Home English Russian French Bulgarian Polish Deutsch Slovak Spanish Italian Greek Esperanto
search help
search in titles only
  FontSize-- FontSize++  

 Η Αφύπνιση Της Συλλογικής Συνειδητοτητας

Συνθετική διάλεξη που έγινε από τον Διδάσκαλο στις 19 Αυγούστου 1921, στο Βέλικο Τίρνοβο.

Σας παρακαλώ να έχετε την καλοσύνη και να με ακούσετε ως το τέλος, δεν θα σας μιλήσω πάρα πολύ. Ο έξυπνος άνθρωπος δεν χρειάζεται να του μιλάνε πάρα πολύ, μπορεί κανείς να του μιλήσει λίγο, αλλά έξυπνα και λογικά. Και επειδή σας σέβομαι και σας εκτιμώ, θέλω να σας μιλήσω με λίγα λόγια, οι λόγοι μου θα είναι κατανοητοί για όλους όσους είστε έξυπνοι και έλλογοι.

Η ζωή πάνω στη Γη είναι μουσική. Αυτή η Ζωή προχωρεί προς τρεις κατευθύνσεις. Θα εκφρασθώ με όρους της μουσικής: Μερικές φορές βαδίζει προς μια μείζονα κατεύθυνση, όπως λένε οι στρατιωτικοί• άλλες φορές προχωράει προς ελάσσονα κατεύθυνση, όπως εκφράζεται ο πόνος• και μια τρίτη φορά προχωράει σύμφωνα με μια χρωματική γκάμα, με ημίτονα, μια γκάμα εντελώς διαφορετική, η οποία, όμως, περιλαμβάνει και τις δυο γκόμες. Αυτές είναι οι τρεις μεγάλες μέθοδοι, οι τρεις έξοχοι νόμοι που ρυθμίζουν τη ζωή μας. Αν δεν κατανοούμε το βαθύ εσωτερικό νόημα της Ζωής, θα σταθούμε στα μη σημαδιακά και στα ασήμαντα πράγματα, κι έπειτα θα αναρωτιόμαστε γιατί η ζωή μας είναι φτιαγμένη κατά τούτον ή τον άλλο τρόπο.

Να έχετε υπ' όψη σας ότι εγκρίνω την θετική αντίληψη μιας πειραματικής αντίληψης στην Ζωή, μιας επιστήμης όπου εξακριβώνει κανείς ενενήντα εννέα φορές και στην οποία δεν έχουμε ούτε ένα χιλιοστό αμφιβολίας γι' αυτά τα οποία λέμε. Η αμφιβολία είναι μια ένδειξη άγνοιας μέσα στον κόσμο. Δεν λέω ότι η άγνοια είναι κακή, αλλά βρίσκεται σε διαδικασία εξελίξεως. Όλα τα μικρά παιδιά που έρχονται στον κόσμο, είναι αδαή, η συνειδητότητά τους πρέπει να αφυπνιστεί σιγά σιγά για να εξελιχθούν.

Έτσι, λοιπόν, η ανθρώπινη συνειδητότητά - για να εκφραστώ με μια γλώσσα αυστηρά επιστημονική, διασχίζει τρία επίπεδα: Το επίπεδο της ουσίας, το επίπεδο της υποστάσεως και το υλικό επίπεδο. Η ουσιαστική όψη περιλαμβάνει τις αρχές της Ζωής, η υποστατική όψη περιλαμβάνει τους νόμους της Ζωής, ενώ η υλική όψη περιλαμβάνει τα γεγονότα της Ζωής. Κατά συνέπεια, αν εξετάσουμε το σύνολο των γεγονότων μέσα στον κόσμο, δηλαδή τις μικρές ατομικές εμπειρίες μας που σχηματίζονται εκεί, θα θεσπίσουμε έναν νόμο και θα πούμε ότι ο νόμος εκδηλώνεται κατά τον τάδε τρόπο. Τώρα οι επιστήμονες ασχολούνται με αυτόν τον νόμο λέγοντας πως είναι κάτι το μηχανικό, αλλά, στην πραγματικότητα ο νόμος είναι μια ζώσα ουσία. Ο νόμος δεν μπορεί να υπάρχει ει μη μόνο στο εσωτερικό των όντων που είναι έλλογα, των οποίων η συνειδητότητά έχει κάνει αυτή την μετάσταση από την υλική βάση προς τους νόμους. Έπειτα από τους νόμους προς ό,τι είναι γενικό, τέλος δε από ό,τι είναι γενικό προς αυτό το οποίο ενώνει.

Θέτουμε το ακόλουθο ερώτημα: Τι είναι πιο σημαντικό για μας αφού έρθουμε στη Γη; - Στις τωρινές περιστάσεις, οι άνθρωποι εκτιμούν ότι αυτό που μετράει περισσότερο, είναι η ζωή πάνω στη Γη, η κατάσταση όπου κανείς είναι εξασφαλισμένος υλικά. Κι όλοι οι λαοί, ειδικά και γενικά, τείνουν να βελτιώσουν την υλική τους ζωή και να εξασφαλιστούν. Και, στις μέρες μας, βλέπουμε αυτή την κατάσταση πραγμάτων που αποκαλείται "οικονομική διαμάχη". Ο πόθος των λαών για μια καλή υλική συνθήκη, δεν είναι παρά ένα ρεύμα. Στην πραγματικότητα, η ανθρώπινη συνειδητότητά έχει αρχίσει να μετακινείται από την υλική βάση προς αυτό που είναι υποστατικό, και παρευρισκόμαστε σε μια αφύπνιση της συλλογικής συνειδητότητας του ανθρώπου. Η ανθρωπότητα έζησε ως τώρα σ' ένα συλλογικό υποσυνείδητο, σαν τα ζώα, ενώ, από την τωρινή εποχή, όλη η ανθρωπότητα αρχίζει να βαδίζει προς την συλλογική συνειδητότητα, δηλαδή οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Ως τώρα ο καθένας υπήρχε για τον εαυτό του, ο καθένας αναζητούσε εντελώς μόνος του την δική του σωτηρία. Ενώ, τώρα, στην τωρινή εποχή, όλη η ανθρωπότητα νοιώθει μια εσωτερική παρόρμηση να βελτιώσει τη γενική κατάσταση, προκειμένου να βελτιωθεί η ζωή όχι μόνο αποκλειστικά για μια κοινωνική τάξη αλλά για όλες τις κοινωνικές τάξεις. Και μάλιστα να γίνει αυτό κατά τρόπο έλλογο, άρα δεν θα πρέπει να υποθέτουμε πως εμείς οι ίδιοι θα βελτιώσουμε την δική μας ζωή.

Όχι, εδώ και χιλιάδες χιλιάδων χρόνια, η ανθρωπότητα έχει από μόνη της επιδεινώσει την κατάσταση της. Υπάρχουν λόγοι για όλα αυτά, αλλά δεν θα σταθώ στα αίτια. Υπήρχε κάποτε μια εποχή όπου η Γη έμοιαζε με παράδεισο, η βλάστηση πάνω της ήταν τόσο πλούσια, υπήρχαν εκατομμύρια εκατομμυρίων καρποί, και οι άνθρωποι τρέφονταν μονάχα με καρπούς. Επήλθε, όμως, πάνω στη Γη μια εποχή πάγων που οφειλόταν σε κάποια φυσικά αίτια. Τότε μειώθηκε αυτή η γονιμότητα της Γης κι αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι άρχισαν να τρώνε κρέας και να σκοτώνουν όχι μόνο τα ζώα, αλλά επίσης και να αλληλοσκοτώνονται και να αλληλοσπαράσσουν ο ένας τον άλλον. Γι αυτό κι ως τώρα μπορούμε να ακούσουμε στην καθημερινή μας γλώσσα μια έκφραση: "Θα σου πιω το αίμα." Σας ρωτώ, λοιπόν, αν κάποιος πιει το αίμα του άλλου, τι θα κερδίσει από αυτό; Αν κάποιος καταστρέψει έναν άλλον, τι θα κερδίσει μ' αυτό; Πρόκειται για την έλλειψη μιας καλής αντιλήψεως περί της Ζωής. Και δεν είναι μονάχα οι συνηθισμένοι άνθρωποι που δεν συνεννοούνται μεταξύ τους, είναι κυρίως οι άνθρωποι της θρησκείας, της πνευματικότητας, που βρίσκονται επί κεφαλής των άλλων και που υποθέτουν πως έχουν έναν σύνδεσμο και μια επικοινωνία με τον Θεό, άρα ισχυρίζονται πως έχουν το δικαίωμα να καθοδηγούν τους άλλους, αλλά, στην πραγματικότητα, κι αυτοί επίσης έχουν χάσει την ορθή και αληθή αντίληψη περί της Ζωής. Σας λέω την Αλήθεια. Τούτο δεν σημαίνει πως οι άλλοι δεν θέλουν να σας πουν την αλήθεια, δεν σημαίνει πως την κρύβουν σκόπιμα, αλλά, γι' αυτούς, είναι κάτι το εντελώς φυσικό. Αν μπει στο πόδι σας ένα αγκάθι, θα νευριάσετε. Βγάλτε το αγκάθι και θα ηρεμήσετε. Κατά συνέπεια, αν οι άνθρωποι της εποχής μας δεν είναι καλοί, τούτο οφείλεται στο γεγονός πως ο καθένας έχει ένα αγκάθι στη σάρκα του κι αυτό το αγκάθι δεν τον αφήνει να ηρεμήσει. Δεν έχω δει άνθρωπο που να μην έχει κανένα αγκάθι. Κι όσο αυτό το αγκάθι θα είναι μέσα μας, δεν θα μπορούμε να συλλογισθούμε ορθά. Κι εξ αιτίας αυτού του αγκαθιού, η φιλοσοφία μας θα είναι λανθασμένη. Βγάλτε το αγκάθι, και θα 'χετε τότε μια αληθινή φιλοσοφία της ζωής.

