|
Διάλεξη σύνθεσης που έγινε από τον Διδάσκαλο στις 19 Αυγούστου 1919, στο Βέλικο Τίρνοβο.
Το θέμα της διάλεξης μου θα είναι η Αγάπη του κόσμου. Χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη με μια πλατειά έννοια. Μπορείτε να ρωτήσετε ποιος είναι ο σύνδεσμος μεταξύ της δημιουργικής Αγάπης του κόσμου και σε μας. Σας απαντώ: Το ουσιώδες της Ζωής είναι η Αγάπη μέσα στον κόσμο. Η Αγάπη είναι αυτή που φέρνει τις συνθήκες της Ζωή, αυτή είναι που δίνει κάθε παρόρμηση επί της Γης, δηλαδή το ιδεώδες το οποίο όλοι ποθούμε. Και για να εκδηλωθεί στην πληρότητα της, η ίδια η Ζωή υπονοεί την ελευθερία δράσεως. Η ζωή εξελίσσεται προς τέσσερις κατευθύνσεις: Την κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική, και πνευματική. Πρόκειται για τομείς μιας μοναδικής πραγματικότητας. Με τον όρο δημιουργική αγάπη δεν εννοώ την συνηθισμένη αγάπη που σβήνει, σαν κάρβουνο στο νερό. Αυτό δεν είναι Αγάπη. Η πραγματική Αγάπη είναι ένα κάρβουνο αυτό το ζωντανό κάρβουνο - έχει κατανοήσει το νόημα της γήινης ζωής. Γι' αυτό το λόγο οι σοφοί της αρχαιότητας και οι αρχαίοι αλχημιστές ποθούσαν να μελετήσουν το ουσιώδες αυτού του ζωντανού κάρβουνου, και όντως το συνέλαβαν. Αυτοί που γνωρίζουν τις ιδιότητες της, λένε ότι η Αγάπη καίει τον άνθρωπο. Ναι, υπάρχουν αντικείμενα που καίνε, αλλά υπάρχουν και αντικείμενα που δεν καίνε. Κατά τον ίδιο τρόπο, υπάρχουν μέταλλα που οξειδώνονται και μέταλλα που δεν οξειδώνονται, δηλαδή που καίνε δίχως να καταναλώνονται και γι' αυτόν τον λόγο αποκαλούνται πολύτιμα μέταλλα.
Μπορεί να μου θέσετε ένα άλλο ερώτημα: "Γιατί να μας ενδιαφέρει ένα κάποιο ιδεώδες, όταν βρισκόμαστε μέσα σε τόσο άσκημες συνθήκες ζωής;" Όμως κι εγώ θα σας ρωτήσω αν μπορείτε να αποδείξετε πράγματι πως οι συνθήκες της ζωής είναι κακές. Αυτό είναι μονάχα μια υπόθεση. Μέσα στη Ζωή υπάρχουν τόσα κακά όσα και καλά, τόσες πτώσεις όσο και ανυψώσεις, τόσες απώλειες όσα και κέρδη. Και τα μεν και τα δε, ως συνθήκες, τελικά εξισορροπούνται. Αυτό που αποκαλούμε κακές συνθήκες στην Ζωή, είναι η υποκειμενική μας σύλληψη - πρόκειται για ανθρώπινους συλλογισμούς. Λέγεται ότι η ανθρωπότητα στις μέρες μας είναι άρρωστη, αλλά εγώ έχω την αντίθετη γνώμη. Οι ασθένειες είναι ένας αναχρονισμός, κάτι το παροδικό που εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο, γιατί έχει τις ίσες δυνατότητες είτε για καλή υγεία, είτε για να είναι ασθενής. Οι ασθένειες δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ένδειξη για να διορθωθούμε, γιατί ο άνθρωπος δεν αρχίζει να εξελίσσεται παρά μονάχα όταν δρα ενάντια στην βούληση του. Είναι εύκολο να βρούμε τις σχετικές αποδείξεις στη Ζωή. Όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι υπέφεραν, κι ακριβώς αυτά τα βάσανα υπήρξαν η παρόρμηση για την ανύψωση τους. Κι όλοι αυτοί που δεν είχαν εμπόδια, αλλά, αντίθετα, είχαν καλές συνθήκες, έμειναν πίσω.
Οι άνθρωποι της εποχής μας θέλουν να είναι πλούσιοι, αλλά πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε δυο είδη πλούτου: Τον πλούτο με τον οποίον μπορούν να βουλιάξουν στα βάθη της θάλασσας, και τον πλούτο που θα τους ανυψώσει. Αν βρεθείτε σ' ένα μεγάλο καράβι, όπως ο "Τιτανικός", κουβαλώντας στην πλάτη σας έναν σάκο με σαράντα κιλά χρυσού, κι αν δίπλα σας βρίσκεται ένας άλλος επιβάτης δίχως έναν παρόμοιο σάκο, ποιος, άρα, απ' τους δυο σας θα έχει την δυνατότητα να σωθεί όταν θ' αρχίσει να βουλιάζει το πλοίο; Εσείς, που ο σάκος σας είναι γεμάτος χρυσό; Ή, μάλλον, εκείνος ο άλλος που δεν έχει χρυσό; Βρείτε μόνοι την απάντηση. Χρησιμοποιώ τον όρο χρυσός με μια έννοια πολύ ευρύτερη απ' αυτή που του δίνεται συνήθως. Για μένα ο χρυσός είναι ένα έμβλημα γνώσης - να καταλάβεις τους νόμους σύμφωνα με τους οποίους θα μπορούσες να εργαστείς μέσα στον κόσμο, να κυριαρχήσεις στις δυνάμεις της φύσης και να τις κατευθύνεις προκειμένου να είναι χρήσιμέσα για σένα και για τον άλλον. Δηλαδή: Οι γνώσεις που έχεις, δεν πρέπει να οξειδώνονται, δεν πρέπει να καίγονται, αλλά πρέπει να συντηρούνται και να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για το καλό της ανθρωπότητας.
Θα σας πω μια απόκρυφη ιστορία. Υπήρχε κάποτε ένα βασίλειο όπου όλοι οι κάτοικοι ζούσαν ευτυχισμένοι. Ζούσαν ως αδελφοί και αδελφές κι όλοι οι άνθρωποι ήσαν ευτυχισμένοι, γιατί ο βασιλιάς τους δεν ήταν παντρεμένος. Άρχισαν να ανησυχούν: "Πώς κι είναι μόνος ο βασιλιάς μας; Πρέπει να του βρούμε μια ωραία κοπέλα για να παντρευτεί και για να υπάρξει στο μέλλον διάδοχος, γιατί διαφορετικά θα καταστραφεί το Κράτος μας." Διάλεξαν την ωραιότερη κοπέλα και τους πάντρεψαν. Απέκτησαν δυο κόρες. Η μια ήταν τόσο όμορφη, ώστε προσέλκυε όλον τον κόσμο με την ομορφιά της, και η άλλη ήταν τόσο άσκημη, ώστε όλοι την απέφευγαν. Όμως το κακό ήταν ότι οι πολίτες έχαναν το φως τους όταν κοιτούσαν την όμορφη κοπέλα. Όποιος την άγγιζε, έμενε ανάπηρος, όποιος την συναντούσε στον δρόμο του καθώς πήγαινε περίπατο, δεν γύριζε υγιής στο σπίτι του. Κι έτσι όλοι οι πολίτες έγιναν ανάπηροι και ασθενείς. Κι αντίθετα, όλοι αυτοί στους οποίους έριχνε μια ματιά η άσκημη κοπέλα, θεραπεύονταν, κι αυτός τον οποίον άγγιζε, ανακτούσε την υγεία. Θα πείτε πως πρόκειται για ένα διήγημα κι όχι για μια πραγματικότητα. Όχι, δεν είναι ένα διήγημα, είναι η ίδια η πραγματικότητα - είναι η τωρινή ζωή.
Ας δούμε τον γιο σας, ένα αγνό και έντιμο αγόρι- αν ρίξει μια ματιά σε μια όμορφη νεαρή κοπέλα, ο χαρακτήρας του θ' αλλάξει, η νοημοσύνη του θα σκοτεινιάσει και η καρδιά του θα διαστραφεί, γιατί η ομορφιά δεν δίνει την παρόρμηση ει μη μόνον στις εξωτερικές εκδηλώσεις της ανθρώπινης ζωής, δηλαδή στην καθαρά φυσική όψη.
Επιθυμείτε να γίνετε πλούσιοι, να είστε δυνατοί, κλπ. Αλλά σας ρωτάω αν υπάρχει κάποιος που είναι όμορφος, που είναι πλούσιος, που είναι δυνατός, και που δεν έχει πεθάνει μέχρι τώρα. Μερικοί θα με αντικρούσουν: "Με τις ιδέες σας θα πεθάνει κανείς απ' την πείνα." Εσείς, όμως, με τις δικές σας ιδέες, δεν θα πεθάνετε; Θα ήθελα να δω κάποιον που να μην πεθάνει κατά κάποιον τρόπο. Κι όχι μονάχα πεθαίνουν όλοι, αλλά ορισμένοι χάνονται. Ένας άλλος θέλει να γίνει καλός για να μην υποφέρει. Όχι, όσο καλύτερος είσαι, τόσο περισσότερο υποφέρεις. Πού βρίσκεται, όμως, η λύση του προβλήματος; - θα με ρωτήσει κάποιος τρίτος. - Ακριβώς σ' αυτό: Όποιος είναι καλός, ξέρει γιατί υποφέρει και γιατί πεθαίνει, ενώ όποιος είναι κακός, δεν το ξέρει καθόλου. Αυτή είναι λοιπόν, η διαφορά. Μην υποθέτετε ότι ο θάνατος είναι κάτι το φυσικό και μέσα την τάξη της Φύσης. Υπήρχε μια εποχή όπου ο άνθρωπος ήταν αθάνατος. Κι εμείς, επίσης, μπορούμε να μην πεθάνουμε. Ξέρετε, όμως, με ποιά έννοια χρησιμοποιώ τις λέξεις "να μην πεθάνουμε"; - Με την έννοια του να μην κάνουμε αμαρτίες. Όποιος διαπράττει μια αμαρτία, πεθαίνει διαρκώς. Κι εμείς αμαρτάνουμε συνεχώς, γιατί υποφέρουμε τα αποτελέσματα των προγενέστερων αμαρτημάτων μας. Οι λαοί της Ανατολής το αποκαλούν αυτό κάρμα, ή, κάλλιστα, τον νόμο των αιτίων και των αποτελεσμάτων. Αυτά τα αίτια αφορούν όχι μόνο τον ίδιο τον άνθρωπο, αλλά επίσης και την κοινωνία και όλη την ανθρωπότητα στο σύνολο της. Λέγοντας σας αυτό, έχω υπ' όψη μου μια έξοχη Αλήθεια που μπορείτε να την εξακριβώσετε όλοι σας. Δεν μιλώ θεωρητικά, μιλώ λόγω εμπειρίας. Η διδασκαλία την οποία σας δίνω, μπορεί να υποβληθεί σε μια ζώσα εμπειρία.
