν σε δοκιμασία! Το πρόβλημα δεν μπορεί να επιλυθεί μέσω των χρημάτων. Αν σας δώσω μια επιταγή για δυο ή τρία εκατομμύρια λέβα, ακόμα και για εικοσιπέντε εκατομμύρια λέβα, τούτο δεν είναι μια ορθή και σωστή λύση του προβλήματος. Τα χρήματα θα κάνουν να γεννηθεί η διχόνοια. Δεν μπορώ να σας δώσω παρά μόνο μια ιδέα, δεν μπορώ να σας δώσω παρά μονάχα έναν κόκκο σιταριού, αλλά αυτός ο κόκκος σιταριού θα πρέπει να είναι για σας μια μεγάλη ευλογία, αρκεί να ξέρετε πώς να τον κάνετε να εξελιχθεί.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα από την εποχή του Ζένοφι του Φαραώ της Αιγύπτου. Κατά την βασιλεία του οι νόμοι της Αιγύπτου ήταν πολύ αυστηροί. Κάθε εγκληματίας ετιμωρείτο με την θανατική ποινή. Ένας από τους διακεκριμένους μαθητές της Λευκής Αδελφότητας, που το όνομα του ήταν Εσουχά Μπεντάμ, στάλθηκε στην Αίγυπτο για να περάσει την δόκιμα σία του. Έπρεπε να επιλύσει ακριβώς αυτό εδώ το πρόβλημα δηλαδή να βρει ένα έλλογο μέσο για να ανακουφιστεί η κατά στάση αυτών των ανθρώπων τους οποίους τιμωρούσαν με την θανατική ποινή και για το παραμικρό ακόμα παράπτωμα. Αφού θα έλυνε το πρόβλημα του, θα έπρεπε να επιστρέψει στην Σχολή της Λευκής Αδελφότητας και να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο είχε βρει την λύση. Επειδή έφτασε στην Αίγυπτο ακριβώς κατά την εποχή όπου η κόρη του Φαραώ αρρώστησε από μια αθεράπευτη ασθένεια, ο Εσουχά Μπεντάμ πήγε στον Φαραώ και του είπε:

- Θα θεραπεύσω την κόρη σου, αλλά θέλω να μου προσφέρεις μια υπηρεσία.

Ο Ζένοφις του απάντησε:

- Είμαι διατεθειμένος να κάνω τα πάντα.

- Θέλω να δώσεις εντολή να οδηγήσουν ενώπιον μου όλους τους εγκληματίες που ο νόμος θα καταδικάσει σε θάνατο κόβοντας τους τα χέρια, τα πόδια ή βγάζοντας τους τα μάτια ή κλπ. Θα πρέπει να τους φέρουν στην κατάσταση που θα βρεθούν μετά τις κρίσεις.

Ο Εσουχά Μπεντάμ κατάφερε να θεραπεύσει την κόρη του Φαραώ. Αυτός τότε έδωσε εντολή να οδηγηθούν ενώπιον του όλοι οι εγκληματίες οι καταδικασμένοι σε θάνατο, μετά την εκτέλεση των ποινών, κι άρχισαν να τους φέρνουν έναν έναν στο δωμάτιο του. Ο Εσουχά Μπεντάμ γνώριζε καλά τους νόμους συμφωνά με τους οποίους μπορούσε να θεραπεύει, κι άρχισε να τους περιθάλπει. Σ' έναν από αυτούς ξαναέδωσε τα μάτια του, σ' έναν άλλο τα πόδια, και σε άλλους τα χέρια. Αποκαθιστώντας πλήρως την υγεία τους, διόρθωνε τα πρόσωπα τους και τους άφηνε να φύγουν λέγοντας τους να μην πουν σε κανέναν το πώς επήλθε η θεραπεία. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έγιναν μαθητές του και πήραν τον δρόμο που ακολουθούσε αυτός.

Τους έθεταν το ερώτημα:

- Πώς σας κέρδισε αυτός ο άνθρωπος;

Κι αυτοί απαντούσαν:

- Έχει πέσει μια φορά το κεφάλι σου από τους ώμους σου;

-Όχι.

- Όταν θα πέσει το κεφάλι σου από τους ώμους σου, θα καταλάβεις ποιος είναι ο Εσουχά Μπεντάμ.

Σ' έναν άλλον απαντούσαν:

- Σου έχουν κόψει μια φορά τα μπράτσα;

- Όχι.