Ένας άγγλος έμπορος ρώτησε κάποτε έναν ιερέα να του πει με συντομία το τι διδάσκει η Βίβλος. Κι αυτός του διηγήθηκε κάποια πράγματα. Ο έμπορος είπε: "Όχι, όχι, πες μου συγκεκριμένα, με λίγες λέξεις σε τι συνίσταται αυτή η διδασκαλία." Ήθελε, λες και ήταν καρύδι, να την ανοίξει, να δει τον πυρήνα, και να καταλάβει την ουσία της διδασκαλίας. Τελικά, ο ιερέας του είπε: "Αγόρασε μια Βίβλο και θα μάθεις από αυτήν πολλά πράγματα." Ο έμπορος αγόρασε μια Βίβλο κι άρχισε να την διαβάζει, διάβασε πολλά πράγματα, αλλά, από τότε που την αγόρασε, οι υποθέσεις του άρχισαν να αποτυγχάνουν κι έχασε στην πραγματικότητα πολλά χρήματα. "Από τότε που αγόρασα αυτό το βιβλίο μονάχα συμφορές μου συμβαίνουν", μονολόγησε ο έμπορος πολύ νευριασμένος. Και μια μέρα πέταξε την Βίβλο στη φωτιά. Καθώς καιγόταν, ένα μικρό κομμάτι χαρτιού έπεσε στο έδαφος κι έμεινε ανέπαφο. Πήρε αυτό το κομμάτι χαρτιού και διάβασε εκεί: "Ο Θεός είναι αγάπη."

Στις μέρες μας οι σύγχρονοι Χριστιανοί θέλουν να ξέρουν τι είναι ο Χριστιανισμός, τι είδους θρησκεία είναι. Και διηγούνται ότι ο Χριστιανισμός είναι αυτό, είναι εκείνο. Όχι, όχι, ο Θεός είναι η Αγάπη που πρέπει να ενώσει τους ανθρώπους προκειμένου να ζήσουν εντός αυτής της Αγάπης, ειρηνικά και μέσα στην Αδελφότητα, δίχως να μετρά το αν είναι βασιλιάδες ή κυβερνήτες•οι θέσεις τους είναι ένα δευτερεύον πρόβλημα. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν σύμφωνα με την αγάπη, αδελφικά, πρέπει να έχουν έναν αμοιβαίο σεβασμό. Ό,τι έχουν, πρέπει να το μοιράζονται ως αδελφοί- κι αυτό δεν πρέπει να γίνει κατά τρόπο βίαιο, αλλά θα 'πρεπε να γίνεται με καλή βούληση και εντελώς συνειδητά.

Εξετάζοντας αυτό το πρόβλημα, βλέπουμε να ξεπροβάλλουν επίσης και άλλα ερωτήματα: Υπάρχει ζωή μετά θάνατον, ή όχι; Ποιά θρησκεία είναι η ορθότερη; - Και πάμπολλα άλλα παρόμοια ερωτήματα. Λέω: Μέσα στον κόσμο δεν υπάρχει παρά μια μονάχα Διδασκαλία που θα μπορέσει να βελτιώσει τις οικογένειες, και πρόκειται για την διδασκαλία της έλλογης Αγάπης, όχι της αγάπης κλάσης της εποχής μας. Μια αγάπη αρχής, μια αγάπη που συμπεριλαμβάνει την αγάπη της μητέρας, την αγάπη του αδερφού, την αγάπη του φίλου, την αγάπη του αγίου, την αγάπη των υψηλότερων ανθρώπων μέσα στον κόσμο. Και από την στιγμή που αυτή η Αγάπη θα εγκατασταθεί μέσα μας, θ' ανοίξουν τα μάτια μας.

Τώρα, μέσα τον κόσμο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει μια έκτη αίσθηση στον άνθρωπο και πως μπορεί να δει με αυτή την αίσθηση. Ο καθένας μπορεί να δει. Όταν ένας νεαρός πέφτει ερωτευμένος με μια άσκημη νεαρή κοπέλα, δεν αντικρίζει μεσάτης παρά μονάχα αυτό που κανένας άλλος δεν μπορεί να δει. Λέει: "Αυτή η νεαρή κοπέλα είναι μια πολύτιμη πέτρα." Όταν αγαπάμε κάποιον, αντιλαμβανόμαστε τα ταλέντα και τα χαρίσματα του. Πού είναι; - Υπάρχει ένας τόπος όπου αντιλαμβανόμαστε αυτά τα χαρίσματα. Κι αντίθετα, αν δεν αγαπάμε κάποιον, θα του αποδώσουμε όλα τα ελαττώματα και θα πούμε πως είναι έτσι ή αλλιώς ο χειρότερος.

Ένας έξοχος νόμος αρχίζει να δρα στον κόσμο. Να 'χετε κατά νου ότι αυτός ο κόσμος εισήλθε σε μια νέα φάση κι ότι, το λιγότερο σε δέκα χρόνια, αυτό το ρεύμα θα ενισχυθεί. Αυτός ο έξοχος νόμος δρα σε όλους τους ανθρώπους, μέσα στους ανθρώπινους εγκεφάλους και μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Το αποτέλεσμα της δράσης αυτού του νόμου είναι προφανές: Όλος ο κόσμος είναι ανήσυχος. Γιατί οι άνθρωποι είναι ανήσυχοι; - Αν είναι φτωχοί, θα λέγαμε ότι η ανεργία τους προκαλεί αυτή την ανησυχία. Τα καταλαβαίνω καλά όλα αυτά. Γιατί, όμως, είναι ανήσυχοι και οι επιστήμονες και οι πλούσιοι; Και οι μεν και οι δε, όπως και οι άνθρωποι της θρησκείας, όλοι είναι ανήσυχοι- για ποιόν λόγο άραγε; - Γιατί έχουν μονάχα πεποιθήσεις, και στην πραγματικότητα δεν έχουν πίστη. Αν στην εποχή μας υπήρχαν διώξεις λόγω της πίστης, δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι θα αντιστέκονταν σε αυτές. Στην εποχή μας, όλοι οι άνθρωποι είναι Χριστιανοί, γιατί δεν υπάρχουν διώκτες, αλλά στην πραγματικότητα η πίστη ενός ανθρώπου δοκιμάζεται και εξακριβώνεται μέσα στις πραγματικές δυσκολίες. Η εκούσια θυσία θα μπορέσει να αποδειχθεί μέσα στην αθλιότητα, μέσα στην ανέχεια, και ακριβώς όταν σας συμβεί μια δύσκολη στιγμή. Όταν ένας άνθρωπος θυσιάζει την ζωή του, τότε ο χαρακτήρας του θα τεθεί υπό δοκιμασία.

Τώρα, ποιό είναι το μεγαλύτερο ευεργέτημα στον κόσμο; Είναι το καλό του ατόμου, είναι το καλό ενός λαού, είναι το καλό μιας ολόκληρης κοινωνίας, ή το καλό ολόκληρης της ανθρωπότητας; Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Ένα άτομο είναι η μικροσκοπική εικόνα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Κατά συνέπεια, ένας λαός, στην εξέλιξη του, αποτελεί την ανθρωπότητα σε σμίκρυνση. Έτσι, όταν γίνεται λόγος για το άτομο, θα εννοήσουμε τον άνθρωπο ως σπόρο, ως κουκούτσι. Όταν μιλάμε για μια κοινωνία, εγώ εννοώ ότι αυτός ο σπόρος ή αυτό το κουκούτσι άρχισε να φυτρώνει. Όταν γίνεται λόγος για έναν λαό, εγώ υπονοώ ότι αυτό το κουκούτσι άρχισε να βγάζει βλαστάρια, κι όταν γίνεται λόγος για την ανθρωπότητα, εγώ υπονοώ ότι αυτό το κουκούτσι έχει ήδη κλαδιά, άνθη και καρπούς. Εάν συλλάβουμε την Ζωή κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο, θα ξέρουμε ότι ο καθένας από εμάς είναι ένας απαραίτητος παράγοντας στους κόλπους της ανθρωπότητας.