Στις μέρες μας, όλοι οι άνθρωποι θέτουν οι μεν στους δε το ακόλουθο ερώτημα: "Πιστεύεις, ή δεν πιστεύεις;" Μέσα στον κόσμο, όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν. Δεν έχω δει άνθρωπο που να μην έχει την δική του πίστη. Μονάχα που η διαφορά έγκειται στην πίστη. Μέσα σ' αυτό το βασίλειο για το οποίο σας μίλησα, όπου όλοι οι άνθρωποι υπέφεραν λόγω της όμορφης κόρης του βασιλιά, εμφανίστηκε ένας μεγάλος σοφός που κρατούσε ένα σπόρο μήλου. Τους είπε: "Σας φέρνω ένα φάρμακο ενάντια στις συμφορές σας. Απ' αυτόν τον σπόρο θα φυτρώσει ένα δέντρο που θα γίνει δέκα μέτρα ψηλό και θα δώσει χυμώδεις καρπούς, κάθε καρπός θα ζυγίζει μισό κιλό, κι όσοι τον τρώνε, δεν θα μολύνονται από το βλέμμα της κόρης του βασιλιά. Είναι το Δέντρο της επιστήμης της Ζωής." Οι άνθρωποι δεν έβαλαν αυτόν τον σπόρο μέσα στο έδαφος και δεν περίμεναν να δώσει καρπούς, αλλά τον πήραν για να τον βάλουν στο χέρι κάποιου άλλου λέγοντας: "Ακούστε, αν σπείρει κάποιος αυτόν τον σπόρο, ένα μεγάλο δέντρο θα φυτρώσει κι οι καρποί του θα είναι γλυκείς και θα ζυγίζουν μισό κιλό και επί πλέον θα θεραπεύονται οι ασθενείς." Όλοι άρχισαν να μιλούν για τον σπόρο κι όλοι πίστευαν πως οι καρποί αυτού του μελλοντικού δέντρου θα είχαν θεραπευτικές ιδιότητες. Τελικά, έχασαν τον σπόρο κι άρχισαν να λένε πως όλα όσα είχαν λεχθεί σχετικά μ' αυτόν τον σπόρο, ήταν λάθος και γελοία Είναι δυνατόν να υπάρξει ένα δέντρο τόσο μεγάλο που οι καρποί του να είναι επίσης θεραπευτικοί - Όχι, είναι ψέμα. Και έπαψαν να το πιστεύουν.
Όταν κάποιος από τους ανθρώπους της εποχής μας λέει πως δεν πιστεύει, εγώ λέω: Αγαπητέ φίλε, έχασες τον σπόρο. Μπορεί να είσαι σοφός, άνθρωπος σοβαρός, αλλά δεν έχεις μέσα σου αυτό το κουκούτσι - τη δημιουργική αγάπη, θα υποστείς χιλιάδες βάσανα. Δεν θα σταθώ τώρα για να σας εξηγήσω τι είναι η θρησκεία, θα βρείτε μόνοι σας την απάντηση. Γιατί, εδώ και σήμερα, σας μιλάω για την δημιουργική Αγάπη. Και ρωτώ αν έχουμε αυτό το κουκούτσι μέσα μας. Ποιος ανάμεσα στους μεγάλους σοφούς του 19ου ή του 20ου αιώνα έφερε αυτό το κουκούτσι; Ορισμένοι θα απαντήσουν ότι το έφερε ο Ιησούς Χριστός. Πού είναι, όμως, τώρα; Ο Ιησούς υπέφερε, αναστήθηκε, αλλά ας δούμε που είναι ο καρπός αυτών των βασάνων και αυτής της ανάστασης. Το κουκούτσι χάθηκε! Θα συνεχίσω το διήγημα. Αυτός ο σοφός εμφανίστηκε για δεύτερη φορά στο βασίλειο και είπε: "Την πρώτη φορά χάσατε το κουκούτσι, γι' αυτό και δεν θα σας το δώσω τώρα για να το ξαναπηγαίνετε από χέρι σε χέρι, αλλά απ' τη στιγμή που θα βρω τον ποιό άξιο πολίτη, θα του πω: Αγαπητέ Φίλε, έχεις έναν ωραίο κήπο, κι εγώ θα βάλω αυτό το κουκούτσι μέσα στο έδαφος κι εσύ θα το ποτίζεις• μέσα σε πέντε έως δέκα χρόνια θα έχεις καρπούς και φάρμακα για όλον τον κόσμο."
Εσείς είστε που πρέπει να βάλετε αυτό το κουκούτσι μέσα στο έδαφος για να χρησιμοποιήσετε τους καρπούς του. Και ο πρώτος καρπός αυτού του κουκουτσιού είναι η δημιουργική Αγάπη που πρέπει να βασιλεύει εντός του ανθρώπου, ανεξάρτητα από την θρησκεία του και την εθνικότητα του. Πρέπει όντως να ανυψωθούμε σ' ένα επίπεδο ανώτερο από την οικογένεια μας, την κοινωνία μας, και τον λαό μας. Η δημιουργική Αγάπη πρέπει να διεισδύσει σε όλη την ανθρωπότητα, γιατί όλοι μας αποτελούμε μέρος της, η ανθρωπότητα είναι ένας ενωμένος οργανισμός, κι αν νοιώθει καλά, καλά θα νοιώθουν άρα και ο λαός, η κοινωνία, η οικογένεια και το ίδιο το άτομο, και τανάπαλιν.
Δεν θέλω να απασχοληθώ καθόλου με τις αντιλήψεις σας. Δεν είναι αυτή η πρόθεση μου. Ομιλώ γενικά. Και γι' αυτόν τον λόγο δεν θέλω να ανακατευτώ με τα σφάλματα - κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και πνευματικά. Δεν είναι αυτή η προσπάθεια μου και δεν είναι το μέσον για να επιλύσουμε το πρόβλημα. Όταν επισκέπτομαι μια οικογένεια που ζει μέσα στην πείνα, δεν μπορώ να πω σ' αυτούς τους φίλους ότι ο Θεός θα σκεφτεί γι' αυτούς και έπειτα να τους αφήσω μόνους μ' αυτή την ιδέα. Δεν θα τους πω: "Πιστέψτε στον Θεό και ελπίζετε σ' Αυτόν." Εγώ, έχω την ακόλουθη αρχή: πρέπει πάντοτε να έχω στον ώμο μου ένα σακί γεμάτο ψωμιά και, όταν μπω σ' ένα σπίτι όπου οι άνθρωποι πεινούν και τους δω να διαπληκτίζονται, θα τους πω: "Στρώστε το τραπέζι κι ελάτε να φάτε." Τότε η ειρήνη και η γαλήνη θα επιστρέψουν σ' αυτή την οικογένεια.
Οι άνθρωποι της εποχής μας έχουν μια λανθασμένη αντίληψη για την Ζωή. Λένε: "Εμπρός να διορθώσουμε την κοινωνία, τον κόσμο." Όλα αυτά είναι έξοχοι στόχοι, αλλά πώς θα εκπαιδεύσετε την κοινωνία, τους γιους και τις κόρες σας, τους πολιτικούς, τους καθηγητές, τους επισκόπους, τους ιερείς; - Σας συμβουλεύω όλους να πάτε να δείτε πώς είναι η ζωή των μελισσών - αυτές είναι που θα σας διδάξουν πώς πρέπει να εκπαιδεύετε. Όταν θέλουν να δημιουργήσουν μια βασίλισσα, προετοιμάζουν γι' αυτήν μια ειδική τροφή• για τις μέλισσες εργάτριες, η τροφή είναι διαφορετική- για τους κηφήνες, είναι και πάλι διαφορετική. Οι μέλισσες είναι ικανές να τακτοποιούν τη ζωή τους πολύ καλύτερα από τους ανθρώπους που το μόνο που κάνουν είναι να συλλογίζονται. Αυτό δεν είναι μια κατηγορία, είναι μάλλον μια ένδειξη πως οφείλουμε να αναλύουμε καλύτερα και σε ευρύτερη βάση την Φύση που βρίσκεται μπροστά μας και που εμπεριέχει όλους τους νόμους κι όλα τα πρότυπα επιτυχίας.