- Όταν θα σου κόψουν τα μπράτσα, τότε θα καταλάβεις ποιος είναι ο Εσουχά Μπεντάμ.

- Σου έχουν κόψει τα πόδια;

- Όχι.

- Όταν θα σου κόψουν τα πόδια, θα καταλάβεις ποιος είναι ο Εσουχά Μπεντάμ.

- Σου έχουν βγάλει τα μάτια και την καρδιά;

- Όχι.

- Όταν θα σου βγάλουν τα μάτια ή την καρδιά, θα καταλάβεις ποιος είναι ο Εσουχά Μπεντάμ.

Αυτός που φέρει εντός του την Αγάπη, θα πρέπει να ξαναβάζει στην θέση τους τα κεφάλια των ανθρώπων θα πρέπει να ξαναβάζει στην θέση τους τα πόδια τους και τα χέρια τους θα πρέπει να βάζει τα μάτια και τις καρδιές στις θέσεις τους. Οι σκέψεις μας και τα συναισθήματα μας πρέπει να συναρμολογηθούν ξανά! Οι συνειδητότητές μας και οι καρδιές μας θα πρέπει να συναρμοστούν ξανά!

Κατά συνέπεια, η αμφιβολία που υπάρχει στους ανθρώπους των ημερών μας, πρέπει να εξαφανιστεί, κι όταν θα συναντιόνται, να έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Όταν θα με δείτε μετά από δυο χρόνια, θα πρέπει να μην βρείτε αντίφαση ανάμεσα στις σκέψεις μου, τα συναισθήματα μου και τις πράξεις μου και να είστε έτοιμοι να θυσιάσετε τα πάντα για τον Θεό. Ο Θεός είναι το πιο γνωστό και το πιο υψηλό Ον στον κόσμο. Ό,τι το ωραιότερο μας κάνει να θαυμάσουμε στον κόσμο, ό,τι το πιο έξοχο και το πιο ευγενές μας κάνει να εμπνευστούμε, είναι Θεός, είναι το Θείο εντός μας. Αυτή η σιωπηρή φωνή μιλάει στο εσωτερικό των ανθρώπων. Πόσοι από σας στεναχωριέστε γιατί δεν την ακούσατε και γιατί κάνατε ένα λάθος! Το Θείο μέσα μας δεν μουγκρίζει σαν κεραυνός, μιλάει πολύ γλυκά και, μερικές φορές, όταν κάνουμε κάποιο λάθος, μας λέει: "Δεν είναι μοιραίο, υπάρχουν μέσα για να διορθώσεις αυτό το λάθος." Κάποιος δεν θέλει να δώσει κάτι σε άλλον, και η σιωπηλή φωνή στο εσωτερικό του λεει: "Δώστου το, υποχώρησε μπροστά του." Κι εγώ, ο έξυπνος άνθρωπος, όταν βλέπω ένα μυρμήγκι στον δρόμο μου, πρέπει να υποχωρήσω, δεν πρέπει να το συνθλίψω, πρέπει να το παρακάμψω. Το μυρμήγκι δεν γνωρίζει καθόλου ότι ένα τεράστιο ον το πλησιάζει, αλλά εγώ που το βλέπω, πρέπει να οπισθοχωρήσω. Λοιπόν, ο Θεός που βλέπει όλες τις ανάγκες μας και όλα μας τα ελαττώματα, έχει δεσμευθεί να διορθώνει τον κόσμο. Ο κόσμος θα διορθωθεί, δεν θα μείνει για πάντα έτσι όπως είναι, αλλά πρέπει να βιώσετε εσείς την εμπειρία αυτής της διδασκαλίας για να την αποδεχθείτε. Νοιώστε την Χαρά, και θα λύσετε ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα που σας απασχολούν, το να αγαπάτε τον Θεό με όλη σας την καρδιά.

Σας ερωτώ εάν έχετε αγαπήσει τον Θεό ως τώρα. Και μου απαντάτε: "Ναι, τον αγάπησα." - Αγάπησες, αλλά τι; - Το χιόνι και τον πάγο. - Αγάπησες, αλλά τι, λοιπόν; - Το αχλάδι. Το χιόνι και ο πάγος έλιωσαν, και δεν είχες πια τίποτε για να αγαπάς, το αχλάδι σάπισε, και δεν έχεις πια τίποτε για να αγαπάς. Όταν θα αγαπάτε τον Θεό, άρα αυτό που είναι Άπειρο, δεν θα χάσετε ποτέ. Θα σας μιλάει πάντοτε και το πρόσωπο σας θα δέχεται ένα εντελώς ιδιαίτερο φως.