Δεν συλλαμβάνουμε την ανθρωπότητα ως την ένωση δυο ημίσεων: Όπου το ένα δημιουργήθηκε για να υπάρχει στον παράδεισο, ενώ το άλλο πρέπει να ζει μέσα στην κόλαση. Ξέρω ότι όταν συλλαμβάνει κανείς τον Θεό ως Αγάπη, όλοι υπάρχουμε μέσα στον Παράδεισο, ενώ έξω από αυτόν τα πάντα είναι κενό. Και, για να γνωρίσουμε τον Θεό, θα πρέπει να έχουμε Αγάπη. Μέσα στους κόλπους αυτής της Αγάπης, κάθε άνθρωπος, κάθε μορφή ζωής, είναι ένας παράγοντας. Οι μορφές που παρουσιάζουμε σε αυτή την εμπειρία, δεν είναι ολοκληρωμένες. Πιστεύετε ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που φτάνετε στην Γη, που έρχεστε στον κόσμο; Όχι, όλοι σας έχετε μια μακρά ιστορία, κι αν κάποιος σας περιγράψει αυτή την ιστορία, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για σας να ξέρετε ποιοί ήσασταν στο παρελθόν και ποιοί θα είστε στο μέλλον. Διανύουμε μια έξοχη διεργασία. Όταν ένας άνθρωπος είναι καλά εξελιγμένος και ευγενής, για παράδειγμα, συνειδητοποιεί το γεγονός πως όλοι οι άνθρωποι οφείλουν να υπάρχουν εντός της Αγάπης. Όποιος κι αν είναι, θα εφαρμόσει όλες τις συνθήκες της Ζωής και θα συμβάλει στο κοινό καλό. Μόνη η Αγάπη μας δημιουργεί και μας δίνει όλες αυτές τις συνθήκες.

Δεν θα σταθώ για να σας εξηγήσω τι υπάρχει στην αρχή των μαχών μέσα στον κόσμο. Για μένα, αυτές οι μάχες πραγματοποιούνται κατά τρόπο εντελώς φυσικό. Τις εξηγώ με το ακόλουθο παράδειγμα: Πάρτε δυο δέντρα που είναι φυτεμένα το ένα κοντά στο άλλο. Αυτά τα δυο δέντρα ζουν με καλές σχέσεις και με την αδελφότητα όλων των κλαδιών τους, όλων των ανθέων τους και όλων των φυλλωμάτων τους, άρα αγαπιούνται μεταξύ τους τρυφερά. Ξαφνικά, όμως, φυσάει ο άνεμος και τα κλαδιά και τα φύλλα μπερδεύονται και στραβώνουν. Καθώς δυναμώνει όλο και περισσότερο ο άνεμος, έρχεται η καταιγίδα, τα κλαδιά χτυπούν βίαια το ένα πάνω στο άλλο. Αναρωτιούνται: "Τι ανακατεύεστε εσείς;" Ερωτώ: Πού βρίσκεται, άρα, το αίτιο; Στο εξωτερικό ή στο εσωτερικό; - Το αίτιο βρίσκεται στο εξωτερικό. Τα αίτια των διαφωνιών των ανθρώπων της εποχής μας είναι επίσης εξωτερικά, είναι οι οικονομικές συνθήκες. Είναι αυτός εκεί ο αέρας που σπρώχνει τους ανθρώπους προς την διαφωνία και προς την μάχη. Ορισμένοι ρωτούν: Για πόσο καιρό θα συνεχίσει αυτή η καταιγίδα; - Μια καταιγίδα μπορεί να διαρκέσει εικοσιτέσσερις ώρες, σαράντα οχτώ ώρες, ή το πολύ τρεις μέρες, κι έπειτα όλα τα φύλλα θα ξαναβρούν την ηρεμία τους. Μια τέτοια καταιγίδα μαστιγώνει τώρα τον κόσμο και μας σπρώχνει, μας ξεδιαλέγει, μέχρι που θα υπάρξουν σπασμένα κεφάλια και πόδια. Γι αυτόν τον λόγο, μην ερεθίζεστε, σύντομα αυτή η καταιγίδα θα κοπάσει. Αυτή η κοινωνική καταιγίδα θα σταματήσει μέσα σε σαράντα πέντε έτη, με την προϋπόθεση ότι οι άνθρωποι θα γίνουν πιο έξυπνοι. Ωστόσο, αν δεν πάρουν τα μαθήματα που θα προκύψουν από τις εμπειρίες τους, προκειμένου να βελτιώσουν την ζωή τους, αυτή η καταιγίδα θα συνεχιστεί περισσότερο. Αν μάθουν τα μαθήματα που προέρχονται από τις εμπειρίες τους, η διάρκεια αυτής της καταιγίδας θα συντομευτεί, γιατί ο μεγάλος νόμος που διέπει τον κόσμο είναι νοήμων, άσχετα αν πιστεύει σ' αυτόν ο άνθρωπος ή όχι.

Υπάρχει μια νοήμων δύναμη που δρα σύμφωνα μ' έναν έξοχο νόμο μέσα στον κόσμο, και οι δυο τους, η δύναμη κι ο νόμος, κάνουν να δράσουν οι άνθρωποι (τόσο όσοι είναι πιστοί τόσο όσο κι αυτοί που δεν έχουν πίστη), τους κάνουν να στοχαστούν και να δράσουν κατά κατάλληλο και ταυτόσημο τρόπο. Είδα πολλές φορές ανθρώπους που δεν έχουν πίστη στον Θεό και που δεν πάνε στις εκκλησίες, αλλά που ρίχνονται στο νερό για να σώσουν έναν άλλο άνθρωπο. Σ' ένα τέτοιο άτομο, δεν λειτουργεί ένας μηχανικός νόμος, αλλά μάλλον ένας άλλος νόμος - αυτός ο άνθρωπος γεννήθηκε δια του νόμου της θυσίας. Κατά συνέπεια, φέρει εντός του κάτι το εξοχότερο σε σχέση με την τυπική θρησκεία. Η θρησκεία εμφανίστηκε πολύ αργότερα στον κόσμο. Ορισμένοι με ρωτούν: "Είσαι θρησκευόμενος;" -Μπορεί κανείς να έχει μια θρησκεία και να μην είναι έντιμος. Η θρησκεία δεν είναι μια πινακίδα που την βάζουμε να την δούνε οι άλλοι για να τους υποδείξουμε ότι είμαστε έντιμοι ή όχι. Για να δείτε αυτή την αλήθεια, πηγαίνετε να επισκεφθείτε όλους τους εμπόρους, για παράδειγμα όλους αυτούς που έχουν μια πίστη στον Θεό και πάνε στη εκκλησία, και ελέγξτε κατόπιν τους λογαριασμούς τους για να δείτε αυτά που πουλούν κι αυτά που εισπράττουν. Στην πραγματικότητα, ένας άλλος νόμος, εντελώς διαφορετικός, διέπει τον κόσμο. Η αγάπη θα έπρεπε να υπάρχει μέσα τις καρδιές τους, για να καταλαβαίνουν και να συνειδητοποιούν ως άνθρωποι πως δεν θα έπρεπε να εξαπατούν τον αδελφό τους. Τούτο θα τους έκανε να κοιτάξουν τα συμφέροντα του άλλου σαν να ήταν δικά τους συμφέροντα, και δεν θα πούλαγαν πια σκάρτο εμπόρευμα στον αδελφό τους. Μονάχα μ' αυτόν εδώ τον τρόπο θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις υποθέσεις μας και να συνεννοηθούμε με τους άλλους ανθρώπους.