Εντός της δημιουργικής Αγάπης και δια της δημιουργικής Αγάπης του κόσμου θα αποκτήσουμε μια ανύψωση της συνειδητότητάς μας. Το να νοιώθεις τις δονήσεις και να ακούς τη φωνή όλων των ανθρώπων που υποφέρουν και να τους φέρνεις τη βοήθεια σου, τούτο σημαίνει πως βοηθάς τον εαυτό σου, βοηθάς τον λαό σου και την ανθρωπότητα ταυτόχρονα. Αυτός εντός του οποίου έχει αφυπνισθεί αυτό το συναίσθημα για να δράσει, άρα αυτός που έχει απαλλαγεί από όλα τα υλικά εμπόδια, μπορεί να προβληθεί παντού μέσα στον χώρο και να βοηθήσει τον οποιονδήποτε. Θα πείτε: "Πώς είναι δυνατόν να βοηθήσουμε κάποιον χωρίς να τον αγγίξουμε;" Σ' αυτό το ερώτημα θα απαντήσω μ' ένα άλλο: "Ο ήλιος που απέχει από μας σε απόσταση 93.000.000.000 μιλίων, μήπως μας αγγίζει με τα χέρια του;" - Όχι. Μια μονάχα ματιά του ήλιου σ' αυτήν την απόσταση κάνει να δονηθεί όλη η Φύση για να μεγαλώσει και να δώσει καρπούς. Ορισμένοι λένε: "Ας σηκώσουμε το χέρι για να ευλογήσουμε." Έχει καλώς, όταν, όμως, υψώνετε το χέρι, θα πρέπει να δώσετε κάτι με τον τρόπο με τον οποίον ο Ήλιος σηκώνει τα χέρια του καθημερινά πάνω από σας εκπέμποντας την ενέργεια και τις δυνάμεις πάνω σε όλα τα όντα - ασθενή ή υγιή. Κάποιος θα πει: "Γιατί πρέπει να ασχοληθούμε με τον Ήλιο;" Δεν σας λέω να ασχοληθείτε με τον Ήλιο, σας λέω μάλλον να τον χρησιμοποιήσετε. Αν κάποιος νοιώθει άσκημα μέσα στο πνεύμα του, ας εκτεθεί για λίγο στον ήλιο- αν έχει χάσει την ενέργεια του, ας εκτεθεί επίσης σ' αυτόν αν είναι απογοητευμένος όσο αφορά τα ιδεώδη του, αν δεν έχει επαρκείς ιδέες ως προς το πώς να εργαστεί, ας πάει στον ήλιο για να ζεσταθεί λιγάκι από αυτόν. Κάποιος θα μου αντειπεί: "Θα τον βοηθήσει ο Θεός." Όταν μιλάτε για Θεό, σας ρωτάω ποιος είναι ο Θεός σας. - Ο Θεός είναι εντός μας. Όταν το νοιώθουμε, όταν αρχίζει να μιλάει εντός μας, αγαπάμε όλο τον κόσμο κατά τον ίδιο τρόπο και είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε. Λέγοντας: "Δεν υπάρχει αγάπη ανώτερη από την αγάπη που σε κάνει να θυσιάσεις την ψυχή σου για τον φίλο σου.", ο Ιησούς εννοούσε: Δημιούργησε για τον φίλο σου τις απαραίτητες συνθήκες προκειμένου να ζήσει. Ας μην συνδέεται η αγάπη σας για τον πλησίον με μια ιδέα πως ο πλησίον αυτός είναι ένας αμαρτωλός και πως πρέπει να τον σώσουμε• αντίθετα, πρέπει να τον θεωρούμε ως αδελφό και φίλο και να του εξασφαλίζουμε όλες τις συνθήκες για να υπάρξει και να εξελιχθεί. Μην νομίζετε πως μπορείτε να χαράξετε μια νέα ατραπό της Ζωής. Όχι, η ατραπός της ζωής του καθενός χαράζεται και προσδιορίζεται αυστηρά από την μαθηματική άποψη. Για τον καθένα τα πάντα προσδιορίζονται καλά ως προς το πεπρωμένο του, τον τρόπο της ζωής του και την διεξαγωγή της ζωής του. Αυτός είναι ο συνεχής νόμος του αιτίου και του αποτελέσματος. Μέσα στον Θείο νόμο της Αγάπης δεν υπάρχει δυσαρμονία. Όταν θα έχουμε καταλάβει την δημιουργική Αγάπη ως δύναμη, αυτή θα έρθει εντός μας. Και τότε θα είμαστε πανίσχυροι για να μπορούμε να διορθώνουμε όλα τα κοινωνικά ελαττώματα, όχι δια μιας μηχανικής μεθόδου, αλλά δια της αγάπης. Όταν η κοινωνία θα κατευθύνει την δημιουργική Αγάπη της προς τον οποιονδήποτε, θα αλλάξει την νοημοσύνη της και θα δώσει μια νέα κατεύθυνση στη ζωή της• να γιατί, λέγοντας πως ο Θεός είναι παντοδύναμος, υπονοούμε την ύπαρξη όλων των όντων των οποίων η σκέψη κατευθύνεται προς εμάς ως Δημιουργική Δύναμη. Ό,τι είναι κακό μέσα μας, δεν είναι Θείο, ανήκει, άρα, σε μας. Εμείς είναι που δημιουργήσαμε την σημερινή κακή ζωή μας και το τωρινό κακό καθεστώς. Αν με ρωτήσετε γιατί ο Θεός δημιούργησε κατ' αυτόν τον τρόπο τον κόσμο, θα σας απαντήσω: Ξέρω ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε διαφορετικός από τούτον εδώ, κι όταν τον κοιτάζω, βρίσκω πως τον χειροτέρευσαν οι άνθρωποι.
Όλοι εσείς που με ακούτε εδώ, έχετε διαφορετικές γνώμες για την Ζωή. Αλλά δεν είστε μόνον εσείς που έχετε τις αντιλήψεις σας- τα θηλαστικά, τα πτηνά, τα μυρμήγκια, τα φυτά - όλα τα όντα ζουν σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους. Δεν είναι όμως αυτό το νόημα της Ζωής, αυτό το νόημα είναι πολύ πλουσιότερο και ευρύτερο. Μέσα στην ανθρώπινη ψυχή κοιμόνται ικανότητες και δυνάμεις που μπορούν να αφυπνισθούν υπό ορισμένες όλως ιδιαίτερες συνθήκες. Ο καθένας από μας μπορεί να κάνει ένα μικρό πείραμα. Σε τι συνίσταται αυτό; - Στο εξής: Κατ' αρχήν υποθέστε ότι όλες οι αναγκαίες συνθήκες για να γίνετε πραγματικοί άνθρωποι, υπάρχουν όντως μέσα σας. Αν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις συνθήκες, τούτο δεν αποδεικνύει πως δεν υπάρχουν αυτές οι συνθήκες εντός σας• τούτο δείχνει πως δεν έχετε ανακαλύψει εσείς τις κατάλληλες μεθόδους και δεν τις έχετε εφαρμόσει. Και οι σύγχρονοι επιστήμονες, και οι φιλόσοφοι εδώ και χιλιάδες χρόνια, ποθούν να ανακαλύψουν αυτές τις μεθόδους προκειμένου να ανορθωθεί η ανθρωπότητα.
Δεν έχουμε θρησκεία που να προσφέρει την αθανασία στον άνθρωπο. Λέω πως μια θρησκεία πραγματικά ορθόδοξη δεν υπάρχει στον κόσμο. Όταν το λέω αυτό, μερικοί μπορούν να με ρωτήσουν σε ποιά θρησκεία ανήκω. Απαντώ σ' αυτό: Σε καμιά σύγχρονη θρησκεία, δηλαδή σε καμιά θρησκεία δίχως περιεχόμενο. Θα σας πως σε ποιά θρησκεία ανήκω και θα σας καθορίσω το τι είναι θρησκεία - ο ορισμός είναι πολύ σύντομος: Η θρησκεία είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στην δημιουργική Αγάπη και την Σοφία. Και δεν υπάρχει καλύτερος ορισμός για την θρησκεία. Όποιος βρήκε αυτόν τον σύνδεσμο - προκειμένου η δημιουργική Αγάπη να δρα μέσα στην ψυχή του και η Σοφία να δρα μέσα στο πνεύμα του - έχει μια θρησκεία, καταλαβαίνει τον νόμο και την ίδια την αθανασία. Αυτή η θρησκεία μας καθιστά όμοιους με τον Θεό. Πώς μπορεί κανείς να είναι όμοιος με τον Θεό: Με το να μην πεθαίνει, γιατί ο Θεός είναι αθάνατος. Και ο Ιησούς λέει: "Να είστε τέλειοι, γιατί ο Πατέρας σας είναι τέλειος." Και ο άνθρωπος δεν θα μπορεί να είναι αθάνατος, αν δεν είναι τέλειος. Κάποιος από σας θα μου θέσει το ερώτημα: "Και γιατί, άρα, οι άγιοι πέθαναν;" - Γιατί υπέφεραν και έσβησαν τις αμαρτίες των ανθρώπων. Όταν θα έχουμε απαλλαγεί από τις αμαρτίες, δεν θα πεθαίνουμε, αλλά θα φτάνουμε σε μια κατάσταση που είναι το ουσιώδες αυτής της Διδασκαλίας - θα ζούμε εντός της δημιουργικής Αγάπης και εντός της Σοφίας. Όποιος δεν έχει αυτή την αγάπη, δεν θα μπορεί να είναι ούτε θρησκευόμενος, ούτε αθάνατος. Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό (πρέπει να συλλάβετε καλά το τι σας λέω) δεν πεθαίνω σημαίνει πως είμαι κύριος όλων των συνθηκών εντός της Ζωής: Να έχεις την ίδια χαρά όταν υποφέρεις κι όταν είσαι χαρούμενος• να έχεις την ίδια συμπεριφορά έναντι των απωλειών και έναντι των κερδών ή των νικών. Σε ποιους προσφέρουμε όλον μας τον σεβασμό στην ζωή; Στους ήρωες που υπέφεραν και στους νεκρούς. Σε ποιόν ανυψώνουμε μνημεία και θέτουμε δάφνινα στεφάνια; Στους κλέφτες που λήστεψαν ότι ανήκε στον άλλον, στους πλούσιους που συσσώρευσαν εκατομμύρια, στους φιλοσόφους που διακρίθηκαν απ' τις γνώσεις τους; - Όχι, αντίθετα σ' όλους αυτούς που υπέφεραν και που θυσιάστηκαν εν ονόματι της ανθρωπότητας• σ' αυτούς αποδίδει τιμές η ανθρωπότητα.