Έτσι, λοιπόν, λέω: Όλοι εμείς πρέπει να αγαπάμε τον Θεό! Μονάχα μετά από αυτό θα έχει νόημα η ζωή μας. Τότε ο Θεός θα μας μάθει πώς να αγαπάμε, και 'συ θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Κι αυτό είναι, άρα, η έξοχη τέχνη. Για να μάθουμε να αγαπάμε, ο Θεός θα πρέπει να εισέλθει εντός μας και να ζήσει εντός μας, γιατί εμείς δεν είμαστε η Αγάπη, μονάχα ο Θεός είναι η Αγάπη, εμείς δεν είμαστε η Ζωή, μονάχα ο Θεός είναι η Ζωή. Μονάχα αυτός θα μας μάθει, σαν δάσκαλος, πώς να αγαπάμε και πώς να ζούμε. Αυτό που απαιτείται από εμάς τώρα, είναι να αγαπάμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, με όλη μας την ψυχή, με όλη μας την δύναμη και όλη μας την διάνοια. Αυτή είναι η πιο εύκολη τέχνη που θα μπορούσε να αποκτήσει ο καθένας σας.

Μπορείτε να μου φέρετε αντίρρηση: "Θα περιμένω λίγο, θα διαβάσω διάφορους φιλοσόφους και μετά θα το σκεφτώ." -Μπορείτε να διαβάσετε τα γραπτά χιλιάδων φιλοσόφων, αλλά κι αυτοί επίσης δεν έλυσαν αυτό το πρόβλημα. Ωστόσο πρόκειται για ένα λυμένο πρόβλημα: Αγάπα τον Θεό! Τούτο σημαίνει να αγαπάς τα πάντα εντός του κόσμου και να καταλαβαίνεις ότι κάθε τι το εκδηλωμένο εντός του κόσμου είναι έλλογο. Κι όταν θα βγεις έξω για να κοιτάξεις τα άστρα, η καρδιά σου θα πρέπει να ριγήσει και να συγκινηθεί. Όταν θα βγεις έξω για να κοιτάξεις τον Ήλιο, η καρδιά σου κι όλο σου το είναι θα πρέπει να μείνουν έκπληκτα. Και πώς είναι, λοιπόν, η στάση σας έναντι του Ήλιου; Ορισμένοι βεβαιώνουν ότι ο Ήλιος είναι ένα πύρινο σώμα. Βλέπω κάθε πρωί πώς παίρνει τον Ήλιο ο Θεός, σαν ένα μεγάλο και καυτερό κερί, και κάνει τον γύρο όλου του κόσμου μαζί του. Βγαίνει από την ανατολή! Κι έτσι βλέπω τον Ήλιο. Πίσω από αυτόν τον Ήλιο, υπάρχει ένα άλλο ον, μεγαλύτερο και εξοχότερο. Κατά τον ίδιο τρόπο, πίσω από την ζωή μας, υπάρχει κάτι το Έξοχο που είναι κρυμμένο. Πίσω από την συνηθισμένη εκδήλωση της ζωής, υπάρχει ένα άλλο ον που ο καθένας από σας το συνειδητοποιεί. Είναι το Θείο εντός του ανθρώπου.

Ορισμένοι με ρωτούν: "Σε τι Θεό πιστεύεις;" Πιστεύουμε σ' αυτόν τον Θεό που είναι Αγάπη, που είναι Ζωή, που είναι Φως, που είναι Θερμότητα, που είναι η τροφή, το νερό, τα ρούχα και κάθε τι που έχουμε εντός μας. Πιστεύουμε σ' αυτόν τον Θεό που δεν έχει ανάγκη να τον υπηρετεί κανείς με τρόπο εξωτερικό. Αυτός, όμως, ο Θεός έχει ανάγκη να εκδηλώσουμε την Αγάπη του προς τα έξω. Θέλει να περάσει η Αγάπη του μέσα από μας, σαν το νερό που περνά μέσα από τα γήινα στρώματα για να φιλτραριστεί εκεί προκειμένου ν' αναβλύσει ολοκάθαρο πάνω από το έδαφος.