Αν σταθούμε τώρα στο έδαφος των εθνών για να ρωτήσουμε: "Είσαι Βούλγαρος; Είσαι Άγγλος; Είσαι Γάλλος; Είσαι Γερμανός;", δεν θα συνεννοηθούμε καθόλου. Λέμε ότι ο Βούλγαρος είναι κάτι το κακό. Ωστόσο, πρόκειται για τις ατομικές ιδέες, όχι για μια συλλογική συνειδητότητά, συνεπώς όχι ακόμα για τον Θείο Νόμο. Στους κόλπους των λαών δεν έχει εκδηλωθεί ακόμα η Θεία αρχή. Στους κόλπους αυτών των λαών ο καθένας φροντίζει την δική του οικονομία. Κανένας λαός δεν έχει προνόμια έναντι ενός άλλου, ο καθένας έχει την θέση του. Αν, για παράδειγμα, σηκώσω το χέρι μου και αν ανυψώσω ένα μονάχα από τα δάχτυλα μου, κι αν αυτό το δάχτυλο αρχίσει να σκέφτεται πως είναι ανώτερο από όλα τα άλλα, τι θα συμβεί; -Το μόνο που κάνει αυτό το δάχτυλο, είναι να δείξει την κατεύθυνση προκειμένου να κάνει κανείς τα πράγματα, αλλά δεν θα μπορούσε καθόλου να εργαστεί αποκλειστικά μέσω ενός μόνου δακτύλου. Για να εργαστεί κανείς καλά, χρειάζεται όλα τα δάχτυλα, γιατί κάθε δάχτυλο έχει την θέση του στο χέρι. Από τη στιγμή που όλα τα δάχτυλα θα συνεννοηθούν μαζί για να εργαστούν, θα έχουμε το χέρι μας, που είναι το έμβλημα της βούλησης και που θα μπορούσε να ολοκληρώσει την εργασία του και την αποστολή του. Κατά συνέπεια, όταν ένας λαός συνειδητοποιεί την θέση του στους κόλπους της ανθρωπότητας, ως δεσμός, ως όργανο του οργανισμού, για να ολοκληρώσει την αποστολή του έγκαιρα, τότε μονάχα θα είναι στη θέση του.

Οι σύγχρονοι μας θέλουν να υποστηρίξουν τον αρχαίο Θεό. Ξέρουμε ποιος είναι ο αρχαίος Θεός. Μην προσβάλλεστε, αυτός ο αρχαίος Θεός έκανε να έλθουν όλοι οι πόλεμοι, όλες οι βίες, όλες οι συμφορές. Ενώ εντός του Θεού της Αγάπης δεν υπάρχει κανένα ψέμα. Αυτός ο Θεός της Αγάπης ατενίζει όλους τους ανθρώπους, ακόμα και τα ελαχιστότατα όντα, με την ίδια Αγάπη, με το ίδιο έλεος, και είναι έτοιμος να τους βοηθήσει όλους. Κι όταν ένα μικρό ον έρθει ενώπιον του και η μορφή του έχει καταστραφεί, ο Θεός του δίνει μια άλλη μορφή και λέει: "Συνέχισε την εργασία σου, μη φοβάσαι, προχώρα." Ερωτώ τώρα: Όλοι εμείς, αφού έχουμε ζήσει πενήντα ή εξήντα χρόνια πάνω στη γη, αν φτάσουμε στο τέλος της ζωής μας, τι θα έχουμε κερδίσει; Ας υποθέσουμε ότι μια μητέρα έφερε στη ζωή την κόρη της, μια όμορφη νεαρή κοπέλα που είναι τέλεια, που ντύνεται καλά και που την περιστοιχίζουν πάμπολλα νεαρά αγόρια• η κοπέλα θα είναι ευτυχισμένη, είναι αλήθεια, αλλά ρωτώ: Για πόσο καιρό θα συνεχιστεί αυτό; Για πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια; Σιγά σιγά, το πρόσωπο της θα γεμίσει ρυτίδες, και, καθώς θα χάνει την ομορφιά της και την φρεσκάδα της, θα γίνεται άσκημη και τα νεαρά αγόρια θα την εγκαταλείψουν. Θα εμφανιστούν άλλες όμορφες που θα την υποκαταστήσουν και, τελικά, η δυσαρέσκεια θα διεισδύσει στην ψυχή της και θα σκέφτεται πως η ζωή της δεν έχει νόημα και δεν είναι ευτυχισμένη. Στην αρχή, ήταν ευτυχισμένη, αλλά έπειτα η ζωή της στερήθηκε έννοιας. Αρχισε να μοιάζει μ' έναν ευρωπαίο συγγραφέα που είχε γράψει ένα βιβλίο για να τονίσει πως δεν υπάρχει τίποτε το ευγενέστερο από τον άνθρωπο και πως η ζωή είναι ωραία, αλλά, μετά από μια κρίση και μια προσωπική απογοήτευση, έγραψε ένα άλλο βιβλίο για να αποδείξει πως δεν υπάρχει ον χειρότερο από τον άνθρωπο και πως ο κόσμος είναι κακός. Κατά συνέπεια, όταν όλα για μας κυλούν ομαλά, λέμε: "Όλα είναι καλά, ο Θεός είναι πολύ καλός." Όταν, όμως, μας συμβεί κάποιο ατύχημα, μια οποιαδήποτε συμφορά ή κάτι τι το απρόσμενο, λέμε: "Δεν υπάρχει στον κόσμο Θεός πιο άδικος από αυτόν τον Θεό των ημερών μας." Στην πραγματικότητα, όμως, ο κόσμος προχωρά μέσα στην πολύ καλά καθορισμένη ατραπό του.

Πριν κάμποσο καιρό, μια έξυπνη και πολύ μορφωμένη και καλλιεργημένη γυναίκα ήρθε σπίτι μου και εξέφρασε την επιθυμία να την βοηθήσω να λύσει ένα πρόβλημα, μια διαφωνία που συνίστατο στο εξής: Κατά την διάρκεια της έκθεσης της Αμβέρσας, ο τωρινός της σύζυγος, (που εκείνη την εποχή ήταν πολύ νέος) ήταν στην Αμβέρσα. Είχε ακούσει να γίνεται λόγος για κάποιον άνθρωπο ο οποίος, πέφτοντας σε κατάσταση ύπνωσης, έλεγε ποιό θα είναι το μέλλον των ανθρώπων. Ενδιαφέρθηκε γι' αυτό και τον επισκέφθηκε για να μάθει κάτι. Και ο άνθρωπος έπεσε σε ύπνωση και του είπε ακριβώς τα εξής: "Θα παντρευτείς πολύ νέος, θα αποκτήσεις τέσσερα παιδιά, και το ένα από τα παιδιά σου θα πεθάνει. Θα παντρευτείς από έρωτα και η οικογενειακή σου ζωή θα είναι ευτυχισμένη επί δέκα έτη. Έπειτα, όμως, θα έρθει στην οικογένεια σου μια ξανθιά γυναίκα που θα καταστρέψει την ζωή σου κι εσύ θα προσπαθήσεις να ζήσεις μαζί της. Αν περάσεις αυτή την δοκιμασία, δέκα ή δεκαπέντε χρόνια αργότερα θα επιστρέψεις στην πρώτη σου σύζυγο και η ζωή σου θα είναι πολύ ευτυχισμένη." Και η γυναίκα μου είπε: "Πράγματι, ένα από τα παιδιά μας πέθανε. Τότε ήταν που βρήκα στα χαρτιά του άντρα μου ένα φύλλο χαρτιού όπου είχε σημειώσει το μέλλον του. Στην πραγματικότητα, κι αυτή η ξανθή γυναίκα ήρθε στην οικογένεια μας και κατέστρεψε την ζωή μας. Έπειτα η γυναίκα με ρώτησε τι να κάνει, αν θα έπρεπε να εγκαταλείψει τον σύζυγο της. Της απάντησα να είναι πολύ προσεκτική, ώστε να δει αν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί το υπόλοιπο μέρος της πρόβλεψης. Με ρώτησε πώς γίνονται αυτά τα πράγματα. Και της απάντησα: Η ζωή είναι προσδιορισμένη από πολύ νωρίς, αλλά όχι κατά μοιραίο τρόπο, υπάρχουν αίτια που καθορίζουν το πεπρωμένο των ανθρώπων.