Οι σύγχρονοί μας έχουν την συνήθεια να δολιεύονται όσο καλύτερα μπορούν, χρησιμοποιώντας σοφιστείες για την ύπαρξη του Θεού, και μου θέτουν το ερώτημα: Υπάρχει Θεός; Δεν δίνω μια φιλοσοφική απάντηση, αλλά λέω απλά ότι ο Θεός υπάρχει με τον ίδιο τρόπο που καίει κι ο ήλιος. Φανταστείτε πως είστε πάντοτε ξύπνιοι την νύχτα, ενώ τη μέρα, όταν λάμπει ο ήλιος, κοιμάστε. Φανταστείτε ότι σας ξυπνάνε πάντοτε με την δύση του ήλιου. Παρατηρείτε τον κόσμο μονάχα κατά την νύχτα, και μετά από είκοσι χρόνια λέτε: "Δεν υπάρχει ήλιος." Σας κάνω μια παρατήρηση: Αλλάξτε τον τρόπο της ζωής σας, κοιμηθείτε την νύχτα και να 'στε ξύπνιοι την μέρα, όταν ο ήλιος λάμπει, και θα τον δείτε. Πάντοτε έτσι συμβαίνει, οι πλούσιοι είναι αυτοί που πνίγονται στα προβλήματα τους. Δεν τους καταδικάζω, αλλά τους κάνω να δουν την συμφορά τους. Βρίσκονται στον πάτο του ωκεανού και, γι' αυτόν τον λόγο, οι ακτίνες του ήλιου δεν μπορούν να διεισδύσουν ως αυτούς. Πώς μπορούν να σωθούν; - Αν αφήσουν τον χρυσό στα βάθη του ωκεανού. - Αλλά επάνω δεν υπάρχει μια ζωή; - Υπάρχει, κι είναι πολύ πιο όμορφη και θαυμαστή. Αυτά τα εκατομμύρια μπορεί να είναι η σκέψη σας για την απόκτηση θησαυρών και για την επίτευξη μιας υψηλής θέσης, ή για την κατάκτηση του κόσμου. Απαλλαγείται από αυτές τις φιλοδοξίες. Πείτε, λοιπόν, ποιος υπουργός ρύθμισε τις κοινωνικές υποθέσεις της Βουλγαρίας, ποιος διόρθωσε τις υποθέσεις στην Αγγλία, ή στην Ελλάδα, ή στην αρχαία Ρώμη κατά την εποχή της δόξας της; Δεν λέγω πως ο άνθρωπος δεν πρέπει να έχει πόθους, αλλά λέω πως προχωράμε προς λανθασμένη κατεύθυνση, πως δεν καταλαβαίνουμε καλά την Ζωή και αυτή την αντίληψη πρέπει να διαγράψουμε και να λησμονήσουμε.
Δυο έλληνες γλύπτες θέλησαν να επιδείξουν στο κοινό τα έργα τους, ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλον, για να εκτιμήσει το κοινό ποιος απ' τους δυο κατανοούσε καλύτερα την τέχνη. Ο ένας απ' αυτούς σμίλεψε ένα τσαμπί σταφύλι τόσο φυσικό, ώστε προσέλκυσε πουλιά, ενώ ο άλλος έκανε μια θεά τόσο όμορφη και την κάλυψε με ένα πέπλο τόσο λεπτό, ώστε ο πρώτος που την είδε, του είπε: Αφαίρεσε το πέπλο για να μπορέσω να την δω καλύτερα. Αυτό το παράδειγμα δείχνει ότι ο γλύπτης που έφτιαξε το άγαλμα της θεάς ήταν όντως καλύτερος ως προς την τέχνη. Κι εγώ σας ερωτώ: Αυτοί οι δυο γλύπτες δεν πέθαναν; - Ναι, πέθαναν κι αυτοί. Μπορούμε να καταλάβουμε πολύ καλά όλους αυτούς τους νόμους, μπορείτε να είστε φιλόσοφος, πολιτικός κλπ.• όλα αυτά δεν είναι παρά η τέχνη των δυο γλυπτών, η σκιά των πραγμάτων, δεν είναι το ουσιώδες της Ζωής. Το ουσιώδες της Ζωής είναι το να είσαι σε αρμονία με αυτήν. Κι εμείς, εμείς δεν έχουμε φτάσει ακόμα σ' αυτήν αρμονία. Αμφισβητώ ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι ζουν μια πραγματική Ζωή. Δεν ζουν εν αληθεία, υποφέρουν και βασανίζονται.
Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν τρεις βαθμοί: Ο κόπος, η δουλειά και η εργασία. Βρισκόμαστε πάντοτε στο επίπεδο του κόπου, ενώ η Ζωή αρχίζει με την εργασία. Και η εργασία είναι η συνειδητή Ζωή - το να ξέρεις πώς να κυριαρχήσεις στον εαυτό σου, πώς να είσαι κύριος του πνεύματος σου και της καρδιάς σου ώστε κανένας να μην καταφέρει να σε εξαγοράσει. Να έχεις την μεγάλη Αγάπη που σε γεμίζει με ενθουσιασμό. Και που είναι, επί πλέον, μια συνεχής παρόρμηση, όπως η θερμότητα και το φως για την ζωή των φυτών. Οι σύγχρονοι μας μου φαίνονται, συγχωρήστε με γι' αυτήν την σύγκριση, να μοιάζουν ως εξής: Ένας τρελός επιστήμονας τοποθετήθηκε σε μια μεγάλη αίθουσα ενός φρενοκομείου όπου περνούσαν τον χρόνο τους περίπου πενήντα τρελοί. Μάζευε κλαδιά για να φτιάχνει μ' αυτά μικρά δεμάτια, τα οποία τα πήγαινε απ' την μια γωνιά στην άλλη, και την επομένη μέρα ξανάρχιζε την ενασχόληση του. Οι άνθρωποι μοιάζουν μ' αυτόν εκεί τον άνθρωπο κι αναρωτιούνται γιατί είναι δυστυχείς. Γιατί συσσωρεύουν κλαδιά. Πρέπει να έρθει ένας αγαθοεργός άνεμος για να φυσήξει και να κάνει να χαθούν όλα αυτά τα κλαδιά και, κατ' αυτόν τον τρόπο, θα εξαφανιστούν επίσης και οι συμφορές μας.
Πρέπει να συμπεριφερόμαστε προς τους πλησίον μας όπως κι ο άγιος που πήγε να συνομιλήσει με τον θεό. Καθώς πέρασε κοντά από κάποιον πλούσιο άνθρωπο, τον άκουσε να του λέει:
- Πες στον Κύριο ότι βαρέθηκα αυτόν τον πλούτο. Ας τον πάρει για να ζήσω σαν τους άλλους ανθρώπους.
- Πολύ καλά - είπε ο σοφός - θα το πω στον Θεό. Συνέχισε τον δρόμο του και είδε έναν φτωχό που του είπε:
- Πες στον Θεό πως βαρέθηκα αυτή τη ζωή. Φτάνει πια να βαδίζω ξυπόλητος και κακοντυμένος. Ας μου δώσει ρούχα κι ας αλλάξει τις συνθήκες της ζωής μου.
- Θα του μεταφέρω το αίτημα σου, είπε ο σοφός.
Πήγε ενώπιον του Θεού και του είπε τι ήθελαν οι δυο άνθρωποι. Και ο Θεός του απάντησε:
- Να πεις στον πλούσιο να γίνει κακομοιριασμένος και ν' αρχίσει να παραπονιέται σε μένα, και εγώ θα του αφαιρέσω όλα του τα πλούτη• και να πεις στον φτωχό να είναι ευχαριστημένος για την ζωή και θα του δοθούν τα πάντα.
Ο σοφός επέστρεψε και είπε στον πλούσιο το τι του είχε πει ο Θεός, αλλά ο πλούσιος απάντησε:
- Πώς μπορώ να το κάνω αυτό;
- Τότε θα εξακολουθείς να έχεις τον πλούτο σου.
Πήγε να δει τον φτωχό και του είπε αυτό που σύστησε ο Θεός, αλλά ο φτωχός απάντησε επίσης:
- Πώς μπορώ να είμαι ευχαριστημένος μ' αυτές τις κακές συνθήκες;
Τότε ο σοφός του είπε:
- Θα είσαι κακοντυμένος και θα ταφείς γυμνός.
Λέτε ότι οι νεκροί είναι κοντά στον Θεό, κι ωστόσο πηγαίνετε στο νεκροταφείο για να τους κάνετε να ακούσουν προσευχές και να τους ποτίσετε. Μπορεί να είναι ταυτόχρονα στο νεκροταφείο και κοντά στον Θεό; Όποιος είναι επάνω, θα πρέπει να πει σ' αυτούς που είναι κάτω: "Υποθέστε πως είστε νεκροί- αρχίστε με ευχαριστίες και θα αναστηθείτε." Αυτό που σας λέω δεν είναι για να σας κατηγορήσω, δεν έχω την πρόθεση να κατηγορήσω τον οποιοδήποτε για τις πεποιθήσεις του. Το μόνο που κάνω, είναι να εκθέτω τις εσφαλμένες αντιλήψεις περί της Ζωής που έχουν διεισδύσει εντός μας και που μας ωθούν προς την εσφαλμένη οδό προκειμένου να μην είμαστε σε αρμονία με την ίδια την Ζωή. Ποθούμε να ζήσουμε, κι ωστόσο προετοιμαζόμαστε για τον θάνατο. Αυτός που έχει ανακαλύψει μόνος του τον νόμο της δημιουργικής Αγάπης του κόσμου, τον νόμο της Κοσμικής Συνειδητότητας, δεν θα πεθάνει πλέον. Μπορείτε να του καρφώσετε καρφιά στα χέρια και στα πόδια, μπορείτε να τον σταυρώσετε, μπορείτε να τον βάλετε στον τάφο - αυτός είναι σε θέση να ξαναζήσει και πάλι. Κι ως προς αυτόν που δεν έχει μάθει αυτόν τον έξοχο νόμο της δημιουργικής Αγάπης, η πέτρα του τάφου του δεν είναι δυνατόν να μετατοπιστεί ποτέ.