Η τωρινή μας ζωή, έτσι όπως είναι, είναι επίσης σταθεροποιημένη εκ των προτέρων λόγω πάμπολλων προγενέστερων αιτίων. Αν χρησιμοποιήσουμε αυτά τα αίτια, θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε αυτή τη ζωή, θα μπορέσουμε να πολεμήσουμε το κακό στον κόσμο και θα μπορέσουμε να το νικήσουμε. Κι αυτό είναι, λοιπόν, που οι Ινδοί ονομάζουν κάρμα ή αμάρτημα. Μπορεί κανείς, συνεπώς, να πολεμήσει ενάντια στην αμαρτία. Αυτός που μπορεί να πέσει και να διαπράξει αμαρτήματα, μπορεί επίσης και να σηκωθεί και να νικήσει. Στις αντιλήψεις, όμως, οι θρησκευόμενοι άνθρωποι της εποχής μας πάνε στο άλλο άκρο: Βεβαιώνουν ότι η θρησκεία θα βελτιώσει ολοκληρωτικά την ζωή μας. Αυτό αληθεύει μονάχα κατά 50%, η θρησκεία δεν μπορεί να βελτιώσει ολοκληρωτικά την ζωή μας. Κι αυτή η διαβεβαίωση αληθεύει μονάχα κατά 50%, γιατί κατά 50% είμαστε εμείς οι παράγοντες του πεπρωμένου μας, αλλά υπάρχει και ένα άλλο 50%, άλλοι παράγοντες που ρυθμίζουν τη ζωή μας. Λέω: Οι επιρροές επί της ζωής μας κατανέμονται ως εξής: 50% είναι το πεπρωμένο, η φύση, 25% είμαστε εμείς, και 25% είναι η κοινωνία. Κατά συνέπεια, όταν όλοι αυτοί οι παράγοντες ενώνονται για να δράσουν από κοινού, από απόκρυφης απόψεως και από ηθικής απόψεως, θα επέλθει μια αλματώδης ανάπτυξη, μια βελτίωση. Για να πραγματοποιηθεί αυτό, θα πρέπει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων να έρθει για να εργαστούν από κοινού προς την αυτή κατεύθυνση. Για να δούμε, όταν φτάνει η άνοιξη, φτάνει μονάχα με ένα άνθος; - Όχι, αντίθετα, φτάνει με εκατομμύρια άνθη που ο αριθμός τους είναι απροσδιόριστος. Έπειτα έρχονται οι μέλισσες, κι αρχίζει μια ολόκληρη κινητικότητα μέσα στην Φύση. Κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο μπορεί κανείς να δημιουργήσει κάτι το ακέραιο ή ένα όλο.

Κατά συνέπεια, από την απόκρυφη άποψη, μοιάζουμε με μικρά λουλούδια που μόλις άνθισαν, δηλαδή η συνειδητότητα μας βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο εξελίξεως, ώστε μόλις και μπορούμε ν' αρχίσουμε να διακρίνουμε το καλό από το κακό. Λέτε: Θα πρέπει να λέμε και λίγα ψέματα. - Όχι, στην συνειδητή ζωή, δεν επιτρέπεται το ψέμα, κανένα ψέμα δεν γίνεται δεκτό, απολύτως κανένα, ακριβώς όπως και στα μαθηματικά δεν γίνονται δεκτά τα σφάλματα, γιατί κάθε σφάλμα στην αρχιτεκτονική ή στην τεχνική, μπορεί να επιφέρει θλιβερά αποτελέσματα. Έτσι, το ψέμα που δεχόμαστε στην ζωή μας, θα παράγει τέτοια αποτελέσματα στην κατασκευή μας, τα οποία θα μοιάζουν, άρα, με τα προβλήματα τα οποία προκύπτουν από τους εσφαλμένους υπολογισμούς ενός αρχιτέκτονα. Οι πνευματικοί άνθρωποι της εποχής μας θα πρέπει τουλάχιστον να έχουν κανόνες, που θα τους τηρούν όπως και οι μουσικοί. Δώστε ένα μουσικό έργο σε μουσικούς, και όλοι τους θα ακολουθήσουν το μέτρο, καθώς θα το εκτελούν. Δώστε ένα πίνακα σε πολλούς ζωγράφους, και όλοι θα τον αναπαράγουν σύμφωνα με τους ίδιους νόμους. Δώστε ένα πρόβλημα για επίλυση σε κάποιους μαθηματικούς, και αυτοί θα το λύσουν ακολουθώντας τους ίδιους κανόνες. Και, τώρα, αν φτάσαμε έναντι της πνευματικής ζωής, θα πούμε: "Την μουσική δεν την χρειαζόμαστε, ούτε και τους υπολογισμούς, ο Θεός είναι αυτός που θα τακτοποιήσει τα πράγματα." Όχι, φίλοι μου, στην πνευματική ζωή πρέπει να τηρούμε αυστηρούς νόμους όπως και στα μαθηματικά, γιατί όλα τα πράγματα καθορίζονται απολύτως εκεί. Η ευτυχία ή η δυστυχία ενός ανθρώπου ή ενός λαού εξαρτώνται από ορισμένα γεγονότα που πραγματώθηκαν.

Έτσι, λοιπόν, αυτός ο μεγάλος νόμος που διέπει την ζωή. των ευρωπαϊκών λαών της εποχής μας, τους έβαλε στην θέση τους. Αυτός ο σύγχρονος πολιτισμός, που κατευθύνεται προς το τέλος του, είχε αρχίσει ήδη στην αρχαία Αίγυπτο, για να διασχίσει την Συρία, την Περσία, την αρχαία Ρώμη, την Γαλλία, την Αγγλία, την Αμερική• τώρα επιστρέφει εκ νέου προς την Ρωσία για να στραφεί προς την αρχική ήπειρο της Ανατολής. Κι από 'κει θα πάρει μια άλλη κατεύθυνση. Αυτό το κύμα που έρχεται μέσα στον κόσμο και που κάνει να προχωρήσει η ανθρωπότητα, δεν είναι ένα μηχανικό ή φυσικό κύμα. Όλοι εσείς, όλοι σας είστε προορισμένοι να συμμετάσχετε σε αυτό, είτε το θέλετε είτε όχι. Και θα πρέπει να συμμετάσχουμε σ' αυτό με πλήρη συνειδητότητα.

Σε τι συνίσταται, λοιπόν, η ευγένεια ενός λαού; Γιατί οι Άγγλοι είναι, άραγε, ευγενείς; Γιατί έχουν την συλλογική συνειδητότητα αφυπνισμένη. Κάνουν λάθη, βεβαίως, αλλά τα διορθώνουν εύκολα. Μεταξύ των Άγγλων, υπάρχουν πάμπολλοι αποκρυφιστές. Κάθε λαός εντός του οποίου αφυπνίζεται αυτή η συλλογική συνειδητότητα, συνειδητοποιεί το γεγονός ότι τα πάντα θα πρέπει να υπόκεινται στον κοινό στόχο. Οι Άγγλοι το κατάλαβαν αυτό μέχρι ένα βαθμό. Κι αυτή η συνειδητότητα έχει αρχίσει να γεννιέται όχι μόνο στους Άγγλους, αλλά επίσης παντού, σ' όλη την γήινη σφαίρα. Σ' όλους τους φτωχούς ανθρώπους, σ' όλες τις φτωχές χήρες και σε όλα τα ορφανά, αυτή η συνειδητότητα είναι παρούσα. Ξέρετε σαφώς ποιά είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεστε σήμερα; Η κατάσταση ενός Αμερικανού ιερέα που του άρεσε κάθε μέρα να έρχονται σπίτι του φτωχά παιδιά για να τους δώσει να φάνε. Είχε τη συνήθεια, πριν το γεύμα, να τα κάνει να απαγγέλλουν από κοινού την προσευχή: "Πάτερ Ημών." Μια μέρα είδε ένα ορφανό και το έφερε σπίτι του για να του δώσει να φαει, αλλά του είπε στην αρχή: - Ας πούμε μαζί το "Πάτερ Ημών."

Άρχισαν.

- Πάτερ Ημών ο εν τοις ουρανοίς.

- Αγιασθήτω το όνομα σου..., είπε το παιδί και σιώπησε.

- Γιατί σιωπάς;

Και το παιδί ρωτάει:

- Γιατί, ο Θεός είναι Πατέρας μας;

- Ναι.

- Άρα, εσύ πρέπει να είσαι ο αδερφός μου;

Με αυτά τα λόγια το παιδί ήθελε να πει: "Είσαι ιερέας, κοιμάσαι σε μαλακό κρεβάτι, τρως καλά, ενώ εγώ, αδερφέ μου, με βλέπεις, τρέμω από το κρύο και κοιμάμαι νοιώθοντας πείνα." Ο ιερέας κατάλαβε καλά την κατάσταση του.

Έτσι, λοιπόν, κι εμείς επίσης, λέμε τώρα ότι ο Ιησούς είχε έρθει για να σώσει τον κόσμο. Απαγγέλλουμε το "Πάτερ Ημών ο εν τοις ουρανοίς.".. Σε κανέναν λαό δεν θα πρέπει να υπάρχουν φτωχοί άνθρωποι! Σε κανέναν λαό δεν θα πρέπει να υπάρχουν φτωχές χήρες. Είναι ντροπή να βλέπουμε τις αδελφές και τους αδερφούς μας να πουλάνε την τιμή τους για να έχουν ψωμί! Σήμερα, εκατομμύρια αδελφές και αδελφοί ζουν μέσα σε πορνεία και πουλούν εκεί την τιμή τους. Κι εμείς, εμείς λέμε: "Στην εκκλησία, στον Ουρανό, ο Θεός υπάρχει, ο Ιησούς υπάρχει." Ναι, ο Χριστός ήρθε γι' αυτούς τους πόρνους, για να τους σώσει, δεν ήρθε για τους ενάρετους. Κατά συνέπεια, πρέπει να έχουμε τώρα το θάρρος να διορθώσουμε τα σφάλματα μας του παρελθόντος. Και οφείλουμε να τα επιδιορθώσουμε με οποιονδήποτε τρόπο. Πρέπει να δώσουμε το χέρι μας στις αδελφές μας και στους αδελφούς μας που έχουν εκπέσει. Στις μέρες μας, όλοι οι άνθρωποι υποφέρουν λόγω μιας παρανοήσεως της Αγάπης. Αφαιρέστε το φως του ήλιου από το οποιοδήποτε άνθος, από το οποιοδήποτε φυτό, και θα δείτε την απότομη αλλαγή που θα συμβεί. Αφαιρέστε την Αγάπη απ' το οποιοδήποτε ον, και τότε θα δράσει εκεί ο ίδιος νόμος. Έτσι, λοιπόν, πρέπει να μιλήσουμε για τον Θεό του μέλλοντος όχι ως ένα ον απομακρυσμένο, αλλά ως ένα ον που εργάζεται μέσα στις καρδιές μας, για να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε το θέλημα του και τον νόμο του πρόθυμα, και όχι λόγω καταναγκασμού ή βίας.

Τώρα, όλοι εσείς, έχετε προσκληθεί στην μεγάλη τράπεζα φαγητού του κόσμου. Αυτός ο Κύριος της Αγάπης σας προόρισε γι' αυτήν την τράπεζα, όποια και αν είναι η κατάσταση σας, όποια και αν είναι η πίστη σας. Σήμερα σας προσκαλεί να προχωρήσετε όχι ως Βούλγαροι, όχι ως Ευαγγελικοί, όχι ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, όχι ως Καθολικοί, όχι ως Μωαμεθανοί, αλλά ως έλλογα όντα, ως αδελφοί που προέρχεστε από τον ίδιο Πατέρα και που έχετε το ίδιο αίμα στις φλέβες σας. Το ίδιο αίμα κυλάει στις φλέβες όλων των ανθρώπων. Αν συλλάβουμε καλά αυτό το γεγονός, αυτό θα είναι η Νέα Διδασκαλία, κατ' αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί η θρησκεία. Εάν η μελλοντική θρησκεία δεν συλλαμβάνει αυτόν τον έξοχο νόμο, μετά από εκατό χρόνια θα γράφονται γι' αυτήν: "Ας την συγχωρήσει ο Θεός." Λέω μια έξοχη αλήθεια. Ο κλήρος πρέπει να τα ξέρει όλα αυτά. Και να θέσει στις προμετωπίδες της εκκλησίας μια επιγραφή: "Ο Θεός είναι Αγάπη κι όλοι εμείς, εμείς θα θυσιαστούμε στο όνομα της Αγάπης." Και όλοι οι επίσκοποι, όλοι οι ιερείς, όλες οι μητέρες, όλοι οι δάσκαλοι, όλοι οι δικαστές πρέπει να γράψουν αυτόν τον νόμο. Αυτή είναι η αρχή που θα πρέπει να είναι η αρχή όλου του κόσμου, η Αγάπη. Κι έπειτα, όταν θα συναντηθούμε, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως όλοι εμείς είμαστε αδελφοί. Τότε, λοιπόν, θα έχουμε κι άλλες γνώσεις, μια άλλη επιστήμη, εντελώς διαφορετική, και θα χαθούν τότε όλοι οι διαχωρισμοί που υπάρχουν σήμερα ανάμεσα μας. Και θα αρχίζει τότε μια Νέα Ζωή που θα φέρει την Ειρήνη και την Χαρά: Την Ειρήνη στο εσωτερικό των πνευμάτων και των εγκεφάλων, την Χαρά μέσα στις καρδιές, και την Δύναμη μέσα στην ανθρώπινη βούληση.

Ήρθε η ώρα, τώρα, για όλους εμάς να αρχίσουμε να ζούμε και να υπάρχουμε μέσα σ' αυτή την συλλογική συνειδητότητα της ανθρωπότητας, να ξέρουμε καλά πως ο θάνατος δεν υπάρχει πια. Η ανθρώπινη ψυχή και η ανθρώπινη συνειδητότητα δεν πεθαίνουν. Επέρχεται μια αλλαγή στο ανθρώπινο σώμα, η μορφή τροποποιείται, αλλά δεν είναι αυτό το ουσιώδες. Ο άνθρωπος αλλάζει πολλά σώματα, πολλά όργανα, αλλά, ως ψυχή που εξελίσσεται, ως συνειδητότητα μέσα στην Φύση, δεν χάνεται. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που δεν επιδέχεται καμιά εξαίρεση. Εξακριβώστε την Αλήθεια και θα δείτε. Κατά συνέπεια, σας λέω: Εξακριβώστε την αλήθεια που έχει εισαχθεί εντός σας, αναζητήστε το ιδεώδες σας εντός σας, μέσα στις ψυχές σας. Δεν θα βρείτε αυτό το ιδεώδες στο εξωτερικό. Είναι ενσωματωμένο στις ψυχές σας, στους εγκεφάλους σας, στα σώματα σας, κατά τον τρόπο με τον οποίο η ενέργεια είναι ενσωματωμένη μέσα στον σπόρο που βάζουμε στο έδαφος. Κι από το έδαφος παίρνει αυτός ο σπόρος τους χυμούς για να δημιουργήσει όλα τα όργανα του. Κατά τον ίδιο τρόπο, όλες οι ενέργειες είναι ενσωματωμένες μέσα στο σώμα μας και, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, το ανθρώπινο πνεύμα τους χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει όλα τα όργανα του ανθρώπινου σώματος.

Θα σταθώ στο ακόλουθο γεγονός: Πόσες χρονιές χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία του χεριού σας; Σαν τους ρόζους ενός βλαστού, οι αρθρώσεις των δαχτύλων μας κάνουν να δούμε ότι ο άνθρωπος υπήρξε επί εκατομμύρια έτη• εμπεριέχουν την ιστορία της ανθρωπότητας, την διάρκεια της ανθρώπινης εξέλιξης, τις βαθμίδες που βίωσε ολόκληρη η ανθρωπότητα. Εάν σας πω ότι το δάχτυλο του ανθρώπινου χεριού διηγείται όλη την ιστορία του ανθρώπου, θα πείτε πως αυτό δεν είναι δυνατόν, πως είναι μια φανταχτερή ψευδαίσθηση. Ναι, αυτό θα είναι αλήθεια για όποιον δεν καταλαβαίνει τους νόμους της Φύσης. Μια μέρα βάδιζα με φίλους σ' ένα πευκοδάσος. Σταματήσαμε μπροστά σ' ένα πεύκο και τους είπα: "Οι ρόζοι αυτού του πεύκου δείχνουν τα χρόνια όπου υπήρχε μεγάλη ποσότητα υγρασίας, καθώς και τα χρόνια που έλειπε η υγρασία. Μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό από αυτούς τους ρόζους. Μπορεί κανείς να εξακριβώσει πως αυτό το γεγονός είναι πραγματικό.

Λοιπόν, όταν η χρονιά είχε πολλές βροχές, οι αποστάσεις ανάμεσα σ' αυτούς τους κόμπους γινόντουσαν μεγαλύτερες, κι αντίθετα, όταν στη χρονιά υπήρχαν μειωμένες βροχοπτώσεις, αυτές οι αποστάσεις παρέμεναν μικρές. Κατά συνέπεια, κατά μαθηματικό τρόπο, μπορεί κανείς να υπολογίσει και να προσδιορίσει κατά προσέγγιση την ποσότητα της υγρασίας. Κατ' αυτόν τον τρόπο, άρα, δρα και ανακλάται η υγρασία.

Κατά τον ίδιο τρόπο, ορισμένα περιστατικά που συνδέονται με το άτομο, με τη κοινωνία ή τον λαό, ανακλώνται στο σώμα του. Το ξέρετε αυτό; Αναλαμβάνουμε τα αμαρτήματα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μην νομίζετε πως εμείς που είμαστε μακριά από την Αφρική, δεν φέρουμε τα αμαρτήματα των Αφρικανών. Βεβαίως και τα φέρουμε εντός μας.