Στις μέρες μας, οι άνθρωποι λένε διαρκώς: "Είμαστε αμαρτωλοί, αμαρτωλοί." Δεν θέλω να τ' ακούω αυτό! Αυτό που ξέρω, είναι πως οι άνθρωποι είναι καλοί εκ φύσεως μέσα στις ψυχές τους, αλλά λόγω των ψευδαισθήσεων και δια της βουλήσεως είναι κακοί. Αναζητούν την ευτυχία και υποθέτουν ότι θα την βρουν βαδίζοντας τον δρόμο που πήραν. Όχι, δεν θα την βρουν, γιατί οι προγονοί τους και οι γονείς τους την αναζήτησαν κατά τον ίδιο τρόπο χωρίς να την βρουν. Ο Ιησούς είπε: "Όσοι ακούσουν τη φωνή του Υιού του Ανθρώπου, θα ξαναβρούν τη ζωή." Τι σημαίνει: "Υιός του Ανθρώπου"; Ο Υιός της Σοφίας και της δημιουργικής Αγάπης. Αυτός που ένωσε την Σοφία και την Δημιουργική Αγάπη. Κι εσείς επίσης, όταν θα έχετε ακούσει αυτή τη φωνή, θα ξαναβρείτε τη ζωή και θα αναστηθείτε. Αυτό ακριβώς δίδασκε ο Ιησούς Χριστός. Αν βάλετε μέσα το χώμα το σπόρο ή το κουκούτσι για το οποίο σας μίλησα, δίχως να περιοριστείτε στο να το αποδεχτείτε για να το δώσετε στους ανθρώπους που θα το δώσουν στα χέρια κάποιου άλλου, αν το σπείρετε μέσα τις καρδιές σας, τότε θα συμβεί η επιστροφή σας στην ζωή και η ανάσταση σας, την οποία τόσο υπομονετικά αναμένετε. Τότε μονάχα η Ζωή θα κυλήσει μέσα στην φυσική Θεία ατραπό της.
Μπορώ να δώσω σε όλες τις μητέρες που ήρθαν σήμερα εδώ για να με ακούσουν, τον κανόνα που θα σας κάνει να έχετε παιδιά, αγόρια και κορίτσια, όπως τα επιθυμείτε. Στους νεαρούς που με ακούν, μπορώ να σας πω ποιό είναι το νόημα της Ζωής. Θα παντρευτείτε, ο γάμος είναι κάτι το ευλογημένο, αλλά υπάρχουν τρεις τύποι γάμου. Ο πρώτος τύπος είναι ένας εμπορικός συνεταιρισμός- ο άλλος τύπος είναι η ένωση ενός αφεντικού με μια υπηρέτρια, δηλαδή ο σύζυγος είναι το αφεντικό και η γυναίκα είναι η υπηρέτρια, ή το αντίθετο. Και ο τρίτο τύπος γάμου είναι μια ένωση όπου ο άντρας και η γυναίκα ζουν εντός της δημιουργικής Αγάπης και της Σοφίας όπου ζουν ο ένας για τον άλλον, όπου η γυναίκα δεν θα πει ποτέ έναν επικριτικό ή πικρό λόγο για τον πολυαγαπημένο σύζυγο της και δεν θα του ρίξει ποτέ οργισμένη ματιά, ακόμα δε κι αν αυτός διαπράξει τα σοβαρότερα σφάλματα, αυτή θα έδινε στον σύζυγο της ποταμούς αγάπης μονάχα. Μονάχα από έναν τέτοιον γάμο επί της γης μπορούν να έρθουν στον κόσμο καλά παιδιά, σοφοί, άγιοι, αυτοί που θα υπηρετήσουν όλη την ανθρωπότητα. Αν η μητέρα που φέρει στους κόλπους της το μωρό της είναι ενθουσιώδης οπαδός έξοχων ιδεών που αφορούν την ανθρωπότητα, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της θα μεταδώσει αυτές τις ιδιότητες στο παιδί της. Είναι σαν τον Θεό για το παιδί, και μπορεί να κάνει μ' αυτόν τον πηλό ό,τι επιθυμεί- γιατί, όταν θα βγει απ' την κοιλιά της μητέρας του, το παιδί καθίσταται ανεξάρτητο ως προς όλες τις ιδέες του και όλα τα συναισθήματα του. Εάν κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης η μητέρα κατορθώσει να διαποτίσει όλες τις καλές ιδιότητες της δημιουργικής Αγάπης και της Σοφίας στο παιδί της, τούτο εδώ θα έχει καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του μια καλή στάση έναντι της μητέρας του και θα είναι πάντοτε έτοιμο να θυσιαστεί γι' αυτήν. Όταν ένας γιος λέει στην μητέρα του: "Γιατί μ' έφερες στον κόσμο;", εγώ καταλαβαίνω πως η μητέρα που τον είχε μέσα της επί εννέα μήνες, είχε αρνητικές σκέψεις, ή, πάλι, ότι τέτοιες σκέψεις είχε ο πατέρας. Οι γιοι και οι κόρες φέρουν εντός τους τις σκέψεις των γονέων τους. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η σύγχρονη επιστήμη.
Κατά την διάρκεια μιας συνθετικής διαλέξεως, προφανώς δεν μπορώ να σταθώ περισσότερο σ' αυτό το πρόβλημα και να δώσω λεπτομέρειες γι' αυτές τις αρχές. Πρέπει να υπάρξουν σχολεία όπου οι νέοι θα εκπαιδεύονται πάνω στη βάση αυτών των έξοχων νόμων - πώς μπορούν να γίνουν καλοί γονείς καθώς και κτίστες της μελλοντικής κοινωνίας. Ένας Βούλγαρος έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "Οι κτίστες της σημερινής Βουλγαρίας", όμως το να ξέρεις πως κτίζεις, είναι κάτι το έξοχο και το άγιο.
Ίσως αμφιβάλλετε για όσα σας λέω. Δεν πρέπει να αμφιβάλλετε γι' αυτά. Απορρίψτε τις αμφιβολίες απ' τις ψυχές σας, γιατί η αμφιβολία μου σχετικά με εσάς είναι μια αμφιβολία προς τον εαυτό μου, και οι αμφιβολίες σας σχετικά μ' εμένα είναι μια αμφιβολία για τον εαυτό σας. Εγώ δεν αμφιβάλλω για σας. Πιστεύω ότι στο μέλλον θα γίνετε καλοί άνθρωποι. Μερικοί από σας βρίσκονται ακόμα σε μια αρχική κατάσταση. Κάποιοι από σας δεν είναι ακόμα πάνω στο σωστό έδαφος, αλλά, μέσα σε χιλιάδες χρόνια, όταν θα σας ξανασυναντήσω, θα υπάρχει μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με την τωρινή σας κατάσταση. Θα πείτε: "Είναι δυνατόν να ξανασυναντηθούμε μετά από μια τόσο μεγάλη περίοδο;" Βεβαίως και θα ξαναϊδωθούμε και θα συνεννοούμαστε πολύ καλύτερα απ' όσο τώρα. Σήμερα με κοιτάτε με βλέμμα κριτικό και μονολογείτε: "Τούτος εδώ ο άνθρωπος, που ήρθε για να μας μιλήσει, αναμφίβολα έχει κάτι κατά νου, μπορεί να μας ρίξει σε παγίδα. Είναι επικίνδυνο αυτό που κάνει, και γι' αυτό πρέπει να προσέχουμε πολύ!" Έχετε δίκιο. Κι εγώ, αν ήμουν στην θέση σας, θα σκεφτόμουν κατά τον ίδιο τρόπο.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μου από τη Σόφια ως εδώ, για να έρθω στο Βέλικο Τίρνοβο, καθόμουν κοντά σε κάποιον άνθρωπο. Τον είδα, άγγιζε το πορτοφόλι του μέσα στην τσέπη του και ταυτόχρονα έριχνε ματιές προς το μέρος μου και προς τους άλλους ταξιδιώτες και αναμφίβολα αναρωτιόταν αν είμαστε απ' αυτούς εκεί τους ανθρώπους που παίρνουν δίχως να δίνουν, και αν θα 'ταν αυτός που θα 'ψαχνε τις τσέπες μας, ή αν θα 'μαστε εμείς που θα ψάχναμε την δική του. Δεν είμαι από αυτούς που ερευνούν τους άλλους. Μπορώ να σας αφήσω να ψάξετε τις τσέπες μου για να πάρετε ό,τι θέλετε. Μονάχα όταν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο θα δούμε πως ο κόσμος αρχίζει να διορθώνεται. Μέσα στον κόσμο πρέπει να υπάρχει μια αφθονία: Στους εγκέφαλους, στις καρδιές, για να ανοίξουμε πρόθυμα τις καρδιές μας οι μεν μπροστά στους δε. Εγώ δεν αναλύω την τωρινή κοινωνία με τον τρόπο που το κάνετε εσείς. Είναι σαφέστατο ότι αυτή η κοινωνία θα χαθεί και κανένας δεν θα μπορεί να την βοηθήσει όταν υπάρχουν οι τωρινές σκέψεις. Μπορούμε να το κάνουμε, αλλά πώς; Αλλάζοντας τις συνθήκες. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για να το καταλάβετε καλύτερα. Όταν υπήρξε η επιδημία της ισπανικής ασθένειας (αυτό ήταν το κοινό όνομα της γρίπης στην αρχή) που έσπειρε και θέρισε τον θάνατο έξι εκατομμυρίων ανθρώπων στον κόσμο, μου έθεσαν το ερώτημα, πώς πρέπει να περιθάλπουμε; - Απαντούσα πως δεν είμαι γιατρός, αλλά, σύμφωνα με τους νόμους που γνώριζα, έπρεπε να πίνουμε βραστό νερό κι έπρεπε να τρώμε ζεστές πατάτες και, μια εβδομάδα ή δέκα μέρες αργότερα, η κρίση θα περνούσε. Τώρα, ορισμένοι θα πουν: "Νομίζεις πως είμαστε τόσο βλάκες - να τρώμε πατάτες και να πίνουμε νερό!" Δεν είναι πως είστε βλάκες, αλλά σας λέω μια μέθοδο περιθάλψεως. Προσπαθήστε να την βιώσετε. Όσοι την δοκίμασαν, ας πουν ποια ήταν τα αποτελέσματα. Και οι γιατροί, τι έκαναν λοιπόν; - Ενέσεις, και οι περισσότεροι ασθενείς έφυγαν για το υπερπέραν - μέσα σε δεκαεπτά μέρες, στη Σόφια, πέθαναν 1700 άτομα. Κι έπειτα εξηγούσαν: "Μα υπήρχε η κρίση, υπήρχαν οι επιπλοκές, κλπ.." Λέω: Αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να πιουν το βραστό νερό και να φάνε τις ζεστές πατάτες. Το να πίνεις ζεστό νερό είναι σαν να κάνεις ένεση, αλλά στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό σου- αυτό που έχει σημασία, είναι να ξέρεις πώς να κάνεις αυτή την ένεση.