Υπάρχει μια εσωτερική δύναμη και συνδέει τους ανθρώπους και κάνει να αλληλοσυμπλέκονται οι ζωές τους. Έτσι, λοιπόν, στο μέλλον, όταν θα έχουμε συνειδητοποιήσει αυτόν τον έξοχο νόμο, θα καταλάβουμε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να δημιουργήσουν καλές συνθήκες για να μπορέσουν να αποφύγουν όλες τις τωρινές συμφορές. Και, πάνω από μια φορά, έχω πει ότι μονάχα οι μητέρες είναι σε θέση να τα δημιουργήσουν όλα αυτά. Κάθε μητέρα, κατά την διάρκεια και μετά τη σύλληψη του παιδιού της, είτε είναι αγόρι είτε είναι κορίτσι, θα πρέπει να λέει: "Κόρη μου, γιε μου, θέλω να ζήσεις στο μέλλον μέσα στον νόμο της αγάπης και να παρουσιάσεις μέσα στον κόσμο όλη την Πληρότητα της." Όταν θα το πει αυτό, θα έχει μια κόρη ή έναν γιο που θα είναι πραγματικοί ήρωες και θα ζουν σύμφωνα με τον νόμο της Αγάπης. Κάθε μητέρα πρέπει να το υποδεικνύει αυτό στα παιδιά της. Οι νέοι που παντρεύονται, πρέπει να μιλούν ως εξής: "Οι γιοι μας και οι κόρες μας θα πρέπει να ζήσουν εν ονόματι της Αγάπης, για τον Θεό της Αγάπης που ενώνει τους ανθρώπους." Η νέα γενιά θα είναι ο κάτοχος νέων ιδεών, της Θείας Αγάπης. Ενώ με τον τρόπο με τον οποίον βαδίζουμε τώρα, αν έρθουμε στον κόσμο μ' αυτόν τον υποτυπώδη κι ασθενικό τρόπο, κι αν θέλουμε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους που εργάστηκαν επί χιλιάδες χιλιάδων χρόνια, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτε. Ο άνθρωπος μπορεί να επανεκπαιδευτεί μονάχα μέσα στους κόλπους της μητέρας του. Μέσα στους κόλπους της Αγάπης του Θεού. Από μόνος του, ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να επανεκπαιδευτεί. Μονάχα η μητέρα είναι σε θέση να δημιουργήσει εκ νέου τον άνθρωπο και να τον επανεκπαιδεύσει. Αν δεν το κάνει αυτό, κατόπιν, αυτός ο άνθρωπος θα μοιάζει με ένα πλοίο δίχως τιμόνι και μπορεί να σπρωχθεί και να ριχθεί από τα κύματα προς κάθε κατεύθυνση.

Έτσι, λοιπόν, οι συνθήκες ζωής των γυναικών πρέπει να τροποποιηθούν στο μέλλον. Οι έγκυοι πρέπει να ζουν μέσα στις καλύτερες δυνατόν συνθήκες, οι συνθήκες ζωής των παιδιών πρέπει να αλλάξουν κι αυτές επίσης. Και δεν πρέπει ν' αρχίσουμε με μια μέθοδο μηχανική, αλλά σύμφωνα με τον νόμο που δρα μέσα στη Ζώσα Φύση. Αυτή η Ζώσα Φύση είναι τέλεια. Μπορώ να διαβάσω εκεί τις όμορφες μεθόδους που έχει! Αν οι Βούλγαροι εφαρμόσουν τις μεθόδους της Φύσης, θα βελτιώσουν την κατάσταση τους. Τι μεγάλα πλούτη κρύβονται μέσα της! Σε δέκα χρόνια, θα μπορούν να πληρώσουν όλα τους τα χρέη. Οφείλουν, όμως, ν' αρχίσουν να μελετούν αυτή την Ζώσα Φύση. Ωστόσο, τι κάνουν τώρα οι Βούλγαροι; Αναμένουν την σωτηρία τους από 'κει που δεν θα έρθει ποτέ. Αυτή η σωτηρία βρίσκεται στο εσωτερικό αυτής της ζώσας Φύσης, αυτής που εισήγαγε εκεί τις δυνάμεις της. Και οι άνθρωποι πρέπει να τις ενεργοποιήσουν για να δράσουν σύμφωνα με τον νόμο της Αγάπης για το καλό των άλλων. Κατ' αυτόν τον τρόπο είναι που θα έρθει και σ' αυτούς η ευλογία.

Άρα, αυτός ο έξοχος νόμος καλεί όλους τους ανθρώπους να είναι αδελφοί και αδελφές. Μονάχα τότε θα έχουμε μια νέα επιστήμη της αδελφότητας. Και τώρα, πώς είναι στην πραγματικότητα η επιστήμη μας; Ένα μικρό παιδί αγαπά και περιθάλπει ένα μικρό αρνάκι, του δίνει φιλιά και του φτιάχνει στεφάνια από λουλούδια. Αλλά μια μέρα η μητέρα του λέει: "Για να μπορέσει να ζήσει το παιδί της μαμάς, πρέπει να σφάξουμε αυτό το αρνί." Το μικρό παιδί κλαίει. Κι εσείς λέτε: "Όχι, δεν πρέπει να ζούμε έτσι." Ε, λοιπόν, υποθέτετε ότι αυτό το παιδί έχει εκπαιδευτεί καλά; Θα θέσει το ερώτημα: "Πώς ο Θεός, που είναι τόσο καλός, επιτρέπει να κοπεί ο λαιμός του αρνιού;" - "Ω, γλυκό μου παιδί, ο Θεός έδωσε την εντολή." - Όχι, δεν διευθέτησε ο Θεός κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο. Εμείς διευθετήσαμε έτσι την ζωή. Και τώρα πρέπει να απαλλαγούμε από τις ψευδαισθήσεις μας. Δεν πρέπει να νομίζετε πως ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο. - Όχι, δεν διευθέτησε ο Θεός κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο. Εμείς διευθετήσαμε έτσι την ζωή. Και τώρα πρέπει να απαλλαγούμε από τις ψευδαισθήσεις μας. Δεν πρέπει να νομίζετε πως ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο κατ' αυτόν εδώ τον τρόπο. Όχι, δεν πρέπει να σφάζουμε τους αμνούς. Και τώρα, έχουμε έναν πολιτισμό σκοτωμών, ακρωτηριασμών των μελών των ανθρώπων δεξιά και αριστερά. Και δεν ακούς παρά μονάχα μπαμ και μπουμ! Όλος ο κόσμος λέει: "Στο όνομα της Πατρίδας γίνεται αυτό!" Όμως, ποιά είναι η χρησιμότητα των πολέμων για την ανθρωπότητα; - Απολύτως καμία. Οι άνθρωποι έγιναν πιο φρικαλέοι και τώρα οι πόλεμοι οδήγησαν σ' αυτόν τον εκφυλισμό. Οι μελλοντικοί πόλεμοι δεν θα φέρουν, ούτε κι αυτοί, τίποτε το καλό. Πρέπει να μαχόμαστε, αλλά πώς; - Να μάχεσαι, αλλά δίχως να σκοτώνεις. Αυτός είναι ο νόμος της αγάπης που καλεί τώρα τους ανθρώπους. Οι πιο ικανοί, οι πιο σπουδαίοι, οι καλύτεροι, πρέπει να έλθουν, μητέρες, πατέρες, δάσκαλοι, ιερείς, ανιδιοτελείς άνθρωποι, για να αναλάβουν εκ νέου και να συνεχίσουν αυτό το έξοχο έργο. Αν αυτοί εδώ δεν έλθουν έγκαιρα, θα έρθουν άλλοι.