Και τώρα, αν με ρωτήσετε πώς θα θεραπευτεί η Βουλγαρία σας λέω: Να πιει βραστό νερό και να φαει ζεστές πατάτες. Λέγοντας "ζεστό νερό", σας υποδεικνύω πως πρέπει να ξέρετε από πού να πάρετε αυτό το νερό. - Εκεί όπου πίνει ο γάιδαρος, γιατί αυτός ξέρει καλά να διαλέγει τον τόπο όπου υπάρχει καλό νερό. Εάν χρησιμοποιήσετε ζεστό νερό, τούτο εδώ θα κάνει να διεισδύσουν μέσα σας τα απαραίτητα στοιχεία που θα κάνουν να εξαφανιστούν το 60% των σύγχρονων κρίσεων που αφανίζουν την κοινωνία. Στην πραγματικότητα, το βραστό νερό και οι ζεστές πατάτες είναι μια Ζωή εντός της δημιουργικής Αγάπης και της Σοφίας.
Έτσι, λοιπόν, η δημιουργική Αγάπη μέσα στον κόσμο θα μας φέρει σε επαφή με τη Ζωή, για να καταλάβουμε το νόημα όλων των πραγμάτων - κάθε άνθους, κάθε δέντρου, κάθε πηγής, κάθε βουνού, κάθε σπιτιού και οικογένειας, κάθε ανθρώπου. Θα μας αποκαλύψει το έξοχο μυστικό της Ζωής, για να κατανοήσουμε τις σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε όλους μας. Και διεισδύοντας εντός μας, θα μας καταστήσει πανίσχυρους, γενναίους ιππότες που θα μπορέσουν να επιφέρουν τη νίκη. Και αυτό δεν θα είναι μονάχα μια δοκιμασία και μια εμπειρία. Θα έχετε τουλάχιστον ενενήντα εννέα δοκιμασίες και μονάχα η εκατοστή θα είναι μια πετυχημένη εμπειρία- αλλά δεν θα πρόκειται για μια εξαίρεση. Πρέπει, άρα, να έχετε συνεχή καρτερία. Όλα αυτά είναι αλήθεια στη ζωή. Αν κάποιος είναι άρρωστος, αν υπάρχουν κάποιες συμφορές, όλα είναι καλά προσδιορισμένα από μαθηματικής απόψεως ως προς τον χρόνο που θα διαρκέσουν. Γιατί όλες οι ασθένειες οφείλονται στα ανθρώπινα όντα, στα μικρόβια, των οποίων η ζωή δεν βρίσκεται σε αρμονία με την ζωή του ασθενή. Οι αρρώστιες θα υπάρχουν όσο αποδεχόμαστε να υφίστανται αυτά τα μικρόβια εντός μας για να αφήνουν εκεί τις υπερβολές τους.
Εάν κάποιος μου θέσει το ερώτημα: Μέχρι πότε θα υπάρχουν φόνοι στον κόσμο; - Θα του απαντήσω: Όσο υπάρχουν δολοφόνοι. Μέχρι πότε θα υπάρχουν κλοπές; - Όσο θα υπάρχουν κλέφτες. Αλλά οι κλέφτες δεν γεννήθηκαν έτσι, τους δημιούργησαν οι εσφαλμένες συλλήψεις και αντιλήψεις. Οι δολοφόνοι είναι παιδιά ενός αρχαίου πολιτισμού. Είναι οι κακές ιδέες που, διεισδύοντας μέσα στον άνθρωπο, μπορούν να τον σκοτώσουν. Η σύγχρονη επιστήμη δείχνει πως ένας άνθρωπος μπορεί να υπνωτιστεί, πως μπορεί κάποιος να του υποβάλλει ιδέες προκειμένου να τελέσει εγκλήματα. Ξέρετε καλά πως έγιναν πάμπολλα πειράματα με νεαρούς που δεν βρίσκονται σε ευνοϊκές συνθήκες, και διαπιστώθηκε πως το ηθικό τους δεν μπορεί να αντισταθεί στη δοκιμασία. Ωστόσο, η δημιουργική Αγάπη μέσα στον κόσμο δημιουργεί όλες τις ευνοϊκές συνθήκες που κάνουν να εξαφανιστούν όλα τα δηλητήρια μέσα στην κοινωνία.
Κάθε καχεξία, κάθε κακή σκέψη, κάθε βλαβερή συγκίνηση, και κάθε κακή πράξη οφείλονται στις δονήσεις κάποιων υλών που υπάρχουν εντός μας και που εκδηλώνονται στη ζωή μας. Κατά συνέπεια, για να 'ναι καλός, για να εκδηλώνει καλούς πόθους και καλές σκέψεις, ο άνθρωπος οφείλει να συσσωρεύσει εντός του μια αγνή και ελαφρότατη ύλη και να οργανώσει τις δυνάμεις του. Η βαριά ύλη χρησιμεύει ως βάση για την εμφάνιση εγκλημάτων. Και εκεί όπου έχει λεχθεί: "Όσοι ακούσουν τη φωνή του Υιού του Ανθρώπου θα οδηγηθούν από τον θάνατο στη ζωή", τούτο σημαίνει: Όσοι θα έχουν κατανοήσει τον νόμο της Σοφίας και της δημιουργικής Αγάπης, δεν θα τεθούν σε κακές συνθήκες. Αν κατοικείτε μέσα σε μια σπηλιά όπου δεν εισέρχονται οι ακτίνες του ήλιου, είναι προφανές ότι υπάρχουν συνθήκες για να προσβληθείτε από ρευματισμούς ή από φυματίωση, ή από υποχονδρία, ή από άλλες ασθένειες. Βγείτε στον ήλιο, γιατί οι ευνοϊκές συνθήκες βρίσκονται πάνω από έδαφος. Απαλλαγείτε από την υπερβολική υγρασία, κι έτσι θα κάνετε να εμφανισθούν στη ζωή σας νέες συνθήκες. Τι είναι η υγρασία μέσα στον άνθρωπο; - Οι υπερβολικές επιθυμίες δημιουργούν μια υγρασία. Ενώ η υπερβολή εξτρεμιστικών σκέψεων κάνει να έρθει η ξηρασία. Τούτο σημαίνει ότι η υγρασία και η ξηρασία, στις ακραίες εκδηλώσεις τους, έχουν βλαβερό αποτέλεσμα για τη Ζωή. Προς το παρόν, εντός αυτής της δημιουργικής Αγάπης στον κόσμο, όπου έχει ανυψωθεί η συνειδητότητα, υπάρχουν σημεία αναφοράς για την εξέλιξη του ανθρώπου. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Έχετε ένα χέρι που το σηκώνετε ψηλά και σφίγγετε επίσης συχνά τα δάχτυλα του. Γιατί μερικά δάχτυλα είναι πιο μεγάλα και άλλα είναι πολύ μικρότερα, και γιατί ο αντίχειρας απομακρύνεται περισσότερο από τα άλλα; Όταν το χέρι αρχίζει να δρα, όλα τα δάχτυλα συγκεντρώνονται, και ο αντίχειρας έρχεται από πάνω για να τα βοηθήσει ο άνθρωπος παίρνει ένα άροτρο ή ένα κάποιο εργαλείο για να εργαστεί. Μέσα σε μια κοινωνία που είναι οργανωμένη με βάση το χέρι, ορισμένοι μπορούν να είναι έμποροι. Τα μικρά δάχτυλα είναι, άρα, οι έμποροι, τους αποκαλούμε πραγματιστές σύγχρονους ανθρώπους οι παράμεσοι είναι οι άνθρωποι της κουλτούρας και της επιστήμης- οι μέσοι δάκτυλοι είναι οι άνθρωποι της δικαιοσύνης και της πολιτικής οι δείκτες είναι οι άνθρωποι της θρησκείας και της ιδιωτικής ζωής οι αντίχειρες είναι οι άνθρωποι του Θείου κόσμου και ό,τι έλλογου υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Όλα αυτά τα δάκτυλα πρέπει να ενωθούν για να δράσουν. Όσο η κοινωνία - οι πολιτικοί, οι άνθρωποι της κουλτούρας και της πνευματικότητας -είναι χωρισμένοι, δεν μπορεί να έχουμε το αποτέλεσμα ενός χεριού που εργάζεται με όλα του τα δάχτυλα. Για να ενώσει όλα τα δάχτυλα του χεριού του, ο άνθρωπος πρέπει να ασκήσει την βούληση του. Και όταν χρησιμοποιεί την βούληση του, όταν εισάγει την σκέψη του μέσα στους τομείς τους οποίους προανέφερα, και όταν λέει: "Ελάτε να βοηθήσετε!" Όλοι θα ενωθούν σαν τα δάχτυλα του ανθρώπινου χεριού και θα κάνουν θαύματα.
Κατά συνέπεια, μια μεγάλη φιλοσοφία εκφράζεται μέσα στα δάχτυλα. Κάθε μέρα, όταν κοιτάζετε τα δάχτυλα σας, στοχαστείτε λίγο τις σχέσεις σας, τις σχέσεις της δημιουργικής Αγάπης με τη Σοφία. Ο αντίχειρας αντιπροσωπεύει την Θεία Αρχή που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για το καλό όλων των ανυψωμένων ανθρώπων και όλης της ανθρωπότητας•ο αντίχειρας - για την θρησκεία και την ατομική ζωή• ο μέσος εισάγει το δίκαιο και την πολιτική προς όφελος της ανθρωπότητας, κατανοεί τις συμφορές εντός της ζωής και δημιουργεί τους νόμους• ο παράμεσος εισάγει τον πολιτισμό- ο μικρός εισάγει τα υλικά οφέλη• ο αντίχειρας είναι έτοιμος να θυσιαστεί και λέει στα άλλα δάχτυλα: "Αν κι εσείς οι άλλοι, τα τέσσερα δάχτυλα, ενωθείτε, θα σας στηρίξω κι εγώ, και η εργασία θα γίνει." Όταν μιλούν, ορισμένοι ρήτορες σηκώνουν και κουνάνε τα χέρια τους, κι εγώ επίσης σηκώνω το χέρι μου και σας κάνω κάποιο σημάδι. Γιατί; - Γιατί μ' αυτό λέω σ' όλους σας να βρείτε τις σχέσεις της δημιουργικής Αγάπης με την Σοφία, να γνωρίσετε τα δικαιώματα σας και τις υποχρεώσεις που έχετε έναντι των πλησίον σας, να βρείτε και να εφαρμόσετε τις μεγάλες αρχές αυτής της Θείας επιστήμης για το καλό της κοινωνίας, για την ανύψωση της νεότητας. Και κατ' αυτόν τον τρόπο να βελτιώσετε τις οικονομικές σας συνθήκες: Για να υπάρχουν βούτυρο, λαχανικά, σιτάρι, φρούτα, - για να υπάρχουν τα πάντα σε αφθονία. Ακριβώς αυτό σημαίνουν τα δάχτυλα του χεριού.
Αν όλοι ήξεραν πώς να σφίγγουν τα δάχτυλα του χεριού, θα είχαμε μια καλύτερη συνθήκη. Όμως, ο Βούλγαρος σηκώνει το χέρι του σφιγμένο σε γροθιά και λέει: "Μπορώ να σου σπάσω το κεφάλι." Όπως κάνουν οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι όταν παίζουν μποξ και χτυπάνε τον άλλο στη μύτη. Σ' εκείνον που σφίγγει την γροθιά του μπροστά μου, λέω: "Μαζί σου μπορώ να κάνω το έργο μου, γιατί θα συνεννοηθούμε• έλα μαζί μου. Θα ήθελα να εργασθώ με αυτόν που έχει σφιγμένες γροθιές. Το μωρό, όταν έρχεται στον κόσμο, έχει τις γροθιές σφιγμένες, και τούτο σημαίνει: "Θα μεγαλώσω και θα καταχτήσω τον κόσμο!" Κι έπειτα, πεθαίνοντας με τους βραχίονες εκτεταμένους, ο άνθρωπος φαίνεται να λέει: "Πεθαίνω, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτε. Κύριε, δώσε μου χάρη!" Ξέρετε, όμως, τι απαντά ο Κύριος σ' έναν τέτοιον άνθρωπο; - "Δεν ήξερες πώς να σφίξεις τα δάχτυλα σου." Γιατί υποφέρετε; - Γιατί δεν ξέρετε πώς να σφίξετε τα δάχτυλα. - Γιατί, όμως, αυτή η συμφορά στο σπίτι μας; Γιατί υποφέρει η Βουλγαρία; Θα υπάρξουν συνεισφορές και για άλλες χώρες; - Αν κρατάτε το χέρι σας ανοιχτό θα υπάρξουν συνεισφορές για τις άλλες χώρες, αλλά αν σφίξετε τα δάχτυλα σας, δεν θα υπάρξουν. - "Ποιά θα είναι, όμως, η κατάσταση μας στο μέλλον;" Αν ξέρετε πώς να σφίγγετε το χέρι σας, θα είστε ένας μεγάλος λαός• αν, όμως, δεν μπορείτε να το κάνετε, θα είστε σκλάβοι όπως ήσασταν μέχρι τώρα. Μπορεί να ισχυρίζεστε πως είσθε ελεύθεροι, αλλά στην πραγματικότητα δεν είστε. Πριν φτάσει κανείς στην αρμονία, όσο θα εκδικείται, όσο δεν θα αγαπά, και όσο δεν θα είναι έτοιμος να θυσιαστεί ο ένας για τον άλλον, δεν θα είστε ελεύθεροι, ούτε ως άτομα, ούτε ως κοινωνία, ούτε ως λαός, ούτε ως ανθρωπότητα.
Σήμερα, θέλω ν' αφήσω μέσα στα κεφάλια σας την ακόλουθη ιδέα: Πρέπει όλοι οι Βούλγαροι ν' αρχίσουν να σφίγγουν στην αρχή τα δάχτυλα του δεξιού χεριού όπως πρέπει, και κάνοντας το αυτό, θα πρέπει να ξέρουν τι σημαίνει αυτό πρέπει να συγκεντρώσουν τη σκέψη τους στο χέρι και να πουν: "Ό,τι μπορεί να γίνει με αυτά τα δάχτυλα, θα το κάνω!" Θέλω να αφήσω στο πνεύμα σας αυτή την ιδέα: Όλοι οι Βούλγαροι να αρχίσουν να σφίγγουν τα χέρια τους - κατ' αρχήν το δεξί χέρι, που είναι το χέρι της Σοφίας, κι έπειτα το αριστερό χέρι, που είναι το χέρι της δημιουργικής Αγάπης. Κάντε αυτό το πείραμα κατά την διάρκεια ενός έτους. Να προβάλλετε αυτό το πράγμα μέσα στην σκέψη σας, μέσα στην βούληση σας και μέσα στις πράξεις σας, και θα δείτε στη συνέχεια το αποτέλεσμα. Θα πείτε: "Δεν είμαστε τόσο βλάκες." - Έχετε κάνει πολλές βλακείες. Όποιος πίνει μπύρα μέσα στο ζυθοπωλείο ή καπνίζει ένα τσιγάρο, κάνει πράγματα πολύ συνετά; Όποιος διαβάζει εφημερίδες που τα νέα τους δεν είναι πραγματικά, ει μη μόνον κατά 1%, κάνει πράγματα που έχουν νόημα; Ενώ αυτό που σας λέω ότι αφορά το χέρι, είναι 99% η αλήθεια. Ακόμα κι όταν διαβάζετε εφημερίδες, ακόμα κι όταν πίνετε μπύρα, σφίξτε τα δάχτυλα σας, αλλά, καθώς τα σφίγγετε, πείτε: "Δεν θα ξαναπιώ, δεν θα ξανακαπνίσω, δεν θα ξαναερεθιστώ, δεν θα ξαναεκδικηθώ τον φίλο μου!" Σφίξτε το χέρι και πείτε στον φίλο σας: "Θα σου μιλώ ήπια!" Δεν είναι αυτό μια έξοχη φιλοσοφία; Σας διδάσκω έναν μεγάλο νόμο της Ζωής, πώς να σφίγγετε το χέρι για να πάνε όλα καλά. Να εισάγετε εντός σας αυτήν την ιδέα και να προσπαθήσετε, τουλάχιστον, να την εφαρμόσετε. Μην νομίζετε πως θέλω να σας εξαπατήσω. Δοκιμάστε το και, μέσα σ' έναν χρόνο, όταν θα ξανάϊδωθούμε, θα μου πείτε τι θα έχετε αποκτήσει ως εμπειρία. Κι αυτό είναι, όντως, ο ευκολότερος πειραματισμός. Μπορώ να σας προτείνω κι άλλους πειραματισμούς, αλλά θα σας κοστίσουν ακριβά.
Θέλω να μην σφίγγετε μονάχα τα χέρια σας, αλλά, καθώς τα σφίγγετε, να σκέφτεστε. Είστε απογοητευμένοι, θέλετε να αυτοκτονήσετε, ή, πάλι, θέλετε να σκοτώσετε κάποιον σφίξτε τα δάχτυλα και πείτε: "Όχι!" Είστε φοβισμένοι- θα κάνετε το ίδιο πράγμα. Όλο το μυστήριο είναι κρυμμένο στο χέρι σας. Έχω χέρια, τούτο σημαίνει πως έχω το μεγαλύτερο αγαθό μέσα στον φυσικό κόσμο. Πάμπολλα πράγματα είναι φτιαγμένα απ' το ανθρώπινο χέρι! Ποιά είναι τα θαύματα που ξεπηδούν απ' τα χέρια του βιολιστή όταν παίρνει το δοξάρι, ή πάλι από τα δάχτυλα του βιρτουόζου πιανίστα όταν παίζει πιάνο! Αν καταλάβετε καλά αυτόν τον νόμο - πώς να σφίγγετε ορθά τα δάχτυλα και να απευθύνετε σε κάθε δάχτυλο κύματα αντίστοιχων σκέψεων αν επιδοθείτε σ' αυτό με όλη σας την δύναμη, το αποτέλεσμα θα είναι κάτι το αδιανόητο. Γράφουμε με τρία δάχτυλα, αλλά αν εισάγουμε εκεί όλο τον σφρίγος των σκέψεων μας, τότε η πένα μας θα γράψει εξαιρετικά πράγματα. Πρόκειται για τα μεγάλα μυστικά που τα γνώριζαν οι άνθρωποι κατά την εποχή προ του προπατορικού αμαρτήματος, κι αυτή η γνώση σκιάζεται σήμερα χαμένη μέσα στην λησμονιά.