Τώρα, θα κάνω την σύνθεση όλων των συμπερασμάτων μου: Ο στόχος μου δεν είναι καθόλου το να σας επιβάλλω να πιστέψετε σ' αυτά, επιθυμώ μονάχα να τα βιώσετε. Πρέπει να υπάρχουν εμπειρίες, βιώματα, και τίποτε παραπάνω! Μια εσωτερική εμπειρία υπάρχει πάντοτε. Όπως κάθε φυτό που θα πρέπει να βρει το έδαφος του και όλες τις ευνοϊκές για το φύτρωμά του συνθήκες, έτσι και κάθε άνθρωπος στον κόσμο θα πρέπει να βρει τις ευνοϊκές του συνθήκες για να μεγαλώσει και να εξελιχθεί. Μην νομίζετε ποτέ ότι οι συνθήκες, μέσα στις οποίες υπάρχετε, δεν είναι ευνοϊκές. Όλα αυτά δεν είναι παρά εσωτερικές και υποκειμενικές αντιλήψεις. Σ' αυτή την κατάσταση εξελίξεως της συλλογικής συνειδητότητας, κάθε άνθρωπος βρίσκεται ακριβώς στην θέση του. Αλλά εξαπατώμαστε και λέμε: "Γιατί δεν είμαι σαν αυτόν τον κύριο εκεί;" Μην κοιτάτε αυτόν τον κύριο εξωτερικά" μπορεί να είναι πλούσιος, μπορεί να τρώει πολλά γεύματα, αλλά είναι δυστυχής, η εσωτερική του ζωή είναι διεφθαρμένη, έχει διεστραμμένη καρδιά, το στομάχι του δεν πάει καλά. Ενώ ένας άλλος είναι φτωχός και δεν θα 'χει ποτέ αυτήν την αφθονία αγαθών, αλλά είναι υγιής και τρώει με όρεξη. Η ευτυχία του ανθρώπου καθορίζεται από την διάθεση του πνεύματος: Απ' το αν είναι ικανοποιημένος απ' αυτό που πήρε ή έλαβε σε μια δεδομένη στιγμή. Κι όταν συνενωθούν παρόμοιοι άνθρωποι, θα πρέπει να έχουν μια παρόμοια διάθεση του πνεύματος τους, δηλαδή θα πρέπει να έχουν τις ίδιες ιδέες. Οι ιδέες που έχουμε, οφείλουν να είναι ορθές και δίκαιες. Δεν λέω ότι είναι πάντοτε έτσι, αλλά ότι, ατομικά, θα πρέπει να είναι. Κατά συνέπεια, στην ατομική μας ζωή, οφείλουμε να επιδιορθώνουμε τις ιδέες μας και να υιοθετούμε τις Νέες Ιδέες που έρχονται εκ των άνω προς τον κόσμο, και κατ' αυτόν τον τρόπο θα βοηθήσουμε την κοινωνία και τον λαό. Όμοια με το φυτό που κατασκευάζει τις μορφές τους, κι εμείς επίσης οφείλουμε να οικοδομήσουμε ορθά τις σκέψεις μας και τα συναισθήματα μας. Ορισμένοι λένε: "Η ζωή τώρα είναι πολύ δύσκολη." - Όχι, σας το 'χω ήδη πει και μια άλλη φορά, βρίσκεστε τώρα στις ευνοϊκότερες συνθήκες της Ζωής. Είστε στην κατάσταση των Ιουδαίων όταν εγκατέλειψαν την Αίγυπτο. Στην Έρημο, μπορεί να μην έχετε κρέας ή άλλα πράγματα, αλλά θα έχετε νερό, καθαρό αέρα και κανένας Φαραώ δεν θα σας διατάζει. Είναι καλύτερα για τον άνθρωπο να είναι ελεύθερος μέσα στην έρημο, παρά να είναι σκλάβος και να τρώει κρέας, να έχει όλες τις ηδονές και κάποιον Φαραώ για να τον δέρνει και να τον διατάζει: "Πήγαινε φτιάξε τούβλα και πλίνθους!" - Και απαντούμε: "Κανένα πρόβλημα, θα τα κάνουμε." Όχι, δεν θα φτιάξουμε πια τούβλα ή πλίνθους. Έχουμε να βαδίσουμε έναν μακρύ δρόμο μέσα στην Έρημο της Θείας Ζωής.

Όλοι οι νέοι που μπορούν να βαδίσουν, θα πρέπει να βάλουν ένα σακί στον ώμο τους και να προχωρήσουν. Και ξέρεις ποιος θα είσαι τότε; - Συναντώντας κάποιον, θα συνεχίσεις τον δρόμο σου. Ενώ τώρα, αν συναντήσεις κάποιον, στρέφεις το πλευρό και προσπαθείς να κρυφτείς για να μη σε κλέψει, για να μην ψάξει τις τσέπες σου. Λες: Αυτός είναι κλέφτης. - Εγώ λέω: Ο κόσμος των ημερών μας είναι γεμάτος κλέφτες. Πείτε μου, λοιπόν, ποιος δεν είναι κλέφτης; Ποιος δεν έχει ψάξει τις τσέπες του πατέρα του; Ποιος δεν έχει αγγίξει τον απαγορευμένο καρπό; Ενώ στο μέλλον, όταν θα μπαίνουμε σ' ένα περιβόλι, σύμφωνα με τον νόμο της Αγάπης θα λέμε: "Αδελφέ μου, μπορώ να κόψω λίγα φρούτα από το περιβόλι σου, ή θα μου τα κόψεις εσύ;" Κι αυτός θα μας λέει: "Μα ναι, φίλε μου, πάρε, σε παρακαλώ!" Αν πάω σ' έναν φίλο μου, θα του πω: "Μπορώ να περάσω τη νύχτα σπίτι σου;" - "Ναι!" - Έτσι, λοιπόν, θα μας κάνει να δρούμε η Νέα Διδασκαλία. Και, στις μέρες μας, τι θα μου απαντούσες; - "Κύριε, υπάρχει ένα ξενοδοχείο, πήγαινε εκεί, δεν έχουμε δωμάτια, υπάρχει στεγαστική κρίση, κλπ." -και το πρόβλημα, λοιπόν, λύθηκε. Τώρα, όταν συναντά κάποιος κάποιον άλλο, αρχίζει να ρωτάει: "Είσαι Βούλγαρος; Πιστεύεις στον Θεό; Ποιό κόμμα ψηφίζεις;" Δεν λέω ότι όλα αυτά τα πράγματα είναι κακά, αλλά δεν είναι το ουσιώδες. Είναι το ευγενές συναίσθημα της αδελφότητας που θα πρέπει να διεισδύσει εντός σας προκειμένου να μπορέσετε, όταν συναντάτε έναν άντρα ή μια γυναίκα, να βλέπετε μέσα τους έναν αδελφό ή μια αδελφή. Εάν κατορθώσετε να καλλιεργήσετε εντός σας αυτό το αίσθημα αδελφότητας, θα βοηθήσετε την αδελφότητα ν' αλλάξει και να ζήσει με βάση άλλα θεμέλια. Τότε δεν θα υπάρχει πλέον αυτή η έλλειψη κατανοήσεως ανάμεσα μας, θα υπάρχει, μάλλον, ένας καλός πόθος.

Η Θεία Διδασκαλία είναι αυτή που έρχεται τώρα στον κόσμο. Αυτοί που την φέρνουν είναι τα μικρά παιδιά, και, σε δέκα χρόνια, θα είναι αυτά που θα την διδάξουν. Σε δέκα χρόνια, οι κάμπιες θα βγουν από τα κουκούλια τους για να πετάξουν ως πεταλούδες και θα πουν: "Όχι, δεν χρειαζόμαστε τα κουκούλια." Αυτός είναι ο νόμος που έρχεται τώρα στον κόσμο. Τα πραγματικά γεγονότα ομαδοποιούνται και οι νόμοι εγκαθίστανται. Βρισκόμαστε στην μετάσταση από τον υλικό κόσμο προς τον πνευματικό κόσμο. Όλα τα πράγματα θα χάσουν την ιδιωτική όψη για να ενδυθούν την κοινωνική όψη. Τούτο σημαίνει πως δεν πρέπει πλέον να σκεφτόμαστε αποκλειστικά αυτό τον νόμο των ασφαλειών, πώς να αφήσουμε μερικά εκατομμύρια ως κληρονομιά: Τόσα για τούτο, τόσα για τ' άλλο, και να κάνουμε ελεημοσύνες για να πουν για μας, μετά τον θάνατο μας, πως αφήσαμε πολλά πλούτη και πως είμαστε ευγενείς. Όχι, στο μέλλον οι άνθρωποι δεν θα πεθαίνουν και δεν θα χρειάζονται μνημεία.

Έτσι, βάλτε την Αγάπη μέσα σας, ας είναι μια παρόρμηση μέσα την καρδιά σας, ένα συναίσθημα μέσα την ψυχή σας, μια δύναμη μέσα την νοημοσύνη σας, και μια αρχή μέσα στο πνεύμα σας. Σ' αυτό έγκειται η σωτηρία του πνεύματος και του ανθρώπινου Όντος. Έτσι, λοιπόν, η Αγάπη συνίσταται σε τρία πράγματα: Ένας ακατανίκητος πόθος μέσα την καρδιά για να είμαστε άνθρωποι πάνω στη Γη• ένα συναίσθημα μέσα την ψυχή - για να την ανυψώσουμε προς τα άνω- και μια δύναμη που θα διασφαλίσει την διεύρυνση της συνειδητότητας και της νοημοσύνης, ενώ ταυτόχρονα θα περιέχει εντός της την έλλογη αρχή της γνώσεως του γιατί υπάρχουμε, για ποιό λόγο ήρθαμε σ' αυτή τη γη και ποιά είναι η προκαθορισμένη αποστολή μας.

 

Home English Russian French Bulgarian Polish Deutsch Slovak Spanish Italian Greek Esperanto

About    Search Help