Πρέπει να ξέρετε όχι μονάχα να σφίγγετε, αλλά επίσης και ν' ανοίγετε τα χέρια. Ανοίγω τα χέρια ψηλά, προς το διάστημα, τι υπονοεί αυτό; - Λαμβάνω ενέργεια. Όταν λαμβάνετε αυτή την ισχύ, σφίξτε κατόπιν τα δάχτυλα σας και προβάλλετε αυτήν την ισχύ μέσα στις σκέψεις σας και μέσα στους πόθους σας• κατ' αυτόν τον τρόπο θα δώσετε μια ισχυρή ώθηση στην ζωή σας. Πείτε: "Από την μεγάλη αποθήκη της Φύσης όπου είναι κρυμμένες μια τέτοια Σοφία και μια τέτοια δημιουργική Αγάπη, θέλω να πολωθούν τα χέρια μου για να λάβω την Σοφία και την Αγάπη και για να αποδεχθώ την Αγαθότητα και το Καλό, τον δεσμό που ενώνει όλους τους ανθρώπους επί της Γης. Το να αγκαλιάζεις κάποιον σημαίνει το ίδιο πράγμα - πως δίνεις κάτι από τον εαυτό σου, από την αγάπη σου και από την σοφία σου. Όταν αγκαλιάζεις κάποιον ως αδελφό, κι όταν προβάλλεις την αγάπη σου και τις καλύτερες σκέψεις σου, θα εισάγεις την ζωή εντός του. Ένας νεαρός, καθώς αγκαλιάζει την πολυαγαπημένη του κατά αυτόν εδώ τον τρόπο, θα της δώσει ενθουσιασμό και ζωή. Ενώ κάποιος άλλος που αγκαλιάζει σαν χταπόδι και που νοιώθει πνευματικά νεκρός, δεν διαθέτει τίποτε και δεν θα μπορέσει να δώσει τίποτε. Οι εναγκαλισμοί μας, τα ανοιχτά μας μπράτσα και τα ανοιχτά μας χέρια, ή τα σφιχτά μας χέρια, έχουν λόγο υπάρξεως - έχουν το νόημα τους που το έθεσε εκεί ο Θεός ευθύς εξ αρχής, κι αυτό το νόημα υπάρχει επίσης και μέσα στην Φύση.
Εάν έχω την ευκαιρία να μιλήσω γι' αυτό το θέμα κάποια άλλη φορά, θα συνεχίσω την διάλεξη μου. Τώρα θα σας αφήσω με αυτήν την ιδέα: Όλοι εσείς που με ακούτε, πρέπει να μάθετε και να διδάξετε επίσης τους πλησίον σας πώς σφίγγουμε τα χέρια και πώς αγκαλιαζόμαστε δια της Αγάπης και δια της Σοφίας. Μονάχα μ' αυτόν εδώ τον τρόπο θα διορθωθούν οι άνθρωποι, κι έτσι θα διορθώσουν τις οικογένειες και την κοινωνία - από πολιτικής, πολιτιστικής και πνευματικής απόψεως. Πρέπει να απαρνηθείτε το παρελθόν και να αρχίσετε αυτήν την Έλλογη Ζωή περί της οποίας σας μίλησα, την Ζωή που αγγέλλεται τώρα επισήμως στον κόσμο. Στο εξής, αυτός που δεν θα τηρεί αυτόν τον μεγάλο νόμο, δεν θα έχει πλέον ευνοϊκές συνθήκες για να ζει. Ως προς τους ανθρώπους που αρνούνται να τηρήσουν αυτόν τον μεγάλο νόμο, οι νόμοι της Φύσης τους κάνουν να μάθουν πως πρέπει να εγκαταλείψουν τη Γη. Εάν δεν προσδίδετε πίστη σε ό,τι σας λέω, εξακριβώστε μόνοι σας, και μέσα σε δέκα χρόνια θα πείτε αν τα λόγια μου είναι αληθινά ή όχι. Ένας έξοχος νόμος επιβάλλεται τώρα σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα, μια έξοχη συνειδητότητα αφυπνίζεται μέσα στον κόσμο - ένα φαινόμενο που δεν υπήρχε ποτέ. Είναι ο αναβρασμός όλων των ψυχών που ποθούν την Ελευθερία, κι αυτή η Ελευθερία διεκδικείται όχι μονάχα από κάποια άτομα, αλλά απ' ολόκληρη την ανθρωπότητα - από κάθε οικογένεια, από κάθε άνθρωπο, από κάθε πολιτισμό ή θρησκεία. Είναι ένας Θείος αναβρασμός που ανυψώνει όλη την ανθρωπότητα. Κι όλοι όσοι είναι κληρικοί, δεν πρέπει να εμποδίζουν αυτό το ρεύμα, πρέπει μάλλον να του κάνουν τόπο, γιατί διαφορετικά θα τους συνθλίψει. Αυτό το ρεύμα φέρνει αγαθά που ο κόσμος δεν τα γνώρισε ποτέ ως τώρα, αλλά, επίσης, σε όλους αυτούς που θα του αντιταχθούν, φέρνει βάσανα που δεν τα είχαν δει ποτέ ως τώρα. Η Γη θα συνταραχθεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε θα νοιώσει κανείς σ' ολόκληρο τον κόσμο φαινόμενα άγνωστα, που δεν είχαν γίνει ποτέ ως τώρα αισθητά. Η ίδια η Φύση έφτασε στα όρια της υπομονής της.
Νομίζετε ότι το μέλλον θα προχωρήσει κατά τον ίδιο τρόπο που γινόταν ως τώρα; - Όχι! Αποχαιρετίστε για πάντα το παρελθόν σας! Ορισμένοι θα πουν: "Κέρδισα πολλά χρήματα κι έβαλα στην άκρη δυο εκατομμύρια λέβα για να με θάψουν." -Λυπάμαι που αφήσατε χρήματα για να σας θάψουν. "Θ' αφήσω χρήματα στην κοινωνία για αγαθοεργούς σκοπούς." Λυπάμαι που αφήνετε χρήματα με την διαθήκη σας, δίχως να κάνετε κάτι όσο ζούσατε. Ό,τι κι αν κάνετε, κάντε το όσο ζείτε. Όταν θα πεθάνετε, ό,τι μείνει πίσω σας, δεν θα σας ανήκει, και δεν θα 'χετε το δικαίωμα να το αφήσετε ως κληρονομιά. Όταν θα 'χετε πεθάνει, θα κάνουν οι άλλοι ό,τι θέλουν με την ιδιοκτησία σας και τα χρήματα σας. Να κάποιες άτοπες ιδέες που έχετε σχετικά με την ζωή σας και τον θάνατο σας, και μετά αναρωτιέστε γιατί υπάρχουν όλες αυτές οι συμφορές. Αφήστε ως κληρονομιά, μέσα στα πνεύματα και τις καρδιές των πλησίον σας, την δημιουργική Αγάπη και τη Σοφία που έχουν μια αξία. Μέσα στις καρδιές σας και μέσα στα κεφάλια σας είναι κρυμμένα πράγματα με αξία. Γνωρίζετε πόσο κοστίζουν; - Ξέρετε πόσα εκατομμύρια χρόνια απαιτήθηκαν για να εξελιχθούν αυτά τα πράγματα; Γνωρίζετε πόσα εκατομμύρια νοήμονα Όντα εργάστηκαν επί της νοήσεως; Δεν καταλαβαίνετε ποιά πλούτη κρύβονται μέσα στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος συνεχίζει να ζει μετά τον θάνατο του σώματος. Έτσι βλέπω τα πράγματα. Βλέπω με άλλο τρόπο τους ανθρώπους που υπάρχουν. Θα ρωτήσετε πώς μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος μετά τον θάνατο του. Ζείτε, ας πούμε, σαν άνθρωποι βάτραχοι και θέτετε ερωτήσεις σχετικά με το αν μπορεί να ζήσει κανείς σε άλλες συνθήκες. Απ' τη στιγμή, όμως, που θα βγείτε στην επιφάνεια του νερού και θα βγάλετε το σκάφανδρο σας, θα ζήσετε όπως οι άλλοι.
Κι εμείς, υπάρχουμε τώρα ως άνθρωποι βάτραχοι, αλλά όταν θα βγούμε στην επιφάνεια, θ' αρχίσουμε να ζούμε με άλλο τρόπο. Υπάρχουν εκατομμύρια δυνατότητες για ζωή. Κι όποιος θέτει εμπόδια στη ζωή, δεν γνωρίζει τους θεμελιώδεις νόμους της ανθρώπινης ψυχής και του ανθρώπινου πνεύματος. Αν ο άνθρωπος ερχόταν στον κόσμο και πέθαινε τώρα, κι αν ήταν η πρώτη φορά που υπήρχε, θα ήταν ένα ον αξιοθρήνητο. Ο άνθρωπος που βλέπετε μπροστά σας, υπάρχει εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Ο Θεός εργάστηκε επί εκατομμύρια χρόνια πάνω στην ψυχή του και το πνεύμα του. Η ψυχή είναι η κόρη του, και το πνεύμα είναι ο γιος του. Πρέπει να έχουμε έναντι τους μια συμπεριφορά βαθέως στοχασμού και λατρείας.
Πρόκειται για μια νέα Θεία Διδασκαλία μέσα σ' αυτόν τον κόσμο, η οποία αγγέλλεται επισήμως και θα εισάγει μια νέα Ζωή στην τωρινή κοινωνία.
|
